Kirsten Wild viert haar bronzen plak met coach Adriaan Helmantel
NOS WielrennenAangepast

Dolblije Wild heeft haar olympische medaille te pakken: brons in omnium

Kirsten Wild heeft haar olympische loopbaan afgesloten met de door haar zo felbegeerde medaille. Door een tegenvallende afvalrace was olympisch goud uit beeld geraakt, maar in de afsluitende puntenkoers knokte de 38-jarige Zwolse zich naar het brons.

Na een strijd met uitgerekend Amalie Dideriksen, de vrouw die haar in 2016 in Qatar de wereldtitel op de weg afsnoepte, mocht Wild uitbundig vieren.

De olympische titel was voor de Amerikaanse Jennifer Valente. De Japanse Yumi Kajihara werd tweede.

In de madison verspeelde Wild en Amy Pieters eerder deze week hun kansen op eremetaal door een knullige valpartij. Op het eerste onderdeel van het omnium, de scratch, ontsprong Wild juist de dans.

In de laatste twee ronden zagen we twee valpartijen, waarvan vooral de laatste grote gevolgen had. De Italiaanse Elisa Balsamo viel als eerste, waarop bijna de helft van het peloton over de onfortuinlijke renster heen stuiterde. Onder anderen de Belgische Lotte Kopecky en de Britse Laura Kenny behoorden tot de voornaamste slachtoffers.

Ook de juryvoorzitter werd op het binnenterrein getroffen door de vallende rensters en moest per brancard worden afgevoerd.

Wild raakte een beetje ingesloten en moest genoegen nemen met de vijfde plaats achter de Amerikaanse Jennifer Valente, de Japanse Yumi Kajihara en de Australische Anette Edmondson en de Noorse Anita Stenberg.

In de temporace, het tweede onderdeel waarbij elke ronde een punt te verdienen is op de streep, was het uitgerekend de onfortuinlijke Balsamo die het eerste puntje pakte.

Wild hield zich aanvankelijk koest, maar begon vanaf de negende sprint toch te sprokkelen en eindigde achter Kenny keurig als tweede.

De Vlaamse Kopecky, nog vierde bij de wegwedstrijd twee weken geleden, moest het in de temporace voor gezien houden. Met tranen in de ogen stapte ze van de fiets.

Kirsten Wild alert in de puntenrace, het tweede onderdeel van het omnium.

In de afvalrace, doorgaans de specialiteit van Wild op het omnium, gooide Wild haar eigen glazen in. Ze liet zich verrassen door de Noorse Anita Stenberg, die rondenlang achter het peloton bleef bungelen om bij ieder sprintje net op tijd op te schuiven.

Vlak na Kenny werd ook de ervaren Wild daar slachtoffer van. Ze liet zich opsluiten en werd al in ronde 9 geëlimineerd. Gefrustreerd verliet ze vervolgens de baan.

De Française Clara Copponi won de afvalrace, maar de Japanse Kajihara deed de beste zaken.

En dus kwam het aan op de afsluitende puntenkoers. Wild nam direct na de start van de 80 ronden gedecideerd de leiding en toonde zo nog te geloven in haar kansen op een medaille.

De achterstand op leidster Valente was slechts 20 punten, evenveel als de beloning als je een ronde pakt op de rest van het veld. Maar ook door punten te sprokkelen bij de tussensprints kon Wild nog naar het podium rijden.

In de eerste sprint moest Wild de vijf punten aan Valente laten. Daarna probeerden ze samen door te rijden, maar die aanval strandde.

De Deense Dideriksen wist wél een gat te slaan en dus moest Wild reageren om de kansen op het brons gaaf te houden. In een mum van tijd dichtte ze het gat, pakte de vijf sprintpunten en liep in het vervolg puntje voor puntje in op de Deense. In de eindsprint moest Wild nog bij de pinken zijn, maar toen de moegestreden Dideriksen zich liet uitzakken was het brons binnen.

Jennifer Valente werd de verrassende olympisch kampioen op het omnium.

Even gloorde ook nog de hoop op goud of zilver, want in de loop van de koers gingen zowel Valente als Kajihara onderuit. Valente kwam in botsing met de Egyptische Ebtissam Zayed Ahmed en hard onderuit ging. Valente kon haar weg vervolgen, al ging dat niet van harte

Terwijl Wild met Dideriksen streed om het brons, ging de Japanse nummer twee Kajihara ook nog onderuit. Ze tikte het achterwiel aan van Wild, maar kon ook verder. Uiteindelijk was de voorsprong van beide vrouwen groot genoeg voor het goud en het zilver.

Laatste kans op olympische droom

De 38-jarige Wild domineerde de laatste jaren het omnium bij de vrouwen. In 2019 prolongeerde ze in het Poolse Pruszków haar wereldtitel en zette daarna alles op de olympische titel in Tokio. Het zou haar laatste kunstje worden in haar imposante loopbaan.

De coronapandemie gooide echter roet in het eten. Niet alleen door het uitstel van de Spelen, maar ook omdat Wild persoonlijk hard getroffen werd door het virus. In het voorjaar twijfelde ze nog openlijk of ze wel de juiste keuze had gemaakt om door te gaan.

"Ik kreeg corona en was echt aan de beurt", vertelde ze. "Ik vond het best een nare winter. Als ik had geweten hoe het allemaal zou verlopen, weet ik niet of ik dezelfde keuze gemaakt had."

Wild zette door en begon gewoon als favoriet aan de olympische koppelkoers. Maar daarin ging ze hard onderuit en eindigde met Amy Pieters uiteindelijk als vierde.

Het omnium is dus de laatste kans voor Wild, achtvoudig wereldkampioene in het baanwielrennen, om haar olympische droom waar te maken.

Braspennincx eindigt als zevende in sprint

Shanne Braspennincx, de verrassende winnares van de keirin deze Spelen, is als zevende geëindigd in het sprinttoernooi. In de strijd om plek vijf moest ze de Duitse Lea Sophie Friedrich en de Engelse Katy Marchant voor laten gaan.

Het goud was verrassend voor de Canadese Kelsey Mitchell. Ze klopte de Oekraïense Olena Starikova, die eerder in het toernooi nog verslagen werd door Braspennincx.

Het brons ging naar Lee Wai Sze uit Hongkong, die Emma Hinze - de Duitse, die Braspennincx in de kwartfinales elimineerde - simpel versloeg.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl