Gouden Oranje van 2017 verdampt: 'Nederland gaat Van der Gragt missen'
Voetbalster Stefanie van der Gragt kondigde gisteren haar afscheid aan en daarmee verdwijnt een derde speelster van het gouden Oranje dat in 2017 onder leiding van Sarina Wiegman Europees kampioen werd. Vorig jaar zetten ook Desiree van Lunteren en Sari van Veenendaal een punt achter hun loopbaan.
De overeenkomst tussen de drie: ze stoppen op relatief jonge leeftijd.
"Nederland gaat Stefanie missen", denkt 77-voudig international Kika van Es. "Ze is zo'n fijn mens en heeft zo'n positieve invloed op de sfeer. Dat merk je ook op het veld. Ze is vertrouwenspersoon en sterkhouder tegelijk. En ze geeft altijd alles, altijd 100 procent."
"Tijd voor nieuwe uitdagingen", gaf de 30-jarige Van der Gragt als reden. De Heerhugowaardse wordt met ingang van volgend seizoen de technisch manager van AZ Vrouwen en keert dus terug naar de club waarmee ze in seizoen 2009-2010 landskampioen werd en een jaar later de beker won.
"Na de zomer kan ik terugkijken op een geslaagde carrière waarin ik alles heb meegemaakt wat ik mee wilde maken als profvoetballer."
Kinderwens
Van der Gragt verwacht met haar vriendin binnenkort een tweede kindje. Ze maakt het seizoen af bij haar huidige werkgever, het Italiaanse Internazionale, en kan na het WK van 20 juli tot 20 augustus in Australië en Nieuw-Zeeland terug in Nederland meer aandacht aan haar gezin besteden.
Van Veenendaal stopte op 32-jarige leeftijd. De doelvrouw gaf als reden "te weinig plezier" te beleven en "leuke dingen buiten de sport" te willen ondernemen. En Van Lunteren was pas 29 toen ze vorig jaar stopte. "Ik wil meer tijd met mijn gezin gaan doorbrengen en mij gaan richten op een maatschappelijke carrière", legde ze uit.
Genoemde redenen kom je niet of nauwelijks tegen in het mannenvoetbal. "Bij vrouwen is het nu eenmaal anders", zegt Van Es, de linksback van 2017. "Op deze leeftijd komen vrouwen met een kinderwens voor een keuze te staan. Ten eerste kan je bij zwangerschap nu eenmaal niet blijven doorvoetballen."
Van der Gragt, Van Veenendaal en Van Lunteren zijn niet de eersten van de gouden EK-selectie die andere prioriteiten stellen. Reservedoelvrouw Angela Christ zette al een jaar na het EK in 2018 op 29-jarige leeftijd een punt achter haar carrière. Ook zij koos voor haar privéleven en haar maatschappelijke loopbaan.
Financiën
Naast het gezinsleven spelen ook financiën een grote rol in het feit dat vrouwen eerder stoppen met voetbal. Niet alle clubs hebben een goede financiële regeling voor een zwangerschap. Sara Björk Gunnarsdottir werd begin 2021 zwanger en verhuisde tijdelijk terug naar IJsland. Daarop besloot haar club Olympique Lyonnais haar loon niet meer te betalen tot het moment dat ze terugkeerde bij haar club.
Gunnarsdottir vocht de inkomstenderving dit jaar met succes aan bij de FIFA. Olympique Lyonnais moest de oud-speelster alsnog 82.000 euro aan achterstallig salaris betalen. "Bij PSV en de andere Nederlandse topclubs is dat nu goed geregeld in de CAO", zegt Van Es. "Het verschilt per club."
Bovendien zijn de salarissen in het vrouwenvoetbal niet overal zodanig dat je gedurende je loopbaan zoveel verdient dat je daarna niet meer hoeft te werken. Dan is een vroege keuze voor stoppen en een maatschappelijke loopbaan logischer. "Gelukkig wordt het steeds beter", zegt Van Es. "Er zit groei in. Financieel wordt het steeds aantrekkelijker."
Voor de 31-jarige Van Es is een keuze als die is gemaakt door Van der Gragt, Van Lunteren en Van Veenendaal nog niet aan de orde. Ze denkt nog niet aan het einde van haar loopbaan. De speelster van PSV, wiens contract dit jaar afloopt, hoopt er zeker nog een paar jaar aan vast te plakken.
