Grot waarin Thaise voetballers vastzitten is kilometerslang doolhof
Nu de Thaise voetballers en hun coach gisteren zijn gevonden in de grot waarin ze al tien dagen vastzitten, betekent dat niet dat ze ook snel gered kunnen worden. Want de vele regen, donkere gangen en scherpe bochten maken de klus in de Tham Luang-grot zelfs voor ervaren grotonderzoekers en militaire duikers haast onbegonnen werk.
De grot is ongeveer zes kilometer lang en bestaat uit een slingerend en nauw gangenstelsel, dat toegang geeft tot verschillende kamers met druipstenen. De grot ligt onder de berg Doi Nang Non (1276 meter hoog), wat 'Berg van de Slapende Vrouw' betekent en is gelegen in het noordelijkste deel van Thailand, dicht bij de grens met Myanmar.
Bekijk hier waar de jongens precies vastzitten:
De grootste kamer van de grot is Pattaya Beach, vernoemd naar het populaire strand ten zuidoosten van Bangkok. De tocht ernaartoe is onder normale omstandigheden niet heel moeilijk, maar duurt dan toch zeker een paar uur.
Pattaya Beach
Nu de grot voor een groot deel onder water staat, hadden duikers de grootste moeite om Pattaya Beach te bereiken. De hoop was dat de voetballers en hun trainer zich in deze kamer bevonden, maar ook die bleek onder water te staan. Uiteindelijk troffen de reddingswerkers het team aan op zo'n 400 meter van Pattaya Beach, een kilometer onder de top van de berg.
Bekijk hieronder een kaart van het grottenstelsel:
Van bovenaf een gat boren om de voetballers en hun coach eruit te halen is onmogelijk. Maar hoe krijg je 11-jarige jongens die niet kunnen zwemmen uit een grot die onder water staat? Omdat er geen betere uitweg is, moeten ze daarom een snelle duikcursus krijgen.
Om de redding voor te bereiden zijn er touwen door de grotten gespannen, zodat de reddingswerkers en jongens ook in het donker en onder water hun weg kunnen vinden.
Ondertussen wordt er eten naar de jongens gebracht, en proberen technici telefoonlijnen aan te leggen zodat ze kunnen praten met hun familieleden.
Ik was zo verdwaald dat ik er bijna niet meer uitkwam. Het is echt een doolhof.
De grot is alleen begaanbaar van november tot juni, omdat het in die maanden geen regenseizoen is. Maar zelfs dan kun je zomaar verdwalen in de grot. Iemand die dat overkwam, is Intu Incharoen. De Thai bezocht in 2002 met een stel vrienden de grot en raakte de weg kwijt. De paniek was groot, weet hij nog. "Ik was zo verdwaald dat ik er bijna niet meer uitkwam. Het is is echt een doolhof."
Uiteindelijk lukte het toch om de grot alsnog veilig te verlaten. Toen ze uit een naastgelegen kamer vrouwen om hulp hoorden schreeuwen, besloten ze op het geluid af te gaan. De twee groepen vonden elkaar en konden de grot uiteindelijk veilig verlaten. "Het was een wonder", zei Intu.
"Je kunt zomaar ergens in een gang terechtkomen, want daar zijn er heel veel van. Die gangen zijn zo diep, dat je niet eens kunt zien waar ze eindigen."
Volgens Intu waarschuwen ouders hun kinderen altijd om niet de grot in te gaan. "De grot is een verboden plaats. Ouders zeggen altijd: je mag overal naartoe, behalve naar de grot."
