Fotografen vertellen over hun indrukwekkendste foto's van 2018

De laatste dagen van 2018 zijn aangebroken. Fotografen stonden ook dit jaar wereldwijd met hun neus boven op het goede en het slechte nieuws. Persbureau Reuters selecteerde de meest in het oog springende foto's van dit nieuwsjaar. De makers vertellen kort het verhaal achter de foto.

Fotograaf Bassam Khabieh trok dagelijks naar het oosten van Ghouta, een stad die werd belegerd door Syrische regeringstroepen. Op een van die dagen zag hij hoe een gevechtsvliegtuig een bom dropte. "Ik hoorde een enorme explosie." Khabieh ging eropaf en zag de enorme verwoesting. "Ik hoorde mensen die om hulp riepen."

Abu Abdallah was één van de mensen die onder het puin lag. Tot zijn taille was hij bedekt met stenen en zand, zijn gezicht zat onder het bloed. "Ik was enorm geraakt door zijn rust", zegt Khabieh. "Hij leek zo kalm toen reddingswerkers van de Witte Helmen hem probeerden uit te graven."

Abdallahs zoon kwam om bij deze aanval, zelf was hij gewond geraakt. "Maar hij schreeuwde niet", zegt de fotograaf. "Hij probeerde zijn redders zelfs te helpen. Ik hoorde hem zeggen: 'We behoren tot God en we keren naar hem terug', iets dat mensen zeggen als ze denken dat ze gaan sterven."

"Ik kan niet bevatten dat ik deze foto ooit heb gemaakt", zegt fotograaf Go Nakamura. Hij was bij een bijeenkomst geweest van een groep neonazi's in Newman, in de buurt van San Francisco. Diezelfde groep was in augustus 2017 betrokken bij de zogenoemde Charlottesville-rally. Bij dat protest van extreemrechts reed een auto in op een tegendemonstratie.

"Een aantal collega's vertelde me dat na de bijeenkomst in Newman een soort geheim ritueel buiten de stad gehouden zou worden", zegt Nakamura. De informatie klopte: in de achtertuin van een afgelegen bar buiten de stad, zag hij een enorm houten hakenkruis.

Zo'n vijftien neonazi's brandden hun fakkels, verzamelden zich om het kruis en deden de nazigroet, vertelt de fotograaf. "Het was surrealistisch. De adrenaline schoot door mijn lichaam, maar ik bleef gefocust op alles wat zich voor mijn ogen afspeelde." Het ritueel bereikte zijn hoogtepunt toen de groep voor het brandende kruis begon te zingen en een laatste groet deed. Nakumura maakte er bovenstaande foto van.

De Spaanse fotograaf Juan Medina ging 29 dagen mee op patrouille op een reddingsschip van de Spaanse hulporganisatie Proactiva Open Arms. De bemanning probeerde met een roestige oude boot uit 1973 migranten te redden voor de kust van Libië.

Velen halen de oversteek, sommigen ook niet. In juli zag het reddingsteam een lekke rubberboot op de Middellandse Zee. "We zagen op het deel dat nog dreef een vrouw die met moeite probeerde te zwaaien", zegt Medina. "We wisten meteen dat er nog iemand in leven was." Al snel werd duidelijk dat deze vrouw ook de enige overlevende was.

De vrouw verkeerde duidelijk in shocktoestand. Praten kon ze nauwelijks, maar met veel moeite zei ze haar naam: Josepha. Ze kwam uit Kameroen. Josepha had overduidelijk veel geluk gehad. Ze vertelde het team dat ze de nacht had doorgebracht op het wrak. Om te overleven had ze liedjes gezongen en gebeden. Verder hield ze haar mond. Ze vertelde niets over andere passagiers op het vlot en ook niet over de manier waarop de boot was gezonken.

Het team vond twee lijken. Een jonge vrouw en een jongetje van een jaar of vier. De rest was spoorloos. Er heerste op het reddingsschip een gevoel van verdriet en machteloosheid, zegt de fotograaf. "Maar ook een vorm van vreugde, toen Josepha werd gevonden. Als we ook maar iets later waren geweest, was zij misschien ook wel dood geweest."

