Ruinerwold-zoon: meerdere keren aan de bel getrokken voor ontsnapping
Israel van Dorsten, een van de Ruinerwold-kinderen, heeft meerdere keren de politie en andere instanties ingeschakeld voordat hij vandaag drie jaar geleden vluchtte uit de boerderij in Ruinerwold. Dat vertelt hij in zijn boek Wij waren, ik ben: weg uit Ruinerwold. RTV Drenthe mocht het boek dat vandaag verschijnt vast inzien.
Moderne elektronica was er niet op de boerderij waar vader Gerrit Jan, klusjesman Josef en zes kinderen de hele dag baden en met geesten communiceerden. Er was fysiek geweld en de kinderen moesten regelmatig als straf buiten slapen, mochten dagenlang niet eten en liepen eindeloos rondjes. Israel was ongeregistreerd als kind, mocht niet naar school, had geen vrienden en verdere familie was er niet.
In 2019 werd "het verlangen naar buiten" bij Israel steeds groter. Zeker omdat hij met klusjesman Josef B. inmiddels een kachelhandeltje had. Daarvoor had hij via internet en de mobiele telefoon contact met zakenlieden en de buitenwereld. Dat was eerder onbespreekbaar. Gerrit Jan werd bovendien steeds zwakker en had last van epileptische aanvallen en benauwdheid.
Zuurstofapparaat uit China
Uiteindelijk waagde Israel van Dorsten op 25-jarige leeftijd de stap. Vanwege zijn ernstige benauwdheid eist zijn vader een duur nieuw zuurstofapparaat uit China. Israel bestelde tegelijkertijd een smartphone, want dat viel op zo'n fikse rekening van 10.000 euro toch niet op.
Hij wist echter niet goed wie hem kon helpen. Het werd een zoektocht langs hulpverlenende instanties, die niet zo snel ingrepen als hij graag zou willen. Op 14 september doet hij een anonieme melding bij de politie. Hij wil alleen niet dat zijn vader de gevangenis in moet. Bang voor de gevolgen bedenkt hij zich, maar hij heeft al op 'verzenden' gedrukt.
Dagenlang zit hij in angst, dromend van politiesirenes, maar er gebeurt niks. Hij doet een tweede melding bij de politie, nu over witwassen. In de boerderij liggen tienduizenden euro's aan contanten en Israel had op de politiewebsite gelezen dat witwassen stevig aangepakt wordt. Hij dikt de situatie zelfs aan, om de politie wakker te schudden.
Als hij na drie weken nog niks heeft gehoord, belt hij de politie. Verlamd door angst zwijgt hij echter en hangt weer op. Op een mail is het antwoord 0900-8844 te bellen. De moed zakt hem in de schoenen. Hij wil die avond actie ondernemen.
Oog in oog met politie
Hij springt die nacht voor de eerste keer over de sloot achter de boerderij. Hij weet niet waar hij heen wil; als er maar mensen zijn. De eindbestemming wordt het dorp Ruinerwold, een uur lopen. Hij komt langs twee cafés. Hij kijkt naar binnen, maar durft niet binnen te stappen.
De nacht erop gaat hij weer, drinkt bier in café De Kastelein, maar vertelt niet dat hij hulp zoekt. Zelfs niet als hij op de weg terug staande wordt gehouden door agenten. Ze vragen om zijn identiteitsbewijs, maar dat heeft hij niet. Na smoesjes en het excuus dat hij dronken is, rijden de agenten door.
"De gedachte hun te vertellen wie ik echt ben schiet door mijn hoofd", schrijft hij in het boek. "Ik wil schreeuwen dat ik hulp nodig heb, maar mijn angst om niet meer terug te gaan naar huis is veel te groot. Het enige wat ik nu wil is straks weer in mijn slaapzak liggen, hoe ellendig het thuis ook is."
Het boek van Israel van Dorsten:
Zijn zoektocht om hulp ging verder via Slachtofferhulp, dat hem doorverwees naar Veilig Thuis. Daar werd hij doorgestuurd naar de Stichting Welzijn De Wolden, omdat de kinderen meerderjarig zijn. De stichting wil een fysiek gesprek, overdag, maar dat is voor Israel praktisch onmogelijk.
Platgeslagen telefoon
Er wordt een telefonische afspraak gepland op dinsdag 15 oktober, maar zover komt het niet. De zondag ervoor komt vader Gerrit Jan erachter dat Israel iets verbergt. Israel biecht hij op dat hij een smartphone heeft. Even later hoort hij een knal vanuit de schuur: de telefoon die platgeslagen wordt met een hamer.
"Vader maakt meteen het gebaar dat ik had verwacht: drie vingers, daarna wijst hij naar buiten. Drie dagen geen eten en buiten blijven bidden, dat is duidelijk", schrijft hij.
Israel springt dit keer vastbesloten voor de laatste keer over de sloot van de boerderij en zet opnieuw koers naar Ruinerwold. Dit keer vertrekt hij voorgoed, zo blijkt later. De cafébaas van De Kastelein belt die zondagavond uiteindelijk de politie. Israel meldt zich daar opnieuw. Dit keer doet hij wél zijn verhaal.
