Na explosie Rotterdam willen omwonenden door, maar sloopwerk belet hen daarbij

• Anoushka Lakerveld

  redacteur Online

Ruim een maand nadat bewoners van de Schammenkamp in Rotterdam werden opgeschrikt door een explosie, worden ze nog dagelijks herinnerd aan de gevolgen van die grote knal. De sloopwerkzaamheden zijn in volle gang en de schade aan het pand en de omliggende huizen is nog steeds zichtbaar. "Je staat ermee op en je gaat ermee naar bed."

Op 29 januari, iets voor half negen in de avond, klonk een oorverdovende knal waarna brand ontstond in de garagebox en buurtbewoners met gevaar voor eigen leven mensen uit het vuur probeerden te halen. Drie mannen in het pand kwamen om het leven. Vijf woningen raakten zo beschadigd dat de bewoners nooit meer terug naar huis kunnen.

In de dagen na de explosie was het onrustig in de buurt. De veiligheidsdiensten wilden zoeken naar slachtoffers, maar konden het pand niet betreden vanwege instortingsgevaar. Gefrustreerde familieleden die hun omgekomen naasten wilden begraven klommen over de hekken en haalden zelf een lichaam onder het puin vandaan.

Zo'n vijf weken later is de indringende brandgeur verdwenen. Kapotte deuren en ramen van flats in de omgeving zijn vervangen en de politielinten zijn weg. Wat nog wel doet denken aan de explosie zijn de bloemen en kaarten die bij een boom liggen en de sloop- en opruimwerkzaamheden die nog altijd gaande zijn.

Om de plek van het pand staan hekken, een graafmachine verzamelt de brokstukken puin, met daartussen persoonlijke spullen van bewoners zoals schoenen, een bedframe, kussens en kleding.

Maar het zijn precies die werkzaamheden waar de buurtbewoners het moeilijk mee hebben. Wat hen betreft kan het opruimen niet snel genoeg gaan. "Ik vind het echt verschrikkelijk wat er is gebeurd, maar ik wil vooruit. En dat gaat niet als ik uit mijn raam kijk", vertelt buurtbewoner Petra van de flat tegenover de garage.

Haar buurmeisje Sima (15) is het daarmee eens. "Ik loop er iedere dag langs en ik vind het heel moeilijk." Een bewoner van dezelfde flat spreekt van een "groot trauma", waar ze dagelijks aan wordt herinnerd. "Ik wil het afsluiten en verdergaan."

Sima krijgt wekelijks psychische hulp om de gebeurtenissen te verwerken, en ze is niet de enige. Een woordvoerder van Slachtofferhulp laat weten dat er nog 68 bewoners zijn waar de hulporganisatie contact mee heeft. Dat verschilt van intensief een-op-een contact tot aan minder intensieve gesprekken en gewoon een praatje.

Pandeigenaren

De politie is inmiddels gestopt met zoeken tussen de brokstukken, omdat alle sporen veilig zijn gesteld. De gemeente is niet meer direct betrokken bij de sloop; die verantwoordelijkheid ligt nu bij de pandeigenaren, laat een woordvoerder weten.

"Komende dinsdag is er wel een overleg met de pandeigenaren, over de voortgang van de opruimwerkzaamheden", aldus de gemeentewoordvoerder. Een duidelijke deadline voor het opruimen van al het puin is nog niet in zicht.

Iets dat de 15-jarige Sima maar moeilijk kan verkroppen. Zij kan naar eigen zeggen pas verder als de brokstukken aan de Schammenkamp weer zijn verdwenen. "Want dan pas kan ik mij weer focussen op mijn eigen leven."