Dichter en schrijver Remco Campert (92) overleden

De schrijver en dichter Remco Campert is op 92-jarige leeftijd overleden. Hij overleed afgelopen nacht in zijn woonplaats Amsterdam, maakte zijn uitgever De Bezige Bij bekend. "Hiermee verliest de Nederlandstalige literatuur een virtuoos auteur en een van haar meest geliefde schrijvers."

Vier jaar geleden maakte Campert al bekend dat hij stopte met schrijven, al verschenen er daarna nog wel 'notities' van zijn hand in de Volkskrant.

Campert wordt gezien als een van de belangrijkste naoorlogse dichters. Hij richtte met zijn vriend Rudy Kousbroek na de oorlog het tijdschrift Braak op, dat een podium werd voor de Vijftigers, een experimentele kunstenaarsstroming. Campert werd daar ook toe gerekend, maar anders dan andere Vijftigers zoals Lucebert en Gerrit Kouwenaar schreef hij toegankelijke, spreektalige gedichten.

Bij het grote publiek brak hij in 1961 door met zijn roman Het leven is vurrukkulluk, over een dag uit het lege bestaan van een groep Amsterdamse jongeren. Daarna publiceerde hij verschillende verhalenbundels, die ook goed verkocht werden. Van de opbrengst van zijn verzamelde verhalen, Campert compleet uit 1972, kon hij een notariswoning in Frankrijk kopen.

In 1976 werd zijn poëtische werk bekroond met de P.C. Hooft-prijs. Hij kampte toen al jaren met een writer's block, waarvan hij pas in de jaren 80 was verlost.

Na jaren had hij in 1985 weer succes met het boekenweekgeschenk Somberman's actie. De figuur Somberman leek op Campert zelf, een figuur die door drankzucht en lethargie nergens toe kwam.

Remco Campert wist zich echter aan die lethargie te ontworstelen, mede dankzij zijn vriendschap met Jan Mulder, met wie hij vanaf 1989 optrad en van 1996 tot 2006 een dagelijkse column verzorgde op de voorpagina van de Volkskrant.

Kneupma

Zijn columns waren populair. Hij schreef over zichzelf en zijn observaties en over door hem gecreëerde figuren als de politicus drs. Mallebrootje, de boerenfamilie Kneupma en hun dochter Mieke-Kee, die steevast 'een gezonde blos op de wangen' had, omdat ze bijvoorbeeld met veldwachter Bonkjes uit het hooi of de bedstee kwam.

Camperts boeken Het gangstermeisje en Het leven is verrukkulluk werden verfilmd door Frans Weisz, in 1966 en 2018. In 1976 verfilmden Ate de Jong en Orlow Seunke vier verhalen van Campert onder de titel Alle dagen feest.

Jan Campert

Campert was de zoon van de dichter Jan Campert, die bekend is van het verzetsgedicht Het lied der achttien doden. Hij heeft zijn vader, die in 1943 in concentratiekamp Neuengamme om het leven kwam, nauwelijks gekend, maar was net als hij een rokkenjager die zeer veel rookte en dronk.

Campert was vier keer getrouwd, uit zijn derde huwelijk had hij twee kinderen. De laatste 26 jaar van zijn leven was hij getrouwd met Deborah Wolf.