Hoe stunt Van der Poel in Gold Race er al weken aan zat te komen
"Hoor mij nou", zegt Lance Armstrong verbaasd. "Ik ben gewoon sprakeloos."
De als dopingzondaar gebrandmerkte zevenvoudig Tourwinnaar is doorgaans niet op zijn mondje gevallen, zijn mening heeft hij altijd wel klaar. Maar wat hij vanuit Texas in Zuid-Limburg heeft zien gebeuren, daar valt Armstrong stil van in zijn podcast.
"Ik kijk al dertig jaar naar wielerkoersen, maar zoiets heb ik nog nooit gezien."
De archiefkast van de NOS hoefde zondag niet eens zo heel ver open voor aflevering vijf van Studio Sport Archief op NPO 1. De onvoorstelbare overwinning van Mathieu van der Poel in de Amstel Gold Race was een instant-klassieker.
Dertien Nederlanders wisten de eendagswedstrijd ook al eens te winnen. Ook die overwinningen kwamen voorbij in de uitzending.
Het miraculeuze wielervoorjaar van Van der Poel, het eerste waarin hij grote klassiekers op de weg rijdt, begint op 20 maart 2019 met een steentje.
Een onbeduidend kiezeltje op de weg tijdens Nokere Koerse wordt behendig de berm ingetikt door Van der Poel. Alsof het niks is, wipt hij de steen met zijn voorwiel van het asfalt. Een knap staaltje acrobatiek van de wereldkampioen veldrijden.
Nokere Koerse eindigt voor Van der Poel echter op een brancard. In de finale, op de kasseien van de Nokereberg, gaat de Nederlands kampioen hard onderuit. Drie keer rolt hij over zijn rug over de kinderkopjes, voordat hij ook nog eens wordt aangereden door CCC-renner Jonas Koch.
Zijn voorjaar lijkt voorbij. Maar wonder boven wonder vallen de klachten mee. "Gelukkig werden er geen breuken vastgesteld, enkel kneuzingen en schaafwonden", laat zijn ploeg weten. "Zonder onvoorziene wendingen kan Mathieu zijn wegprogramma afwerken zoals gepland."
Van vallen naar aanvallen
Sneller dan verwacht blijkt Van der Poel hersteld. Vier dagen na zijn val wint hij de Franse eendagswedstrijd GP de Denain door op de negende van twaalf kasseistroken weg te springen uit het peloton en op de laatste strook ook zijn laatste medevluchters achter zich te laten.
Een week later staat Gent-Wevelgem, 250 kilometer lang, op het programma. Het is de eerste krachtmeting met alle internationale voorjaarsspecialisten. "Het is een afstand die ik nog nooit heb gereden, dus het is voor mij een beetje een vraagteken", zegt Van der Poel voor de start.
Wederom kleurt hij de koers. Met collega-veldrijder Wout van Aert trekt Van der Poel ten aanval, maar het peloton pakt de twee terug en in de sprint valt de Nederlander net buiten het podium: vierde in zijn eerste grote klassieker.
Sprintzege in Vlaanderen
De woensdag erop, in Dwars door Vlaanderen, toont Van der Poel nog maar eens zijn topvorm. Hij wint de koers, voor onder anderen Bob Jungels en Tiesj Benoot.
De hoogmis van het wielrennen, de Ronde van Vlaanderen, ofwel Vlaanderens Mooiste, is het volgende gerecht op Van der Poels voorjaarsmenu.
En opnieuw doet de alleskunner op de fiets de wielerwereld versteld staan. In aanloop naar de Oude Kwaremont, waar de finale van De Ronde losbarst, zorgen een gebroken wiel en een val ervoor dat Van der Poel ver terugzakt.
Maar hij geeft niet op. Tot ongeloof van veel ploegleiders knokt hij zich terug naar de favorietengroep en sprint hij naar de vierde plaats.
Dat de woensdag erop Julian Alaphilippe, Tim Wellens en Michael Matthews eraan moeten geloven in de sprint in de Brabantse Pijl, is dan al geen verrassing meer.
De zege completeert een tot dan toe prachtige en ook zeer constante uitslagenlijst. Van der Poel wordt in zijn laatste vijf eendagswedstrijden eerste, vierde, eerste, vierde en weer eerste.
Geweldige comeback
En dan moet de mooiste overwinning nog komen, in de Limburgse heuvels. De wedstrijd die vader Adrie in 1990 won, is na een geweldige comeback een prooi voor de 24-jarige Mathieu.
NOS-commentator Herbert Dijkstra vat, op het moment dat Van der Poel de finish in Berg en Terblijt passeert, de ontknoping in tien woorden samen. "Nee, het is toch niet waar?! Het is wel waar!"
