Een beveiliger in Tel Aviv drukt een stukje zwaar materiaal in mijn hand. "Dit zat in de raket, honderden brokjes lood, om zoveel mogelijk schade aan te richten." Het projectiel is tussen twee gebouwen door gevlogen en midden op straat neergekomen. De stukken lood hebben hun werk gedaan. Aan beide kanten van de weg zijn de gebouwen tot aan de bovenste verdiepingen bezaaid met gaten.
Vannacht ging het staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas in. Even na 01.00 uur Nederlandse tijd, toen het bestand inging, kwamen mensen juichend naar buiten.
Dat er raketten neerkomen als er strijd is met Hamas, weet iedereen in Israël. Maar die in het centrum van Ramat Gan, afgelopen zaterdag, was extra schrikken. De afstand van meer dan 70 kilometer die het ding had afgelegd, van Gaza tot in deze drukke woonwijk midden in Tel Aviv, is ongewoon. Net als de explosieve kracht.
"Hier zit mijn kapper, een kinderarts, de buurtsuper, dit is een kalm wijkje. En plotseling ben je niet veilig in je huis", zegt Nava Levi, een dame van 69 die al bijna haar hele leven in Ramat Gan woont. "Wij hebben geen schuilkelder, dus we gaan in het trappenhuis zitten als het luchtalarm afgaat."
Mevrouw Levi haalt haar schouders op als ik begin over het staakt-het-vuren tussen Hamas en Israël. "Dit duurt drie of vijf jaar, en dan gebeurt het weer." De ervaring leert dat ze gelijk heeft. In 2014 was het ook oorlog, net als in 2008 en 2009. "De oplossing moet structureler zijn, niet dit pleisters plakken", vindt Levi. "Hiermee is het niet voorbij."
John Oliver
Internationaal was er tijdens deze gevechtsronde stevige kritiek op Israël. Over de vele burgerslachtoffers in Gaza. En de vraag of al dat geweld over en weer ergens toe leidt. "Zoals altijd", zegt komiek Tom Aharon, "krijgt Israël de meeste kritiek van buiten over zich heen. Maar veel van de kritiek is te simplistisch."
Aharon ergert zich aan het gebrek aan nuance van internationale sterren als Dua Lipa en Gigi Hadid, die aan hun miljoenenpubliek op sociale media schreven dat Israël 'Palestina wil wegvagen'. De Israëlische komiek noemt dat "de luxe van buitenstaanders, om scherpe uitspraken te doen over een conflict dat al een eeuw duurt en waar mensen iedere dag in leven."
De Brits-Amerikaanse komiek John Oliver beschuldigde Israël in zijn veelbekeken wekelijkse monoloog van apartheid en oorlogsmisdaden. Tom Aharon, de John Oliver van Israël, oogstte de afgelopen dagen veel lof in zijn land toen hij een felle tegenmonoloog plaatste.
"Ik denk dat mensen hier gefrustreerd zijn," zegt Aharon over de kritiek uit het buitenland. "Want wij worden misdadigers genoemd, terwijl we naar de schuilkelders rennen. Dat zijn twee dingen die niemand tegelijk kan."
Blijven proberen een schuldige aan te wijzen, vindt Aharon, brengt de oplossing niet dichterbij. Israël zelf "verspilt veel te veel tijd" aan deze vraag. En dat leidt af van de echte vraag, namelijk wat de oplossing is voor dit conflict. "Dan nemen we niet de verantwoordelijkheid om echt te proberen een volgende ronde van gevechten te voorkomen."
Volgens Aharon voert Israël op dit moment niet het juiste debat hierover. "We blijven hangen in makkelijk punten scoren, in roepen dat het onze fout is of juist de fout van de Palestijnen."
Er zijn alleen maar slachtoffers aan beide kanten. Gedood, voor niks.
Ook mevrouw Levi in Ramat Gan vindt dat de afgelopen tien dagen weinig hebben gebracht. "We hebben het hoofd van de slang weer even het zwijgen opgelegd. Het hoofd van Hamas. Maar dit is niet het einde van het conflict." Verder zijn er alleen maar slachtoffers aan beide kanten, zegt ze. "Gedood, voor niks."
Tegelijk is ook zij, net als komiek Aharon, fel over de internationale kritiek. "Niemand laat dit gebeuren", wijst ze op de krater in de straat. "Ieder land zou reageren bij zo'n aanval op haar burgers." Ze vindt de kritiek te makkelijk en te snel. "Ik zou willen dat al die mensen hier kwamen, en even voelden wat het is om te leven met de angst voor bommen. Twee dagen maar. Daarna mogen ze hun oordeel geven."
