Met 75 km/u klapt durfal Van Katwijk tegen water bij WK high diving: 'Iedereen is bang'
Het is elke keer weer een enorme uitdaging die ze aangaat. Ginni van Katwijk is voor de tweede keer aanwezig bij de wereldkampioenschappen zwemmen. In Doha maakt ze deel uit van een groep durfals die strijdt om de wereldtitel 'high diving'. "Iedereen is bang."
Kwaad
De eerste van twee sprongen op dinsdag verliep niet echt goed, de tweede was een stuk beter. Met op de achtergrond de skyline van Doha bezet Van Katwijk de veertiende plaats. "Shit happens", kijkt ze terug op haar eerste sprong. "In de training ging de sprong heel goed. Dit was niet genoeg. Ik was echt kwaad."
Haar tweede sprong was een stuk beter. Van Katwijk hoopt woensdag in het vervolg van de wedstrijd nog wat te stijgen in het klassement. Vorig jaar, bij haar eerste WK in het Japanse Fukuoka, eindigde ze als elfde. Het jaar ervoor verraste ze met de vijfde plaats op de Europese titelstrijd.
High diving, waarbij het verplicht is te landen op de voeten, is voor atleten die kunnen omgaan met hun angst. In Doha springen ze van een enorme, twintig meter hoge stellage. Het ziet er indrukwekkend uit.
Van Katwijk is het wel gewend. Ze werkt met haar Amerikaanse echtgenoot Matt Cooper doorgaans een groot deel van het jaar op een cruiseschip in het Caribisch gebied. Dan maakt ze deel uit van een groep springers die voor entertainment zorgt door vanaf 17 meter hoogte allerlei capriolen uit te halen.
Aan wal
Waar ze vorig jaar nog vrij kreeg van haar werkgever om aan wedstrijden deel te nemen, zit ze nu een aantal maanden aan land. "Helaas krijg ik geen vrij meer voor de wedstrijden tijdens mijn contract. Dat is jammer. Dus nu zijn we tot en met september aan land om wedstrijden te kunnen doen", legt ze uit.
Van Katwijk begon ooit als schoonspringster, met de toren (tien meter) als specialiteit. Nadat ze daarmee was gestopt, leerde ze het aquatheater kennen. Aanvankelijk maakte ze als 'artiest' sprongen van drie en 10 meter hoog. Het high diven leek haar een brug te ver, maar ze rolde er uiteindelijk toch in.
Gevaarlijk
"Het is een gevaarlijke sport", geeft ze toe. Elke keer als Van Katwijk zich meldt voor een sprong gaat haar hart tekeer. Alles draait om timing. Met een snelheid van zo'n 75 kilometer per uur klappen de springers tegen het water. "Het is veel leuker dan het normale springen. De sfeer tussen de highdivers is zo anders", vergelijkt ze het met haar oude topsportleven.
In Parijs zien we Van Katwijk dit jaar bij Olympische Spelen niet terug. Er is een lobby gaande om de discipline op het programma van de Spelen te krijgen. Voorlopig zonder succes. "In 2028 is deze sport er ook niet bij. Cricket en flagfootball wel...", klinkt het enigszins zuur.
