Plots heersen Chinese winterparalympiërs: 'Hoe hebben ze dat in godsnaam gedaan?'

Met de sluitingsceremonie in het Vogelneststadion in Peking is er zondag een einde gekomen aan de dertiende Paralympische Winterspelen. Het was een editie waarbij de Nederlandse medailleoogst wat tegenviel en de Chinezen in eigen land onverwachts veel succes boekten.

Om de progressie van China te duiden, moeten we eerst vier jaar terug in de tijd. In Pyeongchang veroverde China welgeteld één medaille. Het was de eerste medaille ooit voor het Aziatische land op de Paralympische Winterspelen. En nu, in 2022, zijn de Chinezen de glorieuze winnaars van de medaillespiegel met een totaal van liefst 61 medailles, waarvan 18 goud, 20 zilver en 23 brons

Een ongekende groeicurve in slechts vier jaar tijd waar menigeen vraagtekens bij zet. Zo ook Falco Teitsma, bondscoach van de Nederlandse paraskiërs. "Hoe hebben ze dat in godsnaam gedaan?", is een van de vragen die Teitsma samen met een internationale groep coaches probeert te beantwoorden.

Programma's uit de grond gestampt

"Je weet dat als er op een locatie een Olympische Spelen terecht gaat komen, het land mega gaat investeren in de eigen programma's. China heeft natuurlijk een gigantische vijver om uit te vissen en dat hebben ze ook daadwerkelijk gedaan. Ze hebben letterlijk programma's uit de grond gestampt en zijn daarmee hard aan de slag gegaan", legt Teitsma uit.

De voormalig alpineskiër heeft echter ook de verhalen gehoord die onder meer in Duitsland en Zwitserland de ronde doen. In die landen wordt erop gezinspeeld dat de Chinezen het niet zo nauw zouden nemen met de spelregels en dan vooral met de classificaties van hun paralympische atleten.

Daardoor zouden bijvoorbeeld atleten in klasses meedoen waar hun concurrenten zwaardere beperkingen hebben. De Chinezen zouden dan meer kans hebben op medailles.

"Er is een heel grote groep Chinezen die goed heeft leren skiën, die hebben echt grote stappen gemaakt, maar er zijn er ook bij waar vraagtekens bij staan", verklaart Teitsma, die laat weten dat meerdere internationale coaches dit beamen.

"Er zijn analyses gemaakt, videobeelden verzameld, een hele documentatie opgesteld en dat is allemaal gedeeld met het IPC (Internationaal Paralympisch Comité). We hebben de vraagstukken neergelegd, maar die zijn niet meteen heel hard opgepakt door het IPC."

Daardoor konden de betreffende atleten waar Teitsma vraagtekens bij heeft gewoon medailles halen in Peking. "Dat is jammer. Je krijgt er discussies over die je niet wil hebben. We blijven er achteraan zitten", is de Nederlandse bondscoach duidelijk. "Het systeem moet wel helemaal kloppen; het is de kern van de sport."

Niet jaloers op China

Ook Esther Vergeer, de chef de mission van de Nederlandse paralympische ploeg, probeert de opmars van China te verklaren, maar zoekt de oorzaak voornamelijk in de trainingsmethodes. "We hoeven er op geen enkele manier jaloers op te zijn hoe de Chinezen aan hun medailles zijn gekomen", zegt Vergeer doelend op de onorthodoxe trainingsmethodes in het Aziatische land.

"In Nederland hebben we een topsportklimaat waar we trots op kunnen zijn en die ook echt van heel erg hoog niveau is. Wat de Chinezen hier hebben laten zien, moeten we nooit willen in Nederland." Wel vindt Vergeer dat ernaar gekeken moet worden of er dingen geleerd kunnen worden van China.

Bekijk in de videocarrousel Vergeers reactie op de opmars van China en een terugblik op de Spelen:

De medailleoogst van de Nederlandse delegatie viel namelijk wat tegen in Peking. In totaal werden er vier medailles mee terug genomen naar Nederland: drie zilveren en een bronzen.

Zo won zitskiër Jeroen Kampschreur zilver op de supercombinatie, maar hij had op meer gehoopt. Onder meer op de slalom lag hij op medaillekoers, maar haalde hij de finish niet.

Bij de snowboarders waren de verwachtingen hooggespannen bij Lisa Bunschoten en Chris Vos, maar alleen laatstgenoemde eindigde een keer op het podium. Daarentegen pakte zitskiër Niels de Langen tegen alle verwachtingen in twee medailles.

Tegenvallende prestaties

"De resultaten waren niet zoals verwacht of gehoopt", erkent Vergeer. "Een aantal sporters, bijvoorbeeld Jeroen Kampschreur en Lisa Bunschoten, van wie we veel hadden verwacht, hebben tegenvallende prestaties geleverd."

"Waar dat aan gelegen heeft, is moeilijk te zeggen. Dat moeten we evalueren en dan kijken wat we moeten doen om dat te voorkomen. Aan de andere kant zijn er ook atleten die beter hebben gepresteerd dan we vooraf verwacht hadden", gaat Vergeer verder. "Uiteindelijk hebben we het maximale eruit gehaald en daar ben ik ongelooflijk trots op."