Kind krijgen voor homokoppel 'zwaar en emotioneel traject'
Vanaf volgend jaar wordt het voor homokoppels met een kinderwens makkelijker om die wens door middel van ivf in vervulling te laten gaan: twee ivf-klinieken in Nederland starten met draagmoederschap voor homoparen.
Hoe ging dat tot nu toe? Marcel de Kruijff weet het. Hij heeft samen met zijn vriend een zoontje van 3 jaar. Hoewel het bij hem en zijn vriend dus uiteindelijk is gelukt om samen een kindje te krijgen, hebben ze het jarenlange traject als zwaar en emotioneel ervaren.
Uitgebreid informeren
Toen De Kruijff samen met zijn vriend had besloten dat ze graag een kind wilden, hebben ze zich eerst uitgebreid laten informeren. "Adoptie, co-ouderschap, pleegouderschap: we kwamen erachter dat die opties niet bij ons pasten. Bij co-ouderschap bijvoorbeeld heb je het gevoel dat je steeds weer afscheid moet nemen van een kind."
Daarnaast wilden sommige stellen afspraken maken, waar De Kruijff en zijn vriend zich niet in konden vinden. "We hebben een paar keer een afspraak gehad met vrouwen die dan een mannenstel zochten, maar vaak mochten we het kind dan maar alleen om de 2 weken in het weekend zien."
Een vrouw wilde haar eicel doneren in ruil voor een auto.
Uiteindelijk wilde het stel het proberen met een draagmoeder, maar ook bij deze optie liepen de mannen tegen allerlei problemen aan. "We hebben meerdere vrouwen ontmoet, maar die hadden niet altijd de beste bedoelingen. Zo was er een vrouw die haar eicel wilde doneren, maar daar wilde ze dan een auto voor terug", zegt De Kruijff. In Nederland is commercieel draagmoederschap verboden.
Een andere vrouw die draagmoeder wilde worden, begon ineens eisen te stellen vlak voor het traject zou beginnen. "We waren het erover eens dat als uit testen zou blijken dat het kind geen normaal leven kan leiden of zwaar gehandicapt zou zijn, we het dan niet zouden laten komen. Maar zij zei uiteindelijk: 'hoe het kind geboren wordt, is jullie probleem'. Dat ging dus niet meer door."
Emotioneel en financieel konden we het niet meer aan.
De zus van De Kruijff besloot toen dat zij wel de draagmoeder wilde zijn, alleen wilde ze dat niet met haar eigen eicellen doen. Een goede vriendin van haar was bereid haar eicellen te doneren. Alleen toen kwam het probleem waar veel homostellen tegenaan lopen: ze moeten naar het buitenland voor de ivf-behandeling.
"We zijn 3 jaar bezig geweest met ivf in Cyprus. Na een aantal ivf-behandelingen was mijn zus zwanger, maar dat liep steeds uit op een miskraam. Het is dus een heel emotionele periode voor ons allemaal geweest. Maar ook financieel was het zwaar, want ze vragen er veel geld voor", zegt De Kruijff.
Zoontje Floris
"We waren gebroken. Emotioneel, maar ook financieel konden we het niet meer aan", vertelt De Kruijff. Zijn zus Tamara besloot uiteindelijk toch om draagmoeder te worden met haar eigen eicel. "Ze zei dat het idee dat het nooit zou gaan lukken haar meer pijn deed dan het idee dat het kind uit haar eigen eicel komt." Via zelfinseminatie met de zaadcellen van de partner van De Kruijff lukte het uiteindelijk om zwanger te worden. Ze kregen een zoontje: Floris.
Maar na de geboorte was het nog steeds niet helemaal rond, want via de rechter moest eerst de zus van De Kruijff uit de ouderlijke macht worden gezet. Ook moest de partner van De Kruijff het kind erkennen. Pas daarna kon De Kruijff Floris adopteren.
De Kruijff hoopt dat het proces makkelijker wordt als volgend jaar in Nederland twee ivf-klinieken met draagmoederschap voor homoparen starten. Hij is blij met deze ontwikkeling, maar dat geldt niet voor iedereen.
De Kruijff is het niet eens met die kritiek. "Geen enkel kind kiest ervoor om zelf geboren te worden, dus mensen die schermen met het belang van het kind vind ik een beetje flauw."
Hij benadrukt dat het een heel bewuste keuze was. "Verder voeden we hem net zo op als elke andere ouder, alleen heeft hij twee vaders. In onze omgeving zijn wij heel open over ons gezin en de genetische achtergrond van onze zoon. Voor kinderen is het belangrijk dat ze liefde, steun en veiligheid krijgen."
'Het is hun kind'
De zoon van De Kruijff en zijn partner is inmiddels 3 jaar. Afspraken met zijn zus over Floris heeft De Kruijff eigenlijk niet gemaakt. "Vanaf het begin heeft mijn zus gezegd: dit is niet mijn kind, maar jullie kind. Toen mijn zus hieraan begon, had ze zelf al een voltooid gezin. Daarom voelde het voor haar ook niet dat 'ze haar kind weggeeft', een reactie die je vaak krijgt."
De Kruijff en zijn partner willen er niet nog een kindje bij. "We hebben best een druk jongetje, dus hij telt voor twee", lacht De Kruijff. "We mogen heel blij zijn dat het ons is gelukt om op deze manier een kindje te kunnen krijgen. We zijn een compleet gezin nu."
Ook Dennis en Lody wilden kinderen en moesten daarvoor naar Canada omdat hun draagmoeder niet haar eigen eicellen wilde doneren . Bekijk hier hun verhaal:
