Na turbulente reis is Oekraïne bij WK zaalhockey: 'Als we winnen, gaat het dak eraf'
"Is dit een grap? In wat voor film zijn we beland?" Tijdens de rit van het vliegveld naar hun hotel werden de Oekraïense zaalhockeysters begeleid door een politie-escorte met loeiende sirenes. Soepel laveerden ze langs files en stoplichten. Alsof ze president Zelensky zelf waren.
"Het WK zaalhockey heeft in Zuid-Afrika hoog aanzien", zegt Thom Fokker, de Nederlandse video-analist van het Oekraïense team.
De deelname van de Oekraïense zaalhockeysters aan het WK in Zuid-Afrika hing lang aan een zijden draadje. Visumstress en geldproblemen werden maar nét opgelost. Maar na een reis van 53 uur zijn ze in Pretoria gearriveerd.
De speelsters zijn net aangekomen in hun hotel. Een luxe plek, waar wel acht mensen achter de receptie staan. Zondag begint het WK zaalhockey.
Hoe is het met de speelsters?
"Iedereen is moe", zegt Fokker, "De reis duurde 53 uur. Ze zijn met auto's van het Oekraïense Soemy naar Frankfurt gereden, waar ze tien uur moesten wachten tot hun vlucht vertrok." Ze gaan eerst bijkomen en dan zijn er nog twee dagen voor de voorbereiding.
Dat het land meedoet aan het toernooi, was niet vanzelfsprekend. Het grootste gedeelte van het team woont in Soemy, op 40 kilometer van de Russische grens. Ze hebben te maken met barre omstandigheden. Zo hebben ze maar vier uur per dag elektriciteit, water en verwarming. De fysiotherapeut vecht aan het front.
Van 15 graden onder nul komen ze nu terecht in 26 graden. Van kou naar comfort en een veilige omgeving. Het was nog even spannend of alle kosten wel gedekt konden worden van vlucht, hotel en eten. Fokker zette een inzamelingsactie op toen het team een maand geleden nog maar 2.000 euro bij elkaar had van de benodigde 10.000. Het lukte hem het hele bedrag bij elkaar te schrapen. Zelf profiteert hij niet mee. "Het is voor de speelsters. Ik betaal alles zelf."
En dan was er nog de visumkwestie. Daarvoor moesten alle speelsters, ook de twee die naar Italië zijn gevlucht, op en neer naar Polen, iets wat maar nét op tijd lukte.
Strijd om tijd en licht
Daarnaast was het lastig voor het team om zich in oorlogstijd goed voor te bereiden op het WK. "Ze hebben wel een hal waar ze kunnen trainen, maar die wordt overdag gebruikt door scholen. 's Avonds is het maar afwachten of er genoeg licht is om te trainen. Ook staan de speelsters elke dag voor de keuze of het veilig genoeg is om naar de hal te gaan."
Net als bij het EK gaat het nu niet over de situatie in hun thuisland. Hockey staat voorop. Maar, zegt Fokker: "Het wordt een rollercoaster van emoties. Na een paar dagen komen de gesprekken los, verwacht ik, net als op het EK afgelopen december."
Nederland is favoriet
Wat maakt dit team zo goed? "De meesten spelen al tien jaar samen", zegt Fokker, die ook coach is van de zaalhockeyers van Laren.
"Nederland is de grote favoriet. Maar het Oekraïense team heeft al die jaren ongelooflijk veel variaties geoefend om een aanval op te bouwen, want de samenstelling van het team wijzigt nauwelijks. Ze zijn perfect op elkaar ingespeeld en kunnen tegenstanders verrassen."
De Oekraïense zaalhockeysters wonnen met hun teamwork brons op het EK en zouden ook op dit WK graag weer meedoen om de medailles. Fokker hoopt het. "Als het gebeurt, gaat het dak eraf."
