Hockeysters slaan zwarte bladzijde om en lachen weer: 10-0 tegen Team USA
Zelden zal een overwinning met dubbele cijfers zo welkom zijn geweest als zondag in het Wagener Stadion, waar een gekweld Oranje aantrad om tegen de Verenigde Staten een aantal zwarte bladzijden uit het veelbesproken onderzoekrapport om te slaan.
De hockeysters slaagden cum laude in die missie, tegen een opponent die bij uitstek geschikt was om spelplezier te hervinden: 10-0. Het is de grootste overwinning ooit van het Nederlands elftal in de jonge historie van de FIH Pro League, maar die staat wel zwanger van symboliek.
Na maanden waarin het vooral ging over het onveilige klimaat in het Oranje onder bondscoach Alyson Annan, leken de hockeysters dit weekeinde bevrijd van een loden last. Jamilon Mülders, Annans voormalige assistent en thans de nieuwe bondscoach, stuurde zijn ploeg zowel zaterdag als zondag met slechts één boodschap het Amstelveense kunstgras op: vergeet vooral niet te genieten.
En genoten werd er. De lach was weer terug op de gezichten van de speelsters, zo konden ook de 2.500 toeschouwers waarnemen. Op de 3-0 zege van zaterdag volgde een etmaal later een overwinning met dubbele cijfers.
Weinig risico
Mülders had, ten opzichte van een dag eerder, zijn selectie op twee plaatsen gewijzigd. Stella van Gils en Marloes Keetels maakten plaats voor Tessa Clasener en Pleun van der Plas. De statistieken maakten duidelijk dat de oefenmeester daarmee weinig risico liep.
Niet alleen verloor Oranje nog nooit een thuiswedstrijd in de Pro League, het won tevens de voorgaande elf interlands tegen de Verenigde Staten. Tijdens de laatste ontmoeting, op Amerikaanse bodem, zegevierde Nederland met 9-0.
In het 35e duel dat Oranje speelde in de Pro League stond in de eerste helft de strafcorner centraal. Nederland mocht voor rust vier maal aanleggen vanaf de kop van de cirkel en tekende daarbij voor een score van 75 procent.
In de tiende minuut was het Yibbi Jansen die succesvol uithaalde, een voorbeeld dat negen minuten later door Renée van Laarhoven werd gevolgd. Het was de eerste keer in zestien interlands dat ze het net vond. Diezelfde Jansen bepaalde uit een korte hoekslag de ruststand op 3-0.
Mülders toonde zich na de eerste twee kwarten een tevreden mens. "Superblij", was hij naar eigen zeggen over het vertoonde spel. De Duitser maakte voor het oog van de televisiecamera gebruik om tijdens zijn analyse halverwege zijn ploeg een beetje te prikkelen. "We hebben alleen nog niet voldoende gescoord", zei hij met een knipoog.
In het tweede speldeel was het, net als een dag eerder, Frederique Matla die haar tien ploeggenoten bij de hand nam. Met twee kiezelharde schoten, waarvan vooral de laatste backhand er eentje was om in te lijsten, toonde ze aan dat Oranje ook velddoelpunten kan maken. Tussen Matla's dubbelslag door vond ook Joosje Burg het net.
Oudgediende Lidewij Welten (met een tip-in), Freeke Moes, opnieuw Burg en Jansen, uit de zevende en laatste strafcorner die via onderkant lat het Amerikaanse doel in vloog, maakten het feest compleet: 10-0.
Het was diezelfde Jansen die tijdens de evaluatie na afloop uitlegde wat het geheim van het Nieuwe Oranje was. "We hebben goed gespeeld." Om daar met een grote glimlach aan toe te voegen: "En we hadden plezier."
