Boerenjongen Patrick Roest hoeft geen BN'er te worden
Als Patrick Roest zijn hoofd even leeg wil maken van het schaatsen, dan rijdt hij terug naar de boerderij in Lekkerkerk. Dan is hij weer even thuis, bij zijn familie en vrienden, tussen de mensen die hij al zijn hele leven kent.
Dat zit er de komende twee weken niet in. Voor Roest er in de olympische bubbel van Peking geen ontsnappen aan: de spotlights zijn op hem gericht.
Toch voelt het voor hem niet alsof hij bekend is, zegt hij in de NOS Olympische Podcast: "Het is niet dat ik over straat loop en dat het heel druk is om me heen. Je krijgt soms foto's thuisgestuurd, waar mensen dan een handtekening van mij op willen. Dat is wel leuk. Ook al ben ik niet helemaal dezelfde jongen als tien jaar geleden, ik ben ook weer niet heel veel veranderd. Dat wil ik ook niet."
Toch keek begin januari menigeen wel verbaasd op toen Roest zijn onvrede uitte over de samenstelling van de olympische langebaanploeg. Roest reageerde woedend op het besluit van de KNSB om zijn collega Marcel Bosker aan te wijzen voor de 1500 meter en Sven Kramer voor de massastart. Hij zag zichzelf ook als kanshebber voor een ticket op de schaatsmijl. Dat hij door de bond niet over die beslissing werd geïnformeerd, stak hem.
Roest: "Daar was ik heel erg teleurgesteld over. Ik kreeg het gevoel dat de KNSB meer vertrouwen had in Sven Kramer op de massastart, dan in mij op de 1500 meter. Terwijl ik vorig jaar nog brons haalde op de WK afstanden. Het kwam hard aan. Er was niets overlegd, ik had van niemand een belletje gehad."
Opvallend
Hij kreeg veel steun en bijval voor die actie: "Vroeger zou ik niet voor mezelf zijn opgekomen. Na die toestand kreeg ik allemaal berichtjes: dat ik dat goed had gedaan. Ik wist best van mezelf dat ik dat kan. Maar het viel me wel op dat mensen het opviel. Zeker op zo'n moment is het belangrijk dat je zegt wat je denkt en dat je er niet mee blijft zitten richting de Spelen."
Roest rijdt in Peking de ploegenachtervolging en de 5 en 10 kilometer. De kans op goud is op de ploegenachtervolging misschien wel het grootst. "De ploeg is onwijs sterk omdat we iedere dag met elkaar trainen. Als je iedere dag achter elkaar aan schaatst, wen je aan elkaar. Dat was met Blokhuijsen en Verweij wel anders. We zijn nu 100 procent op elkaar ingespeeld."
Maar in zijn hoofd acht Roest zichzelf ook op de 5000 meter niet kansloos. "Nils van der Poel is wel echt de te kloppen man, maar ik probeer er alles aan te doen om het hem zo moeilijk mogelijk te maken."
De twee kennen elkaar goed. "Bij de junioren heb ik tegen hem gereden, toen won hij ook al de lange afstanden. Dus ik wist wel dat hij iets kon. Hij is niet onaardig, maar het is wel lastig om tegen te schaatsen."
"Ik vind het niet erg als hij grappen maakt, en dingen zegt, maar je moet wel respect voor elkaar hebben. Hij stond al eens met een koeienbel langs de baan. En bij mijn eerste trainingswedstrijd in Inzell stond hij met een spandoek langs de baan. Ik ben wel wat van hem gewend."
