Minneapolis wacht op jury in zaak-Floyd: 'We zien een moord, zo eenvoudig is het'
Op een verlaten veldje in een woonwijk aan de zuidkant van Minneapolis staan zeven rijen witte bordjes opgesteld. Het zijn er zeker honderd in totaal, met erop de namen van zwarte Amerikanen die door geweld om het leven kwamen. Het veldje ligt om de hoek van het kruispunt waar George Floyd stikte onder de knie van agent Derek Chauvin. Een paar kilometer verderop oordeelt een jury op dit moment over Chauvins lot.
Het kruispunt is afgezet door activisten, de straten er omheen ook. Het ligt bezaaid met bloemen, spandoeken, kransen en leuzen. Het zijn de overblijfselen van een jaar van acties en protesten die zich uitbreidden van dit kruispunt naar heel Amerika, en ver daarbuiten. 'George Floyd' kwam te staan voor racisme, politiegeweld, scheve machtsverhoudingen overal in de wereld.
Maar het begon bij dat moment op 25 mei 2020, toen Derek Chauvin een poging deed Floyd te arresteren en daarbij bijna negen minuten lang op zijn nek bleef zitten. Ook toen Floyd zelf zei dat hij niet meer kon ademen en zelfs toen Floyd niet meer bewoog, omdat hij al gestikt was.
Het kruispunt is nagenoeg leeg, op de laatste dag van het proces tegen Derek Chauvin. Maar de vraag die boven Minneapolis hangt is des te dwingender: gaat deze zaak eindigen in een gevoel van gerechtigheid? Komt er een veroordeling voor moord? En wat gaat er gebeuren met alle opgebouwde emoties als Chauvin toch vrijuit zou gaan?
Jury bijeen, spanning stijgt
Het antwoord op die vragen ligt vanaf vandaag dus in handen van een select groepje: de twaalf juryleden in de zaak. Zij gaan nu in beraad, volledig geïsoleerd van de buitenwereld. Als een van juryleden vindt dat niet onomstotelijk vaststaat dat George Floyd is omgekomen door moord, komt er geen veroordeling.
Dat betekent dat vandaag de spannendste dag is in dit proces. Blijft het de hele dag stil, dan betekent het dat er tenminste één iemand in de jury is die twijfelt. In dat geval zullen de juryleden elkaar moeten gaan overtuigen, wat meerdere dagen of zelfs weken kan gaan duren. De jury mag er net zolang over doen als nodig is om tot een unaniem oordeel te komen.
Als ze er echt onderling niet uitkomen, zal de rechter ze eerst onder druk zetten toch nog door te gaan en alles opnieuw te overwegen. Uiteindelijk kan de rechter beslissen dat er geen unanimiteit te bereiken is. Dan moet de zaak helemaal over, met een nieuwe jury.
Buiten, op de stoep van de rechtbank, staat ook een jury: het publiek, de bevolking van Minneapolis, en eigenlijk die van heel Amerika. Die is al sinds 25 mei vorig jaar bezig met de vraag of er gerechtigheid komt.
"Alles is gefilmd, iedereen kan zien wat er is gebeurd," zegt Michael Jones, die voor de rechtbank op zijn telefoon de slotpleidooien meekijkt. Hij heeft een grote speaker aan zijn rolstoel hangen, zodat iedereen kan meeluisteren. "Die video maakt dat er in deze zaak een unieke kans is op gerechtigheid." Het was alsof de president was neergeschoten, zegt Jones; alles is tot in het kleinste detail vastgelegd.
"De vraag in deze zaak is of het mogelijk is te negeren wat je met je eigen ogen ziet. We zien een moord, zo eenvoudig is het", vindt Jones. Hij verwacht gerechtigheid, omdat het volgens hem haast niet mogelijk is tot een andere conclusie te komen. "Het zou totaal bizar zijn als hier geen veroordeling uitkomt."
'Nog een moord'
Jones komt in een debat terecht met een jongere jongen, Robert Mitchell, die ook is komen kijken. "Jij bent veel ouder dan ik, jij wacht al veel langer op gerechtigheid zonder dat het er komt", zegt Mitchell. "Je zou beter moeten weten."
Mitchell vindt dat binnen in de rechtbank niet wordt bepaald of er gerechtigheid is. "Ze hebben eerder ook weleens een moordenaar veroordeeld", zegt hij, "maar dat heeft het moorden niet gestopt." Hij doelt op de dood van Daunte Wright, vorige week. Ook in Minneapolis, ook door een politiekogel.
"Nog voor de ene moordenaar is veroordeeld, heeft de volgende alweer toegeslagen", zegt Mitchell. "Dat is hoe dan ook geen gerechtigheid."
Aan het begin van de avond wordt het steeds drukker op de stoep voor de rechtbank. Er ontstaat, zoals al zoveel keren dit jaar, een kleine demonstratie. Twee vrouwen staan toe te kijken, moeder en dochter. "Het moet gewoon een veroordeling worden", zegt de moeder scherp. "Anders geldt het recht in dit land niet voor zwarte Amerikanen."
Volgens haar komt er een uitbarsting van geweld als Chauvin vrijuit gaat. "Als we niet in staat zijn iemand te veroordelen die vol in beeld een ander ombrengt, wanneer is het dan wel een misdaad? "Als dat gebeurt, dan gaat het echt mis", zegt ze. "Maar dat hebben we dan verdiend."
