Opnieuw is de blik op Duitsland gericht als het gaat om wapenleveringen aan Oekraïne. De vraag dit keer: zullen er zware Leopard-gevechtstanks heen gaan of niet? Bondskanselier Olaf Scholz zei woensdag bereid te zijn die tanks te leveren - maar alleen onder voorwaarden.
In Oekraïne is de vraag naar de gevechtstanks groot. De hoop is dat ze een bepalende rol kunnen spelen in het terugdringen van de Russen. De druk op Duitsland om te leveren, groeit.
Deze tank kan in beweging de tegenstander vernietigen.
Uiteraard bestaan er ook andere gevechtstanks, zoals de Britse Challenger, de Franse Leclerc en de Amerikaanse Abrams. Maar juist naar de Leopard is nu veel vraag.
Ze zijn snel, wendbaar, hebben een groot kaliber en zijn door een relatief kleine bezetting te besturen, aldus Bruno Kasdorf, voormalig commandant der Duitse landstrijdkrachten. Ook het gestabiliseerde kanon is volgens hem een voordeel.
"Het kan de tegenstander vernietigen. Niet alleen stilstaand, maar ook in beweging. De mannen van de tank vertellen graag dat het mogelijk is om over een langere afstand op de punt van het kanon een glas sekt te balanceren zonder dat het valt."
Hoewel de Duitse regering Oekraïne duidelijk wil steunen en Duitsland inmiddels ook is uitgegroeid tot een belangrijke wapenleverancier, heeft bondskanselier Scholz zich altijd erg terughoudend opgesteld. Het eigen Duitse oorlogsverleden en Scholz' zorg over verdere escalatie zorgden ervoor dat alleen stapje voor stapje zwaarder materieel werd geleverd. Geen Duitse Alleingang.
Maar alleen is Duitsland inmiddels niet meer. De Britten hebben al 14 Challengers toegezegd. En Polen en Finland zouden in dezelfde orde van grootte Leopards willen leveren. Komende vrijdag komen bondgenoten in Duitsland op de Amerikaanse luchtbasis Ramstein bijeen om verdere afspraken te maken over militaire steun.
De druk op Duitsland groeit op twee manieren. Duitsland zou niet meer alleen staan in de levering én andere landen hebben toestemming van Duitsland nodig als ze Leopards aan een derde land willen afstaan, omdat ze ooit in Duitsland zijn gemaakt.
'Één model leveren zou beter zijn'
Ook Kasdorf vindt dat Oekraïne Leopards zou moeten krijgen, en vindt dat Duitsland verplicht is om als grootste land binnen Europa een duidelijk signaal aan Poetin af te geven. "Dit is een goede gelegenheid om het passieve beeld dat van ons bestaat af te schudden."
Wel wijst hij op grote praktische beperkingen, omdat de ene Leopard de andere niet is. "Het gaat niet alleen om de pure levering van de tanks, maar ook om de logistiek die nodig is om ze in stand te houden, de munitie en de opleiding om ze te bedienen. Die verschilt per model." Hij pleit er dan ook voor dat Duitsland, dat al een belangrijke rol in de ondersteuning daarvan speelt, de levering van Leopards voor alle landen coördineert.
"Dat is het probleem als we Challengers hebben, en Leclercs uit Frankrijk en misschien Abrams uit de VS. Dat zijn allemaal verschillende modellen die om verschillende ondersteuning vragen. Beter zou het zijn om één model te leveren."
Afgedankt
Duitsland zou de levering van Leopard 2-tanks door andere landen moeten toestaan, vindt Kasdorf, maar dan wel op zo'n manier dat de modellen op elkaar aansluiten. Het toch al slecht uitgeruste Duitsland zelf kan op dit moment echter maar weinig Leopard 2-tanks missen, omdat het anders niet meer aan de eigen verplichtingen binnen de NAVO kan voldoen.
Wel zou Duitsland er volgens hem goed aan doen om eerst oude Leopard 1-modellen te leveren. Die heeft het leger weliswaar niet zelf in huis, maar er zouden er afgedankt nog wel zo'n honderd staan bij een bedrijf in Flensburg. "Dat zou meteen een grote ondersteuning zijn."
Maar die moeten eerst nog wel worden opgeknapt. Hoe lang dat zou duren, is niet duidelijk. April vorig jaar zei de baas van Rheinmetall nog dat zijn bedrijf binnen zes weken Leopard 1-gevechtstanks kon afleveren. Alleen de politieke toestemming was nodig.
Inmiddels zegt dezelfde chef tegen Bild am Sonntag dat het een krap jaar gaat duren. "Ze moeten niet alleen opnieuw gelakt, maar ook compleet uit elkaar gehaald en opnieuw in elkaar gezet worden." Dat zou honderden miljoenen euro's kosten. En daarvoor is dan toch eerst een besluit van de Duitse regering nodig.
