"Het is zo onwerkelijk, ik kan moeilijk geloven dat ik in Europa in de 21e eeuw moet schuilen voor bommen", zegt Alexander Miasoiedov. De 29-jarige softwareontwikkelaar woont in het centrum van Charkov en werkt daar voor een Nederlands bedrijf. In zijn stad, de een na grootste van Oekraïne, wordt de strijd op dit moment het hardst gevoerd.
Volgens de Oekraïense overheid zijn er tientallen doden gevallen als gevolg van raketaanvallen door het Russische leger. Nieuwsuur spreekt vijf bewoners van de stad.
'Ik hoor de hele tijd explosies'
"De situatie op straat is heel eng, het is ontzettend chaotisch", zegt Sarah. Zij komt oorspronkelijk uit Syrië. "Dit is niet de eerste oorlog in ons leven."
Haar broer schuilt bij haar thuis. "We hebben een schuilkelder onder m'n huis. Dus hij blijft bij mij. M'n moeder zei: Ik heb twee kinderen gekregen, ik wil er twee houden."
Kijk en luister hier naar de verhalen van drie bewoners:
Rusland zegt alleen militaire doelen uit te willen schakelen, maar in Charkov lijkt het leger ook bewust burgerdoelen aan te vallen. Raketten raken woonflats in buitenwijken. "De afgelopen dagen vloog er soms per ongeluk een raket in een huis, vandaag was het duidelijk een bewust bombardement op de stad", zegt Alexander. Hij heeft een tas klaarstaan voor het geval hij naar een schuilkelder moet vluchten.
Sinds de Russische inval afgelopen donderdag begon, werd het geweld elke dag heftiger, vertelt hij. "Elke dag meer bommen, elke dag is erger dan de vorige. Toen we gisterochtend vrienden belden, bleek dat er vijandelijke troepen in de stad waren, op straat. Er waren veel Russische soldaten met voertuigen en tanks."
De stad staat op de rand van een humanitaire crisis.
Russische troepen kwamen dichtbij de wijk waar Maria Avdeeva, directeur van een denktank, woont. "We mochten niet naar buiten omdat er een speciale operatie tegen de Russen was. Militairen namen er een aantal gevangen en wisten de rest te verdrijven."
Vandaag ging Maria de straat op met een groep journalisten. "Onderweg hoorden we vlakbij inslagen. Er was geen schuilkelder dus we moesten gewoon afwachten. We zagen een kledingfabriek compleet vernietigd door artillerievuur."
Maria vreest voor wat komen gaat de komende dagen. "De stad staat op de rand van een humanitaire crisis."
Alexander is wat optimistischer. "De Russen zullen Charkov niet controleren in de komende dagen." Hij denkt dat het Oekraïense leger standhoudt. Vanwege gezondheidsproblemen hoefde hij tot nu toe zelf niet mee te vechten. "Maar als het moet om m'n land te verdedigen, doe ik het. Ik ben ons dappere leger heel dankbaar, en het Westen voor al hun steun en voor het accepteren van vluchtelingen, onze moeders, vrouwen en kinderen."