Sint-Petersburg bruiste deze zomer met zingende en feestvierende voetbalfans. Fotograaf Anton Vaganov ging op zoek naar mensen die op een bijzondere manier de wedstrijd keken.

Ballet is nauw verweven met Sint-Petersburg en dus leek het "een perfecte combinatie" met voetbal, dacht de fotograaf. Hij ging naar het Mikhailovsky Theater en besloot te wachten bij tv's dicht bij het podium, in de hoop dat een ballerina even snel zou kijken, voordat ze het podium op moest. En toen gebeurde het. "Ze deed precies wat ik wilde. Het lukte me dat moment te vangen, al was ik niet heel blij met de foto."

Door de smalle gang kon Vaganov niet de hoek pakken die hij eigenlijk wilde. Toch stuurde hij de foto naar de redactie. "Mijn eindredacteur sneed de foto iets bij waardoor het uiteindelijk een uitstekende foto werd", zegt de fotograaf. "Wij kunnen dan wel alleen in het veld werken, maar we hebben een geweldig team achter ons dat ons helpt bij het maken van een fantastische foto."

Het werd al snel een van de meest iconische beelden van de migrantenkaravaan die op 19 oktober aan de zuidgrens van Mexico werd verwelkomd door traangas en honderden politiemannen: een foto van een Hondurese man met een baby in zijn armen. Met een angstige, wanhopig blik op zijn gezicht rent hij weg bij een muur van Mexicaanse politieagenten.

De man beschermt zijn kind in de chaos die ontstond nadat andere migranten een checkpoint hadden bestormd op de grens tussen Guatemala en Mexico. De migranten deden een poging om bij de plaats Tecun Uman, aan de kant van Guatemala, het volgende land binnen te komen, maar stuitten op de Mexicaanse politie die hen tegenhielden.

"Het was een mars die begon als protest en veranderde in complete chaos", zegt fotograaf Ueslei Marcelino die vanuit Brazilië naar de grensplaats was afgereisd. "Ik ben ook vader van een meisje van 9. Het is nauwelijks voor te stellen hoe het is om als vader met je kind in zo'n panische situatie terecht te komen."

De politie probeerde de migranten weg te jagen met traangas. Meerdere migranten raakten daarbij gewond.

Fotograaf Alkis Konstantinidis reisde in maart naar de Griekse havenstad Patras. Vanaf daar vertrekken veerboten naar Italië. Iedere dag proberen groepen vluchtelingen om zich in vrachtwagens te verbergen en zo met een veerboot de overtocht naar Italië te maken.

De bewakers zijn inmiddels op de hoogte van de creatieve manieren die mensen bedenken om weg te vluchten. De man op de foto werd betrapt toen een officier knielend zijn zaklantaarn richtte op het onderstel van een vrachtwagen.

"Kom eronder vandaan, kom eronder vandaan!", hoorde Konstantinidis de officier roepen. De jongeman kroop voorzichtig onder de vrachtwagen vandaan. "Hij keek verloren. Snel schoot ik een paar foto's, terwijl hij tevoorschijn kwam", zegt de fotograaf. "Hij stond zwijgend op en werd al snel in de boeien geslagen."

Yuri Cortez moet wel de meest besproken fotograaf van 2018 zijn. De Mexicaanse AFP-fotograaf werd tijdens een WK-wedstrijd bedolven door Kroatische voetballers, toen zij het winnende doelpunt tegen Engeland vierden. Tijdens de val bleef hij fotograferen.

Sportfotograaf Carl Recine zag hoe zijn collega tegen de grond werd geslagen. "Het werd een ongebruikelijke foto", zegt Recine. "Ik was nog nooit in een vergelijkbare situatie beland." Recine zelf moest ook een stap opzij doen om te voorkomen dat hij die fotograaf op de grond zou worden. "Ondertussen bleef ik de uitbundigheid fotograferen."

Ondanks dat Recine niet was voorbereid op een situatie zoals deze, lukte het hem toch om het goed in beeld te brengen. "Ik heb altijd een groothoeklens in de buurt voor zulke momenten. Al komen ze zelden voor."