Het tweede leven van Dokic, de ongekroonde koningin op de Australian Open
Veel mensen zullen haar niet eens meer herkennen, de vrouw die tijdens de Australian Open de interviews verzorgt op de baan. Het is voormalig toptennisster Jelena Dokic, het meisje dat in haar hartverscheurende biografie opbiechtte dat ze soms zo hard door haar vader werd geslagen dat ze flauwviel.
In april vorig jaar stond ze nog op haar balkon, 26 hoog. Maar ze trok zichzelf terug van de rand.
"En dan hoor je dat soort berichten en krijg je haar niet te pakken", vertelt Glen Schaap. Hij krijgt het er nog benauwd van, de Nederlandse coach die Dokic jarenlang van dichtbij meemaakte. "Meestal eindigt iemand in haar situatie in een inrichting en zie je die nooit meer terug."
Hij noemt haar nog steeds een goede vriendin, ook al woont ze aan de andere kant van de wereld. Ze zien ze elkaar nog weinig. Maar het contact met de Australische is altijd in stand gebleven. En recht uit het hart.
Zo spreekt Dokic ook de tennissers toe, wat de nodige emoties losmaakt. Het publiek in Melbourne heeft de gevallen ster opnieuw in de armen gesloten. Haar thuispubliek, dat ze in haar jaren als topspeelster nooit een grandslamzege kon schenken. Het eeuwige falen, want het was zeker voor haar vader nooit goed genoeg.
"Ze heeft een fantastische carrière gehad. Ze was vierde van de wereld in het sterkste tijdperk bij de vrouwen ooit", zegt Schaap. "En ik ben ook erg trots op wat ze nu doet. Dat ze er weer staat, is een grotere prestatie dan dat ze zelf als speelster de Australian Open op haar naam zou hebben geschreven."
Dokic heeft nooit echt van het tennis kunnen genieten, vertelde ze in haar boek. "Soms was het moeilijk om op de baan te staan, omdat ik speelde uit angst."
Tranen
Toen stond ze vorig jaar ineens tegenover Alizé Cornet, die in haar nadagen verrassend de kwartfinale had gehaald. Ineens kreeg het gesprek een opmerkelijke wending, toen de Française haar bewondering uitsprak voor Dokic. In tranen vielen ze elkaar in de armen.
"Hoe je verder bent gegaan in je leven, ik denk dat we je allemaal kunnen feliciteren. Omdat je een geweldige speler was. En nu ben je een geweldige commentator", zei Cornet. "Ik kan niet geloven dat ik huil, bedankt", reageerde Dokic.
Dokic is inmiddels 39. Haar familie is verscheurd en het onmenselijk harde regime van vader Damir heeft zijn littekens nagelaten. Dokic kampt nog steeds met zware depressies. Gevoelens die ze juist deelt, om ook anderen te helpen die in vergelijkbare situaties zitten. "Om ze minder alleen en bang te laten voelen."
Schaap heeft één keer direct met vader Dokic te maken gehad. "Hij wilde dat ik Jelena ging coachen. Ik heb hem helaas een nee moeten verkopen, simpelweg omdat ik toen met Nadia Petrova al een andere wereldtopper begeleidde. Wel gingen we in die tijd al vaak samen trainen."
Later kwam het er alsnog van, toen ze bij Schaap aanklopte om haar vervallen carrière nieuw leven in te blazen.
Dokic had al een mensenleven aan ervaring opgedaan, was amper 27 jaar toen ze zich vrijgevochten van haar vader nog één keer wilde laten zien. "Ik kon in het verleden nooit iets goed doen en kreeg het bijna elke dag te verduren. Hij maakte me uit voor hoer, een hopeloze koe en een vuile slet."
Akkefietje
Schaap drukte haar op het hart nooit meer over het verleden te spreken. En eerlijk te zijn naar elkaar, elk kleinigheidje met elkaar te delen.
Dokic ging weer toernooien winnen, maar in aanloop naar de Australian Open moest Schaap uit de media vernemen dat er in een vliegtuig een akkefietje had plaatsgevonden rond Dokic en haar toenmalige vriend. "Daar was ze toen niet duidelijk over. 'Boek mijn tickets maar, ik stop ermee', zei ik toen. En twee dagen later was ik vertrokken."
En toch is het wederzijdse respect gebleven. Dokic krabbelde in haar biografie een persoonlijk berichtje aan 'Glenny', de moeilijkste coach die ze naar eigen zeggen ooit had. Maar ze vond het absoluut geweldig.
"Jelena is een geweldig persoon. Zij behoort tot de bijzondere categorie atleten die oprecht waarderen wat je voor ze gedaan hebt en wat je voor ze geweest bent", zegt Schaap. "Ze heeft onder onmenselijke druk gestaan."
En is het nu allemaal beter geworden met de nieuwe generatie, vraagt Schaap zich hardop af? Toppers als Ashleigh Barty en Naomi Osaka kampen immers ook met mentale problemen. "Hoe erg is het? Hoe diep zit het?"
Onderonsje met Djokovic
Zo kwetsbaar als Dokic durven echter maar weinigen zich op te stellen. Haar eerlijkheid bleek maar weer in een onderonsje met Novak Djokovic deze week. "Je kwam naar me toe in 2006 en zei: 'Hallo, ken je me nog?' En ik zei ja, maar ik moet toegeven dat ik dat niet deed omdat we twee jaar eerder een balletje hadden geslagen."
Het werd haar vergeven. Djokovic vertelde dat hij altijd tegen Dokic opkeek, mede vanwege hun gedeelde Servische afkomst. "Je was toen een grote ster en ik was blij om met je te spelen. Het is geweldig om je weer te zien."
Uiterlijk
Klappen van haar vader krijgt de al bijna tien jaar gestopte Dokic niet meer, maar via social media krijgt ze er nog wel ongenadig hard van langs als het over haar uiterlijk gaat.
"Ik zal je vertellen wat er gebeurd is: ik zoek een manier om te overleven", sneert ze naar iedereen die iets over haar toegenomen lichaamsgewicht zegt. Schaap: "Als ik één ding van Jelena moet noemen waar ik extreem veel bewondering voor heb, dan is dat haar vechtlust. En ze is als mens in al die jaren ook nooit veranderd."
Dokic viert het leven in de Rod Laver Arena. Het warmste applaus was tijdens deze Australian Open voor haar.
