Nageeye na chaotische voorbereiding toch derde: 'Leek wel een kruidendokter'
Zodra ze hun loopschoenen aantrekken, vormen ze een onafscheidelijk duo. Maar zondagmiddag, even na de klok van twaalf op de Rotterdamse Coolsingel, leken Bashir Abdi en Abdi Nageeye een half uur lang in de twee uiterste einden van het universum te verkeren.
De een, winnaar Abdi, maakte in zijn euforie op de finishstreep rechtsomkeert om samen met dochtertje Khadra een ereronde langs de rijen publiek te maken. De ander, nummer drie Nageeye, struikelde in zijn zoektocht naar een hek om te kunnen uithijgen van pure vermoeidheid over een stoeprand.
Minutenlang hield de man die in 2022 zegevierde, hoestend en proestend het hoofd verborgen onder een grote witte handdoek van zijn sponsor.
Het was het moment dat onvermijdelijk zou komen, wist de 34-jarige atleet toen hij 's ochtends de gordijnen van zijn hotelkamer open schoof en zag dat het chagrijnig weer was. "Ik dacht meteen: het is gedaan met mijn kansen."
Dat kon er ook nog wel bij, na zijn toch al allesbehalve vlekkeloze voorbereiding op de klassieke 42,195 kilometer door de Maasstad. Drie weken geleden werd Nageeye ziek tijdens zijn trainingskamp in het Ethiopische Sululta. Tussen een baantraining in de kou en een duurtraining op wedstrijdsnelheid van 35 kilometer door liep hij een virus op dat hem ernstige keelklachten bezorgde.
Kruidendokter
De smog op 2.700 meter hoogte, veroorzaakt door het verkeer in de dertig kilometer verderop gelegen miljoenenstad Addis Abeba, deed de rest.
Nageeye's klachten verergerden naarmate de marathon van Rotterdam dichterbij kwam. "Ik leek op een gegeven moment wel een kruidendokter. De hele dag was ik op YouTube op zoek naar middeltjes die mijn keelproblemen konden verlichten. Thee met CBD, thee met honing en gember, thee met citroen en knoflook, thee met oregano. Ik heb alles geprobeerd. Alleen: niets hielp."
De fysieke klachten gingen de laatste tien dagen van het trainingskamp bovendien ten koste van zijn nachtrust. Zozeer zelfs dat Nageeye het horloge waarop hij zijn slaap kan monitoren maar afdeed.
"Op een gegeven moment zag ik dat ik maar dertig minuten in mijn diepe slaap zat. Dat is niet goed voor het zelfvertrouwen. Het werd zelfs zo erg dat ik vanuit Nederland uiteindelijk maar slaappillen heb laten opsturen."
Het afwerken van zijn trainingen deed hij zo goed en zo kwaad als het ging. "Ik had heel veel last van slijmvorming en moest tijdens het lopen soms zo hard hoesten dat ik dacht dat mijn buik ontplofte."
Toch, zo zei hij, was het geen optie om vroegtijdig de handdoek te gooien. "Ik bleef erin geloven. Mijn long runs (lange trainingen op wedstrijdtempo van tussen de 35 en 40 kilometer, red.) gingen fantastisch. Daar haalde ik vertrouwen uit. Bovendien zag ik dat Bashir enorm in vorm was."
De twee boezemvrienden werkten de voorbije vier maanden 95% van de trainingen gezamenlijk af. "Aan het programma kon het dus niet liggen."
Onderbreking
In de fase van de voorbereiding waar bij Nageeye de twijfel toenam, groeide bij Abdi juist het zelfvertrouwen. De Belg onderbrak medio maart voor vier dagen het kamp in Sululta om in zijn woonplaats Gent deel te nemen aan het nationaal kampioenschap op de halve marathon.
Met een vliegreis in de benen, een suboptimale conditie en twee kilogram boven het ideale wedstrijdgewicht kwam hij zonder hazen tot 59.51. Het was, na 26 jaar, een verbetering van de Belgische toptijd die op naam stond van dopingzondaar Mohammed Mourit.
Bekijk hieronder een reportage over het trainingskamp in Ethiopië.
Als er in die periode iets was waar Nageeye zich aan kon vastklampen, dan waren het de long runs die telkens persoonlijke toptijden opleverden. "Het probleem was alleen dat mijn sprintwerk tekortschoot."
De man die het doorgaans moet hebben van zijn eindschot, maakte op basis van dat gegeven een raceplan. Kort samengevat: vanaf het punt van 32 kilometer moest hij zijn focus behouden en zijn tegenstanders er één voor één aflopen. Een Plan B bleef achterwege. "Want een winnaar heeft vooraf maar één scenario."
Tachtig procent
Anders dan voorzien was het Nageeye zelf die, op een slordige twaalf kilometer van de streep, het antwoord schuldig moest blijven op een tempoversnelling van Abdi en de Keniaan Timothy Kiplagat.
Dat hij uiteindelijk achter die twee toch nog als derde onder de finishboog voor het Rotterdamse stadhuis door kwam, noemde Nageeye een prestatie van formaat. "Dit was een van mijn sterkste wedstrijden ooit."
Zijn resultaat was des te opzienbarender aangezien de lichamelijke klachten hem onderweg dwongen tot een alternatief voedingsplan. "Ik heb geen gelletjes met vloeibare voeding gegeten en de sportdrank die ik kreeg was behoorlijk aangelengd, omdat ik bijna niet kon slikken. Vandaag heb ik op hooguit tachtig procent van mijn vermogen gelopen. Wanneer je hier dan toch nog derde wordt, is dat best wel iets om trots op te zijn."
Het was, zo kondigde hij aan, mogelijk de laatste keer dat hij op de Coolsingel finishte. Het jaar 2024 staat immers in het teken van de Olympische Spelen van Parijs en in de voorbereiding daarop is vermoedelijk geen ruimte voor 'Rotterdam'.
2025 wordt zijn afscheid van de wedstrijdsport. Het jaar ook waarin hij vermoedelijk kiest voor de lucratieve marathon van Boston, die in dezelfde periode wordt gelopen.
Niets is evenwel in beton gegoten, lachte Nageeye. "Als de economische omstandigheden tegen die tijd goed zijn in Nederland, bedenk ik me misschien wel."
