'Je kunt je afvragen of Ajax transfer Álvarez had mogen tegenhouden'
De transferperiode van Ajax heeft zich niet alleen gekenmerkt door geldsmijterij. Ook viel op dat enkele spelers de druk opvoerden om een transfer te forceren.
Zo weigerde Antony te spelen voordat zijn megatransfer naar Manchester United rondkwam en kwam Mohammed Kudus niet trainen na interesse van Everton. Ook Edson Álvarez, die voor naar verluidt 50 miljoen euro naar Chelsea kon verkassen, bleef op de slotdag van de transfermarkt thuis.
Uiteindelijk werden Kudus en Álvarez niet verkocht en trainden ze vandaag weer mee met de selectie, naar tevredenheid van coach Alfred Schreuder. Maar het had zomaar anders kunnen lopen, meent Tim Wilms, advocaat arbeidsrecht en sport. Het valt hem op dat spelers wél thuisbleven, maar géén vervolgstappen hebben gezet richting de arbitragecommissie van de KNVB.
Ontbinding contract
Wilms wijst op Álvarez, die om ontbinding van zijn arbeidscontract had kunnen vragen. "Hij heeft wat mij betreft goede argumenten. Ajax kon hem voor 50 miljoen, met flinke winst, verkopen aan een club in een betere competitie, waar hij aanzienlijk meer zou verdienen. Je kunt je afvragen of Ajax dat, onder die omstandigheden, mag tegenhouden."
Begin daar maar niet over tegen Schreuder. Zijn gezicht zei vorige week genoeg. Te gast in het tv-programma Rondo deed hij geen enkele moeite zijn ongenoegen te verhullen. Zijn eerste transferperiode als hoofdtrainer van Ajax is niet geheel verlopen zoals hij het zich had voorgesteld.
Schreuders onderhuidse frustratie was vooral voelbaar toen het aanstaande vertrek van Antony ter sprake kwam. 80, 90 of bijna 100 miljoen euro: het zei Schreuder allemaal niet zoveel. Hij keek vooral naar de waarde op het veld.
Op dat vlak, zo leek Schreuder maar te willen zeggen, is Ajax er niet op vooruitgegaan. En toen wist hij nog niet eens dat de Raad van Commissarissen voor de komst van de Argentijnse international Lucas Ocampos wilde gaan liggen en Kudus en Álvarez op de laatste dag van de transfermarkt weigerden mee te trainen.
Chaotische periode
De transferperiode eindigde voor Ajax dus flink chaotisch en over die gang van zaken zal intern nog wel het nodige besproken worden, maar het hectische slot is natuurlijk niet het hele verhaal van deze drukke transferwindow. Eerder deze zomer oogstten Klaas-Jan Huntelaar en Gerry Hamstra juist lof voor hun optreden op de transfermarkt.
Huntelaar en Hamstra dus, want sinds het gedwongen vertrek van Marc Overmars ligt het aan- en verkoopbeleid in de handen van H2, zoals het nieuwe technische duo al snel door het leven ging.
Het tweetal mocht meteen vol aan de bak. Meer dan in voorgaande zomers bleek het vertrek van meerdere bepalende spelers niet tegen te houden. Noussair Mazraoui en Ryan Gravenberch hadden respectievelijk een aflopend en een kortlopend contract. Zij kozen voor Bayern München. Ook topscorer Sébastian Haller vertrok naar Duitsland.
Later kwamen daar de lucratieve deals bij met Manchester United, dat Lisandro Martínez en Antony voor heel veel geld ophaalde in Amsterdam. Daaruit, maar ook uit de negen miljoen euro die Ajax toch nog even ving voor wisselspeler Perr Schuurs, blijkt dat de Amsterdammers nog steeds sterk voor de dag komen aan de onderhandelingstafels.
Bovendien is ook het aankoopbeleid onverminderd ambitieus. En wie als biedende partij wil meedoen met de grote clubs, zal met flinke bedragen voor de dag moeten komen. Dat bleek wel bij het aantrekken van Steven Bergwijn en Brian Brobbey, spelers die als kind al rondliepen bij Ajax, maar voor wie flinke (record)bedragen moesten worden neergelegd.
Die transfers zijn na stevig onderhandelen rondgekomen, maar dat geldt niet voor alle lijntjes die Ajax uitgooide. Dat is natuurlijk niet gek, maar pijnlijk is wel dat Ajax meermaals publiekelijk nogal opzichtig zijn neus stootte, zoals gebeurde toen de directie door de RvC werd teruggefloten rondom de vergeefse flirt met Hakim Ziyech.
Directe toegevoegde waarde
Bergwijn en Brobbey mogen misschien prijzig zijn, zij zijn ook direct van toegevoegde waarde, daarover bestaat geen twijfel. Zo als ook de eveneens dure Calvin Bassey alles in zich heeft om van meet af aan een vaste kracht te zijn.
Tel de komst van drie verdedigers (Owen Wijndal, Ahmetcan Kaplan en Jorge Sánchez), een middenvelder (Florian Grillitsch) en twee aanvallers (Francisco Conceição en Lorenzo Lucca) daarbij op en zie daar de selectie die in staat moet worden geacht te voldoen aan de doelstelling van landskampioen worden en overwinteren in Europa.