Meesterafdaler Mohoric verrast in Sanremo, Van der Poel baalt van 'net niet'

De 113de editie van Milaan-Sanremo, de eerste grote klassieker van het wielerjaar, is gewonnen door Matej Mohoric. De Sloveen van Bahrain Victorious kwam na 293 kilometer koers solo over de finish, nadat hij in de afdaling van de Poggio was ontsnapt.

Anthony Turgis kwam in zijn inhaalrace twee seconden tekort, terwijl Mathieu van der Poel in zijn eerste wegwedstrijd van het jaar naar een knappe derde plaats sprintte.

Acht vluchters

Kort na de start om 10.10 uur vormde zich al een vluchtgroep van acht man, maar stuk voor stuk renners zonder aansprekende reputatie. Jevgeni Gidich, Artjom Zacharov, Filippo Tagliani, Ricardo Alejandro Zurita, Samuele Rivi, Diego Pablo Sevilla, Alessandro Tonelli en Filippo Conca slaagden er niettemin in een flinke voorsprong te nemen, tot maximaal zeven minuten.

In het achtervolgende peloton behoorde Jos van Emden tot de renners die tempo bepaalden. Hij bewaakte namens Jumbo-Visma de kansen van kopman Wout van Aert, de beste van allemaal in 2020. De Belg wist bij voorbaat al dat hij geen last zou hebben van de oud-winnaars John Degenkolb (2015), Julian Alaphilippe (2019) en Jasper Stuyven (vorig jaar). Zij moesten, net als onder anderen kanshebber Caleb Ewan, wegens ziekte verstek laten gaan.

De Cipressa zorgde op zo'n twintig kilometer voor de finish voor een eerste serieuze schifting. Onder anderen Fabio Jakobsen, de topsprinter die zijn debuut maakte in La Primavera, moest daar passen. Van der Poel, tegen de eerdere plannen in toch ook al van start gegaan in Milaan, handhaafde zich wel tussen de kopstukken die jacht maakten op de overgebleven koplopers Rivi en Tonelli.

Gaatje Mohoric

Dat moedige duo was er vlak voor de Poggio, de laatste scherprechter van de dag, als laatsten aan voor de moeite. Voor Tadej Pogacar het sein om met een spervuur aan aanvallen te komen. Maar tevergeefs. Ook Søren Kragh Andersen waagde een poging en hoewel het achter hem piepte en kraakte, bleven grote verschillen uit.

In de afdaling wist Mohoric, die met ware doodsverachting naar beneden suisde, wel een gaatje te slaan. Achter de Sloveen leidden Van der Poel en van Aert de dans in de achtervolging. In de laatste kilometer kende Mohoric even problemen met zijn ketting, maar de knappe overwinning kwam niet meer in gevaar.

Speciale fiets

"Ik heb de hele winter aan deze wedstrijd gedacht", sprak Mohoric na zijn triomf. "De ploeg was met dit plan gekomen. Deze koers ligt me heel goed met de afdaling aan het einde. Ik heb ervoor gezorgd dat ik in goede conditie was, zodat ik erbij zou zitten op de top van de Poggio. Dan kon ik mijn kans uitspelen in de afdaling, een beetje risico nemen en het dan proberen vol te houden voor de overwinning."

Geen onbelangrijk detail vormde de speciale fiets die zijn ploeg voor hem had ontworpen om sneller te kunnen dalen. Met een knopje op het stuur kon Mohoric zijn zadel iets laten zakken, waardoor zijn zwaartepunt lager kwam te liggen. Dat is een tactiek uit het mountainbiken en helpt renners snelheid te maken in de afdaling.

"Ik dacht eerst dat het niet veel zou uitmaken, maar ik merkte in de training meteen het verschil. Ik was echt onder de indruk. Ik had meer controle en kon zo voluit gaan. Ik kon foutjes vermijden en ging nog net iets sneller."

'Vertrouwde niveau'

Van der Poel, terug na een periode van blessureleed, stond met een dubbel gevoel aan de finish. Teleurstelling en tevredenheid vochten om voorrang. "Het is een beetje van beide, want ik ben heel teleurgesteld - het is een gemiste kans - maar ook heel tevreden over vandaag. Ik heb op mijn vertrouwde niveau kunnen rijden, zonder veel last te hebben van alles. Ik hoop dat het veel belovend is voor wat nog gaat komen."

Over de koers was hij duidelijk. "Sanremo is een wedstrijd waarin het echt moet meezitten. Het was nu weer 'net niet' eigenlijk. Dat is wel een beetje jammer. Eigenlijk waren we maar met zijn drieën om het gat dicht te rijden: Pedersen, Van Aert en ik. En we wisten ook wel: degene die het dichtrijdt, wint niet meer. Dus dat was een beetje moeilijk. Maar dat doet niks af van Mohoric, die een mooi gat maakt en het kan houden tot de finish."