Boussatta meer dan trots op Marokko: 'Voor één keer geniet ik van anti-voetbal'
Eens Leeuw van de Atlas, altijd Leeuw van de Atlas. Dries Boussatta mag dan driemaal voor zowel Nederland als Marokko zijn uitgekomen, een Leeuw van Oranje heeft hij zich nimmer gevoeld. Ook tijdens het WK in Qatar betrapt de 49-jarige Amsterdammer zichzelf erop dat zijn hart maar voor één ploeg sneller klopt.
Hoe ver zijn liefde voor het Marokkaanse elftal van bondscoach Hoalid Regragui gaat? Laat hij het zo zeggen. Als oorspronkelijk product van de Ajax-school zweert Boussatta bij verzorgd en aanvallend spel. "Ik heb normaal gesproken een bloedhekel aan ploegen die alleen maar inzakken en verdedigen. Maar nu geniet ik voor één keer van het anti-voetbal dat ik zie."
Geen schoonheidsprijs
Boussatta (die begin jaren 90 bij Ajax de strijd om de rechtsbuitenpositie verloor van Finidi George en vervolgens uitkwam voor Haarlem, FC Utrecht, AZ, Excelsior en Sheffield United) constateert tot zijn tevredenheid dat Regragui geen pogingen doet de schoonheidsprijs in de wacht te slepen. "Hij is een trainer die zijn beperkingen kent."
Marokko plaatste zich dinsdag ten koste van Spanje voor het eerst in de geschiedenis voor de kwartfinales van het WK voetbal.
"Regragui weet wat de gevolgen zijn wanneer Marokko tijdens het WK de eigen speelstijl hanteert. Als die gasten een beetje technisch gaan spelen en lekker aanvallen, dan vormen ze een ongeorganiseerde ploeg die tegen de ene na de andere nederlaag oploopt. Hij haalt het maximale uit een spelersgroep die niet overloopt van talent."
"Hij heeft hier een echte ploeg van gemaakt die op dit WK naar de eigen mogelijkheden speelt. Het mooie van deze spelers, vind ik, is dat ze alles geven en bijna letterlijk voor elke centimeter strijden om het duel naar zich toe te trekken."
Slagveld
Over de kansen in de kwartfinale tegen Portugal is Boussatta opmerkelijk optimistisch. "Het wordt lastig. Maar ik schat de kans nog steeds groter in dat Marokko wint. Normaal zou ik zeggen dat het 70-30 voor ons is. Al moet ik dat na het slagveld in de achtste finale tegen Spanje misschien bijstellen naar 60-40. Ik ben benieuwd hoe de Marokkaanse spelers daar uit zijn gekomen."
"Waarom ik dat denk dat we gaan winnen? Omdat wij niet zo dom zijn als Zwitserland. Dat probeerde te voetballen tegen Portugal, waardoor de ruimtes heel groot werden gemaakt. Dan heb je te maken met een stel Portugese killers die over snelheid beschikken en doelpunten kunnen maken. En met iemand als João Felix, die lekker tussen de linies het spel kan verdelen."
Handbalverdediging
Tegen Marokko wordt het voor die Portugezen een heel ander verhaal, voorziet Boussatta. "Wij kiezen gewoon voor een handbalverdediging rond het eigen strafschopgebied. Zie daar maar eens doorheen te komen."
Fijntjes memoreert Boussatta dat Marokko dit WK pas één tegentreffer te verwerken kreeg, in het treffen met Canada. En dat voor een ploeg die tijdens de eerste vier WK-wedstrijden gemiddeld 67 procent van de speeltijd niet in balbezit was.
"Wanneer wij tegen Portugal net zo goed kunnen verdedigen als tegen Spanje, sluipt de onrust vanzelf in het spel van de tegenstander. Je ziet dat wij dan altijd kansen creëren om een doelpunt te maken."
Bovendien: "Ik schat Spanje hoger in dan Portugal."
Eigenlijk is er maar één ding dat hem voor de kwartfinale echt zorgen baart: "De wissels van Regragui. Dat is het enige waar ik iets op aan te merken heb."
Tegen Spanje stuitte de invalbeurt van Walid Cheddira, speler van Bari, op veel onbegrip bij Boussatta. "Ik vind het bijna 'not done' om op een WK een speler in te brengen die in de Italiaanse Serie B speelt. Als je kijkt naar zijn gebrekkige motoriek en ziet hoe weinig fit hij is, dan denk ik: je had beter Zakaria Aboukhal erin kunnen gooien met diens snelheid. Die had die wedstrijd tegen Spanje twee keer in het slot kunnen gooien."
"Ik zou daarnaast heel graag zien dat Bilal El Khannouss nog wat speelminuten krijgt. Dat is echt één van de grootste talenten van de Belgische competitie."
Hersenspinsels
Boussatta heeft het opgegeven om de tactische hersenspinsels van Regragui te doorgronden. Iets dat overigens ook geldt voor veel andere Marokkaanse oud-voetballers met wie hij contact heeft, zegt hij.
"Die zitten met precies dezelfde vragen. Waarom startte hij tegen Spanje opnieuw met Selim Amallah? Die had hij de derde wedstrijd vervangen door Abdelhamid Sabiri, maar die moest ondanks zijn goede spel toch weer vanaf de bank beginnen tegen Spanje. Maar ja, de winnende trainer heeft altijd gelijk, hè? Ook al heeft hij ongelijk."
Gelukkig, zo zegt hij, kan Marokko te allen tijde terugvallen op een onverwoestbare mentaliteit. "Ik wil niet zeggen dat de spelers van Nederland niet hun best doen. Maar ik heb bij Oranje het gevoel dat er negativisme en irritaties in de ploeg kruipen op het moment dat het allemaal niet zo lekker loopt. Als Memphis Depay roept dat hij bij voorkeur speelt met Steven Bergwijn, ga je als spits toch denken: hoezo dan? Zoiets gebeurt bij Marokko niet. Dat is echt een team."
Sterven
Een ander verschil: "We hebben elf man in het veld staan die bereid zijn voor hun land te sterven. Daarnaast hebben we in Qatar de onvoorwaardelijke steun van het publiek. Iedereen steunt ons. Het stadion zal tegen Portugal weel helemaal achter ons staan. Die toeschouwers kunnen je echt naar de overwinning schreeuwen."
Het initiatief, zoveel is Boussatta duidelijk, zal in de kwartfinale bij de Portugezen komen te leggen. "Al zullen ze niet aan de meer dan 1.000 passes komen die Spanje liet noteren. Ik vind Portugal kwalitatief een stuk minder dan Spanje."
Marokko heeft iets te vrezen noch te verliezen, zegt Boussatta. "Als je eerst België en daarna Spanje uitschakelt, hoef je voor geen enkel ander land bang te zijn. Alle ingrediënten zijn aanwezig om in de kwartfinale nóg meer geschiedenis te schrijven dan we nu al hebben gedaan."
