Britse bluf laat Oranje koud in snikheet Tokio: 'Nu de finale, zijn nog niet klaar'
Natuurlijk wisten de Britse hockeysters vooraf dat ze kwalitatief tekort zouden komen tegen Nederland. En dus werd vanuit het Britse kamp voorafgaand aan de halve finale van het olympisch hockeytoernooi telkens weer verwezen naar die ene finale, vijf jaar geleden. De Britse bluf werd genadeloos afgestraft.
Xan de Waard was niet onder de indruk. "Ze teren op iets van vijf jaar geleden. En volgens mij hebben we ze in elke onderlinge wedstrijd sindsdien gepakt. Dat wilden we vandaag ook. En ik denk dat ze met een bedroefd gezicht de troostfinale gaan spelen."
De piepjonge De Waard was erbij in Rio, toen Nederland de olympische finale in Rio de Janeiro verloor van de Britsen. Inmiddels 24 en meer dan 150 interlands later gaat ze op voor de ultieme revanche.
Tranen bedwingen
En dat is op zich al een wonder. De Waard kampte namelijk maandenlang met een slepende spierblessure in haar bovenbenen. "Ik moet soms echt mijn tranen bedwingen", vertelde ze na de met 5-1 gewonnen halve finale tegen Groot-Brittannië.
"Ik heb het er soms met Lied (Lidewij Welten herstelde ternauwernood van een bij het EK opgelopen spierscheuring, red.) weleens over. Maar we staan er allebei en we staan er goed. En we hebben geen pijn. We staan gewoon in de finale, het kan niet beter!"
In de groepsfase had Nederland het nog heel lastig met de druk die de Britsen op de Nederlandse opbouw wist te ontwikkelen. In de halve finales was daar niets van te merken.
"In de poulewedstrijd werden we soms wat overdonderd door hun bluf", aldus De Waard. "Maar in de videoanalyses zagen we dat we er eigenlijk heel makkelijk omheen, doorheen of zelfs overheen konden hockeyen. Dat was denk ik de key."
Corner gaat lopen, met dank aan iPad
Aanvallend was de vorm van Oranje al uitstekend. Defensief zat het ook goed in elkaar. Alleen de strafcorner haperde nog weleens. Tot vandaag: twee van de vijf treffers kwamen uit corners. De eerste na een slimme variant via de stick van Maria Verschoor, de tweede na een trefzekere push van Frédérique Matla.
Als stopper van de bal speelt De Waard een belangrijke rol in de corner. "Het is een stroef, lastig veld. Als je iets te hard duwt bij het aangeven, dan gaat de bal stuiteren. Maar als hij gewoon goed komt, dan stoppen wij hem perfect en dan gaat hij er gewoon in."
Tijdens de wedstrijd krijgen de speelsters informatie over de verdediging van de tegenstander. "Als je wissel bent, krijg je via de iPad mee welke corner het gaat worden en waar de ruimtes zijn. Je zag bij het doelpunt van Maria dat er zeeën van ruimte zijn. Dus het werkt."
Finale tegen Argentinië of Marijnes India
In de finale neemt Oranje het op tegen Argentinië of toernooirevelatie India. Die laatste zou de finale extra gewicht geven: India wordt immers getraind door Sjoerd Marijne, de coach die vlak voor de Spelen van Rio als bondscoach van de Nederlandse hockeysters terzijde werd geschoven ten faveure van Alyson Annan.
"Ik vind het waanzinnig knap van India en heel goed voor onze sport", vindt Annan. "Sjoerd (Marijne, red.) en Janneke (Schopman, red.) hebben het gewoon heel goed gedaan. Dat is mooi om te zien. Maar ik heb geen voorkeur voor een tegenstander. We gaan het wel zien en zullen ons vanaf morgen voorbereiden op de tegenstander."
Het voormalig strafcornerkanon van Australië, zelf olympisch kampioen in Atlanta (1996) en Sydney (2000), kan de eerste vrouw worden die zowel als speelster én als coach olympisch kampioen wordt.
"Tot nu toe liggen we perfect op schema. Je mag niet te vroeg pieken, maar je moet constant goed zijn", aldus Annan. "En dat zijn de dames: constant goed."
"Maar we zijn nog niet klaar. Vanochtend hadden we niets. Nu hebben we iets. En over een paar dagen hebben we hopelijk waar we voor kwamen. We doen het niet voor zilver."
