Vanthourenhout onttroont Van der Haar bij glibberig EK veldrijden in Namen
Lars van der Haar is er niet in geslaagd voor de derde keer Europees kampioen veldrijden te worden. De als favoriet gestarte titelverdediger reed een sterke wedstrijd, maar verloor net iets te vaak zijn evenwicht op het glibberige parcours in Namen.
De Belg Michael Vanthourenhout, vorig jaar winnaar van de befaamde Citadelcross op dezelfde plek, profiteerde en kwam solo over de streep. Van der Haar moest genoegen nemen met zilver, de Belg Laurens Sweeck werd derde.
Joris Nieuwenhuis, die kort geleden het wegwielrennen vaarwel zei om zich te richten op het veldrijden, werd knap vierde.
Van der Haar had na afloop vrede met zijn tweede plek. "Fysiek waren we aan elkaar gewaagd, misschien was ik bergop zelfs wel ietsjes beter. Maar uiteindelijk maakte hij de minste fouten en is hij de verdiende kampioen."
"Uiteindelijk heeft de winnaar altijd gelijk", concludeerde Van der Haar. "Het is zuur, maar ik was wel op de afspraak. Ik heb gepiekt waar ik moest pieken en ze moesten om mij heen rijden om kampioen te worden. Daar ben ik trots op."
De strijd om de EK-titel werd nog gevoerd zonder de grote drie van het veldrijden: Mathieu van der Poel, Wout van Aert en wereldkampioen Tom Pidcock zullen later pas hun rentree in het veld maken. Het decor op de Citadel van Namen - elk jaar een klassieker op de veldritkalender - beloofde desondanks spektakel. Zeker omdat het kort voor de start begon te regenen.
Van der Haar was meteen goed weg en kwam met Iserbyt als eerste boven op de eerste beklimming. Daarna liet Van der Haar zijn technische klasse zien door soeverein over het schuin aflopende deel van het parcours te balanceren.
Iserbyt verloor wel zijn evenwicht, moest van de fiets en zag de Woudenberger uit het zicht verdwijnen. Dat was ook de laatste keer dat Iserbyt vooraan in beeld reed, hij zou later afstappen.
Bij de eerste passage van de finish (na 2,8 kilometer) lag Van der Haar al 7 seconden voor op zijn eerste achtervolger. Dat was niet de minste: Michael Vanthourenhout, de winnaar van de Citadelcross vorig jaar.
Glibberen, glijden en vallen
Na een foutje en een lekke band van Van der Haar in de tweede ronde wist Vanthourenhout aan te sluiten en ontstond een boeiende tweestrijd. Daarbij ging het niet alleen om wie de sterkste benen had, maar ook wie zijn evenwicht zou kunnen bewaren.
Dat bleek in de modder van Namen namelijk een hele opgave, zoals je in de video hieronder kunt zien.
Net over de helft van de wedstrijd sloeg het noodlot echt toe bij Van der Haar, die in een moeilijke afdaling pardoes in een reclamedoek dook. Ineens was het gat met Vanthourenhout gegroeid tot 19 seconden.
Aangemoedigd door het massale publiek leek Vanthourenhout ontketend, maar Van der Haar gaf niet op en hield zijn achterstand constant. Voor het podium hoefde Van der Haar niet te vrezen, want nummer drie Sweeck volgde in die fase al op meer dan een minuut.
Geen herhaling Koppenberg-scenario
In de Koppenbergcross leek Vanthourenhout ook zeker van de zege, maar toen werd hij in extremis bergop toch nog door Van der Haar achterhaald. Maar toen Van der Haar voor de derde keer in de modder belandde, leek het pleit nu wel beslecht.
Dat bleek ook zo, want Vanthourenhout behield zijn concentratie, reed onbedreigd naar de zege en mag voor het eerst in zijn loopbaan een jaar lang in een kampioenstrui rijden. "Dit is de mooiste overwinning in mijn carrière", stamelde Vanthourenhout na afloop.
Van der Haar wees vooral op de beginfase, waarin hij al snel in zijn eentje een mooie voorsprong bijeen reed. "Ik kreeg een lekke voorband en dan kun je gewoon niet meer sturen. Daarna stond ik onder druk en maak ik een klein foutje en een grote fout. En toen was de vogel gaan vliegen."
"Bij die val tegen een paal heb ik mijn hand wel serieus bezeerd en kon ik moeilijk remmen", vervolgde Van der Haar. "Ik probeerde wel telkens de knop om te zetten en verder te gaan, maar ik kon uiteindelijk niet meer dichterbij komen."
"Uiteindelijk heeft de winnaar altijd gelijk", concludeerde Van der Haar. "Het is zuur, maar ik was wel op de afspraak. Ik heb gepiekt waar ik moest pieken en ze moesten om mij heen rijden om kampioen te worden. Daar ben ik trots op."
Pieterse pakt beloftentitel en viert dat met wheelie
Eerder op de dag zorgde Puck Pieterse voor de derde Nederlandse EK-titel dit weekend. In tegenstelling tot Fem van Empel, zaterdag Europees kampioene bij de elite, kozen wereldkampioene Pieterse en Shirin van Anrooij wel voor de titelstrijd van de beloften.
Net als Van Empel eerder was Pieterse op het zware parcours in Namen veel te sterk voor de concurrentie. Ze reed vrijwel de hele koers alleen en eindigde met bijna een minuut voorsprong op de Française Line Burquier. Titelverdedigster Van Anrooij, ging in de laatste ronde nog hard onderuit, maar hield genoeg over voor het brons.
Voor Pieterse is het al de derde Europese titel in het veldrijden. Ze werd in 2019 al Europees kampioene bij de junioren en in 2020 bij de beloften. Vorig jaar werd ze tweede achter Van Anrooij.
