Zo werd het Maasziekenhuis gered van de ondergang
Het Maasziekenhuis in Boxmeer is voorlopig uit de problemen. Een andere verdeling van de zorg moet ertoe leiden dat het streekziekenhuis voldoende patiënten houdt en daardoor kan blijven voortbestaan.
Het ziekenhuis kwam in financieel zwaar weer door onder meer dure nieuwbouw en de tegenvallende verkoop van het oude ziekenhuisgebouw. Maar omdat het een cruciale zorgfunctie heeft in de regio besloten het ministerie van Volksgezondheid, de zorgverzekeraars, de bank en omliggende ziekenhuizen anderhalve week geleden om het te redden. Ze kwamen met miljoenen over de brug.
Een gedeeltelijke reorganisatie van de zorg in Noordoost-Brabant en Noord-Limburg is een belangrijke voorwaarde voor het doorgaan van het reddingsplan. De verzekeraars garanderen het ziekenhuis in dat geval meer financiële stabiliteit door langlopende contracten af te sluiten.
Alleen ingewikkelde zorg
Het Radboudumc in Nijmegen gaat de komende tijd veelvoorkomende en wat eenvoudigere behandelingen bij patiënten uit Boxmeer en omgeving overdoen aan het Maasziekenhuis. Dat past goed in de door het ministerie en de verzekeraars gewenste ontwikkeling om in de dure academische centra alleen ingewikkelde zorg en wetenschappelijk onderzoek te laten doen.
De Maartenskliniek, die gespecialiseerd is in orthopedische en reumabehandelingen, intensiveert zijn al bestaande samenwerking met het Maasziekenhuis. Specialisten kinderorthopedie van de Maartenskliniek gaan in Boxmeer meer spreekuren verzorgen. De bedoeling is om zo een landelijk expertisecentrum kinderorthopedie uit te bouwen.
Tegelijk moet het Maasziekenhuis zorg die niet absoluut in het ziekenhuis moet gebeuren bij patiënten thuis gaan doen. Daar is het ziekenhuis intussen ook al mee begonnen. Zo zet het bijvoorbeeld het port-a-cathsysteem in. Dat is een kastje dat net onder de huid wordt geplaatst. Via een dunne katheter, een slangetje eigenlijk, dat in een grote ader uitkomt, kunnen medicijnen makkelijker worden toegediend. Maar het kan ook gebruikt worden om in de andere richting bloed af te tappen voor onderzoek.
"Door meer zorg bij mensen thuis te leveren, komen net wat minder mensen naar het ziekenhuis toe", erkent bestuursvoorzitter Pauline Terwijn van het Maasziekenhuis. "We zijn daarover in gesprek gegaan met de omliggende ziekenhuizen, de zorgverzekeraars en het ministerie. Gezamenlijk hebben we gezegd dat het belangrijk is dat het ziekenhuis blijft bestaan en zijn regiofunctie houdt."
"Zo'n aanpak past in de trend om meer zorg in de eerste lijn te geven, bij de huisarts of bij mensen thuis", zegt hoogleraar zorgeconomie Wim Groot van Maastricht University. "Daarmee graaft een ziekenhuis natuurlijk een beetje zijn eigen graf. Maar de laatste tijd krijgen zorgverzekeraars meer oog voor de financiële gevolgen van zo'n aanpak. Vandaar dat ze langerlopende contracten afsluiten, waarin niet alleen minder groei van het aantal behandelingen wordt vastgelegd, maar ook een basis wordt gegeven voor een gezonde exploitatie van het ziekenhuis. Zulke afspraken zijn nu ook gemaakt met het Maasziekenhuis."
Fundamenteel anders
Het lot van het Maasziekenhuis is fundamenteel anders dan dat van het MC Slotervaart, de MC IJsselmeerziekenhuizen en het Bronovo ziekenhuis. Als de spoedeisende hulp (SEH) en de afdeling acute verloskunde bijvoorbeeld zouden sluiten, zou een deel van de patiënten uit Noordoost-Brabant en Noord-Limburg niet binnen de wettelijk vastgestelde 45 minuten een ander ziekenhuis kunnen bereiken.
Bovendien heeft sluiting van die afdelingen grote gevolgen voor ziekenhuizen in de omgeving die de zorg dan moeten overnemen. In een brief aan de Tweede Kamer wijst minister Bruins voor Medische Zorg daar ook op. Die gevolgen zouden uiteraard nog veel groter zijn als het Maasziekenhuis failliet zou gaan.
