Bidens belofte aan Europa van extra Amerikaans gas is niet realistisch

• Liam Toll

Het is vrijwel onmogelijk voor de Verenigde Staten om het door president Biden beloofde vloeibaar gas (lng) aan Europa te kunnen leveren. Dit vloeibaar gas maakt deel uit van de plannen van het kabinet om Nederland voor het einde van het jaar onafhankelijk te maken van Russische energie.

Lng-producenten in de VS werken nu al op de maximale capaciteit en er zijn weinig mogelijkheden om op korte termijn de productie te verhogen. De vraag wordt mogelijk nog groter, nu deze week bleek dat Polen en Bulgarije geen Russisch gas meer geleverd krijgen omdat ze er niet in roebels voor willen betalen.

Vorige maand beloofde president Biden om dit jaar 15 miljard kubieke meter extra gas naar Europa te verschepen. Lake Charles in Louisiana is een van de regio's waar het vloeibare gas vandaan moet komen en de komende jaren wordt dit het centrum van de lng-industrie.

Met een snelle verbinding naar de Golf van Mexico, en daarmee een vaarroute naar Europa, is de staat Louisiana bij uitstek geschikt om Europa te bevoorraden met lng. Jaren geleden was er nog niemand bezig met vloeibaar gas in Louisiana, de staat is de laatste jaren uitgegroeid tot de derde grootste producent ter wereld en de groei zet voorlopig nog door.

Keith Teague van lng-producent Tellurian rijdt langs de oevers van Lake Charles in het zuiden van Louisiana en ziet op dit moment vooral nog modder, gras en asfalt. Hier moet de droom van zijn bedrijf werkelijkheid worden: op deze lege vlakte ter grootte van 760 voetbalvelden wordt het paradepaard van Tellurian gebouwd: een hypermoderne lng-terminal.

Deze plek moet een belangrijke bijdrage gaan leveren aan de energieplannen van de VS en Europa, maar wel pas in 2026 want dan is de fabriek klaar.

Rondom het Tellurian-terrein zijn al werkende lng-terminals te vinden. Deze draaien op maximale capaciteit en zonder nieuwe terminals is opschalen niet mogelijk. Driekwart van de export vaart over de Atlantische Oceaan met bestemming Europa, de rest gaat naar Azië.

De Aziatische markt kan volgens Charif Souki, topman van Tellurian, een belangrijke rol spelen om Bidens belofte toch in te lossen. "Uiteraard kunnen de Aziatische markten hun deel vrijwillig afstaan aan Europa, maar dat is zeer onwaarschijnlijk omdat zij het zelf ook nodig hebben en er langlopende contracten zijn afgesloten."

De meest voor de hand liggende optie is volgens Souki dat Europa het Aziatische deel opkoopt, maar daar zit wel een prijskaartje aan. "Als ik een ding weet, is het dat de markt de prijs bepaalt. Als iets schaars wordt schiet de prijs omhoog." De vraag is of Europa binnenkort bereid is die prijs te bepalen aan Azië.

Samenwerken aan langetermijnplanning

Amerika wil de lng-export snel laten groeien, maar door onderhandelingen en regelgeving gaan daar zeker nog jaren overheen. Souki ziet ondanks die worstelingen wel een markt waar vertrouwen heerst. De snelle overstap van het Westen naar lng, en de vraag die ook in de toekomst zal toenemen, geven de markt het signaal dat de miljardeninvesteringen het waard zijn. "Als Amerika en Europa samenwerken aan een goede langetermijnplanning dan is er in de toekomst veel meer mogelijk dan nu", zegt Souki.

Vol enthousiasme wijst Keith Teague van Tellurian om zich heen en vertelt precies waar de opslagsilo's komen, de boten aanmeren en hoe de terminal eruit komt te zien. "Jaarlijks moet hier meer dan 26 miljoen ton lng geëxporteerd worden."

Met de opkomst van het milieubelastende fracking schoten de lng-faciliteiten in Louisiana uit de grond en ook voor de komende jaren zijn er al veel bouwplannen aangekondigd. Om versneld aan die behoefte te voldoen, wordt er gesproken over een energie-Marshallplan. Teague: "Dan gaan de Amerikaanse en Europese overheden zich actief bemoeien met de bouw van terminals."

Amerika springt later dit jaar naar de eerste plaats in de lijst van grootste lng-exporteurs ter wereld, alleen Qatar en Australië exporteren op dit moment meer.

Voordat Europa iets kan met het Amerikaanse vloeibare gas, zal de infrastructuur moeten worden verbeterd. Op dit moment zijn er nog niet genoeg faciliteiten om de vraag naar vloeibaar gas te verwerken. In Spanje liggen er terminals die lng vanuit de VS kunnen ontvangen en het kunnen omzetten naar gas. De MidCat-pijpleiding moest ervoor zorgen dat Europa voorzien werd van deze vorm van energie.

Alleen is het systeem nooit afgemaakt. Frankrijk houdt de aanleg van buizen al jaren tegen en is resoluut in het niet verlengen van de pijpleiding door Frans grondgebied. Zelfs als de regering dat nu terugdraait, duurt het nog zeker vijf jaar om de pijpleiding af te maken.

Het Nederlandse kabinet werkt intussen alvast aan het vergroten van de importcapaciteit van lng. Gedacht wordt aan uitbreiding van een bestaande terminal in Rotterdam en aan een drijvende lng-terminal in de Eemshaven.