"Je hebt een moeder, zusje, dochter, vrouw of vriendin. Uiteindelijk kan dit iedereen gebeuren", vertelt Richard Nazier (26). Om 20.00 uur vanavond loopt hij in Rotterdam mee in de Vrouwen Solidariteit Tocht, een stille tocht tegen seksuele intimidatie en geweld. Aanleiding voor de tocht is de brute verkrachting van een studente na een avond uitgaan in Rotterdam vorige week.
Richard: "Ik werk zelf in het nachtleven. Ik wil dat iedereen zich daar veilig voelt, zowel mannen als vrouwen. Dat is voor mij een belangrijke reden om mee te lopen vanavond."
Ook Shelley de Vos (36) loopt mee. Ze woont dicht bij de plek waar het gebeurde en fietst de route die de studente naar huis nam dagelijks. Naar aanleiding van camerabeelden is een verdachte van 18 opgepakt. Zijn dna komt overeen met sporen die op de studente gevonden zijn.
"Toen dit gebeurde dacht ik meteen: is het voldoende om je bij zoiets belangrijks alleen op sociale media te uiten?", vertelt Shelley. "Moeten we niet juist de straat op om te laten zien dat je niet bang moet zijn om 's nachts de straat op te gaan? Door middel van een stille tocht sta je samen sterk tegen seksuele intimidatie en geweld. Het is een teken van solidariteit."
Haar Amerikaanse partner Robert Young (33) doet met haar mee. "De stille tocht betekent voor mij een boodschap van steun aan het slachtoffer en haar familieleden. We laten als samenleving zien dat dit niet geaccepteerd wordt en dat we dit belangrijk vinden."
Naast steun willen Robert en Shelley ook een verschil maken voor een volgende generatie. Robert: "Nu ik zelf vader ben, denk ik niet alleen over mijn eigen toekomst, maar ook over die van mijn dochter. Wat laten we na aan een jongere generatie? We moeten ophouden met vrouwen het gevoel te geven dat zij als slachtoffer schuld hebben aan seksueel geweld en intimidatie. We moeten ons juist sterk maken voor dit soort thema's om te zorgen dat het niet meer gebeurt."
"Ik vraag me vaak af: waarom zou mijn korte rokje een reden zijn dat dit soort dingen gebeuren? Waarom moet ik nadenken over de route die ik naar huis fiets?" Jayda Reenberg (19) loopt vanavond ook mee in de stille tocht. "Deze tocht is een teken van solidariteit, maar vormt hopelijk ook het begin van een gesprek dat doorgetrokken wordt en waarin we ons afvragen hoe we jonge mannen opvoeden. Het is daarom ook belangrijk dat mannen zich sterk maken voor dit soort thema's."
Robert: "Natuurlijk is het belangrijk dat mannen meelopen. Maar bij dit soort dingen maakt het niet uit waar je vandaan komt en of je man of vrouw bent. We zijn er met z'n allen voor het slachtoffer en voor elkaar."
Maar bij deze tocht is er iets anders dan bij andere tochten. Op de Facebookpagina van het evenement staat dat dit een tocht is "voor de vrouw die wordt betast in de club en het maar moet laten gaan. Een stille tocht voor de vrouw die met haar jonge baby loopt die wordt toegeroepen met de woorden: waar is de vader, ik wil wel papa spelen".
Er wordt geprotesteerd tegen seksueel geweld en intimidatie, zonder dat er veel geluid bij komt kijken. "Ik zal denk ik alsnog een protestbord meenemen. Maar er is ons ook gevraagd om bloemen en brieven mee te nemen", vertelt Shelley.
Richard neemt niets mee. "Het belangrijkste tijdens de tocht is mijn stem. Ik wil de dialoog aan gaan met mensen over seksuele intimidatie en geweld. Met de stille tocht vormen we een tegengeluid."
Jayda tekent op haar kleren: "Als kunstenares is dat de manier waarop ik me uit. Juist doordat iedereen dit onderwerp op zijn eigen manier tegemoet gaat, staan we samen sterk."
