Nu hij doorbreekt denkt Ajacied Rensch aan vroeger: 'Een moeilijke tijd'
Voor het grote publiek komt de opmars van Devyne Rensch wellicht uit de lucht vallen. De kenners weten wel beter: de achttienjarige verdediger wordt in Amsterdam al jaren bestempeld als groot talent.
Hij is dit seizoen doorgebroken. Moeiteloos, zo lijkt het, in zowel de eredivisie als de Europa League. Maar de route daarnaartoe kende genoeg hobbels. Het had namelijk weinig gescheeld of Rensch had vanwege een slepende blessure niet meer gevoetbald.
Nauwelijks lopen van de pijn
Devyne Rensch is zes jaar als hij zich inschrijft bij voetbalclub Unicum in zijn woonplaats Lelystad. Hij is gek op de bal en voetbalt dagelijks op het 'Aldi-pleintje', zoals de kinderen uit de wijk Punter het noemen.
Daar en bij de club wordt het talent van Rensch, zoon van oud-prof Achmed Kandhai, al snel opgemerkt evenals zijn "antilope-achtige flexibiliteit", zoals jeugdtrainer Peter van der Horst het omschrijft.
Maar op 12-jarige leeftijd krijgt Rensch pijn aan zijn achillespees. Zelfs zoveel dat hij stopt met voetballen, een jaar lang. Hij twijfelt of hij wel weer het veld op wil gaan.
"Het was pijnlijk. Ik kon ook niet lopen", blikt Rensch nu terug op die tijd. "Maar trainer Peter ging naar mijn moeder toe en zei: 'Uw zoon moet blijven voetballen, hij moet doorgaan. Ik help hem wel daarbij.'"
Van der Horst is geen onbekende in het betaald voetbal. Hij speelde bij PEC Zwolle en was jarenlang hoofd jeugdopleiding in Abu Dhabi, waar hij werkte met onder anderen Dwight Lodeweges en Pascal Jansen. Van der Horst verwijst Rensch naar een fysiotherapeut die shocktherapie toepast om de doorbloeding in Renschs been te verbeteren.
Het was een moeilijke tijd. Mijn moeder zorgde alleen voor mij en mijn broertje.
Het werkt. Rensch herstelt goed en gaat weer voetballen. Hij houdt zelfs iets positiefs over aan de revalidatie: vanwege de pijn kon hij zijn goede rechterbeen niet gebruiken om tegen muurtjes te schieten. "Dus deed ik alles met links. Zo ben ik tweebenig geworden..."
Van der Horst helpt Rensch niet alleen met zijn herstel, hij betaalt ook de contributie van de voetbalclub. In die periode heeft de voetballer het thuis met zijn familie niet breed. De eindjes moeten aan elkaar worden geknoopt. Een nieuw paar voetbalschoenen wordt niet zomaar gekocht.
"Het was een moeilijke tijd, vooral voor mijn moeder. Zij zorgde alleen voor mij en mijn broertje", zegt Rensch wanneer hij op die tijd terugkijkt. "Zij had ook geen rijbewijs. Naar uitwedstrijden moest ik altijd met iemand meerijden. Dit alles doe ik voor haar en voor mijn trainer, die ik heel dankbaar ben."
Van der Horst neemt Rensch onder zijn hoede en traint hem volgens de Wiel Coerver-methode. Hij schoolt hem om van aanvaller tot centrale verdediger en maakt hem bewust aanvoerder. "Want hij was heel verlegen, zat vaak stilletjes in een hoekje", herinnert de trainer zich nog.
Moeder Sally bevestigt het bescheiden karakter van haar zoon. "Hij kijkt de kat uit de boom en staat niet graag in het middelpunt", vertelt ze. Rensch, lachend: "Mij zie je in een groepje niet snel praten. Ik observeer meer."
Stage lopen bij PSV
Rensch valt op en mag stage lopen bij PSV, maar de Eindhovense club neemt hem niet op in de jeugdopleiding. Vervolgens, als Rensch veertien is, meldt Ajax zich. Jarenlang pendelt hij met de trein op en neer van Lelystad naar Amsterdam-Zuidoost.
Dat hij daar nu doorbreekt, noemt Rensch heel bijzonder. "Ik ben het ook helemaal niet gewend. Zoveel wedstrijden spelen op zo'n hoog tempo is pittig en vraagt veel van je lichaam."
Zijn ontwikkeling gaat "supersnel", vindt Rensch zelf ook. Kinderen uit de buurt bellen aan om met hem op de foto te gaan. Maar daarvan zal hij niet naast zijn schoenen gaan lopen, weet zijn moeder. "Devyne beseft waar hij vandaan komt. Voor ons is alles nog hetzelfde. Gelukkig maar, want ik hou niet van gekkenwerk!"
"Ik denk ook niet dat Devyne op korte termijn het huis uitgaat", vervolgt ze. Al is het maar vanwege zijn lievelingsgerecht: bruine bonen met kip, de specialiteit van zijn moeder. Voor haar maakt hij altijd een hartjesgebaar tijdens het juichen. "Waarom? Ja, gewoon... omdat ik om haar geef."
Dromen
Rensch breekt nu door op de backpositie, maar droomt van een topcarrière als centrale verdediger, met Real Madrid-verdediger Raphaël Varane als voorbeeld en ploeggenoten Lisandro Martínez en Daley Blind als leermeesters.
"Als je kijkt naar Daley, zijn passes en hoe hij denkt in het veld. Dat vind ik niet normaal", vertelt hij bewonderend. "En de wilskracht die Martínez heeft... op dat punt kan ik mijzelf nog verbeteren. Koppen, het fysieke gedeelte. Daar ben ik hard mee bezig."
