Aangepast

Voetballen én inburgeren: deze Syriërs leren Nederland kennen via de sport

Voetbal is een serieus spelletje, uit welk land je ook komt. En dus staat Omar Alshafee fanatiek te schreeuwen langs de lijn. Hij coacht de leden van zijn team, BFC-3, tijdens een spannende wedstrijd. Tot zover niets bijzonders. Behalve dan dat dit team van de Bussumse voetbalclub BFC volledig bestaat uit Syrische vluchtelingen.

Aanvoerder Iyad Abdullah kwam met het idee. Samen met andere Syriërs klopte hij vorig jaar aan bij de club met de vraag of ze daar mochten komen voetballen. Ze waren welkom. "Wij hebben bij BFC heel veel vriendenteams. En dit is ook een groep die zich op die manier heeft aangemeld", zegt bestuurslid Anneke Frenk.

Volgens haar moesten de mannen wel even wennen aan het Nederlandse voetbal en de bijhorende regels. "Als ik dan zei dat een rode kaart geld kost, dan waren ze verbaasd. En als ik vertelde dat ze ergens moesten uitspelen, dan was de vraag: hoe kom ik daar dan? We proberen ze daar wel bij te helpen."

Veel positieve reacties

Alle leden van BFC-3 zijn een paar jaar geleden uit Syrië gevlucht en hebben in Nederland asiel gekregen. Hoewel het team alleen uit Syriërs bestaat, is de sport volgens coach Omar wel een hulpmiddel om te integreren.

"Het is niet alleen maar voetballen, maar ook Nederlands praten met andere mensen op de club, contact maken, mensen leren kennen. Dit is goed voor ons." Het team krijgt volgens Omar ook veel positieve reacties.

Dit Bussumse voetbalteam bestaat uit alleen maar Syriërs

De Syriërs doen extra vrijwilligerswerk op de club in ruil voor een lagere contributie. Ze helpen bijvoorbeeld mee bij de onderhoudsploeg. En spits (en topscoorder) Mahmoud Adham traint een keer per week de pupillen. Ook buiten de club doen de mannen mee met allerlei activiteiten.

Zo is Omar vrijwilliger in een tweedehandswinkel. Hij had in Syrië een kledingzaak en wil ervaring opdoen. De coach woont samen met zijn vrouw in Huizen. Het stel heeft goed contact met de buren. "Ze spreken steeds beter Nederlands en passen zich goed aan. Daar kunnen velen een voorbeeld aan nemen", zegt de buurman.

'We missen onze oma'

Vluchtelingen met een verblijfsvergunning moeten binnen drie jaar hun inburgeringsexamen halen. Dat legt op velen een grote druk, en in bijna de helft van de gevallen lukt het ook niet om binnen die tijdspanne te slagen. Spits Mahmoud heeft zijn inburgeringsdiploma inmiddels binnen. Zijn moeder is trots op hem. "Dit is een goede stap, die helpt om je Nederlands te verbeteren."

Mahmoud woont samen met zijn ouders en twee zusjes in Naarden. Het gezin woonde een paar geleden nog in Damascus, in een huis dat door opa werd gebouwd. Als ze moeten kiezen, wonen ze toch liever daar. "We missen oma, die woont daar nog", zegt een van de zusjes. "We hebben haar al drie jaar niet gezien."

Ze moeten leren dat de scheidsrechter de beslissingen neemt, en zich daar ook wat sneller bij neerleggen.

Jan Mulder, scheidsrechter

De Syrische voetballers zijn nu bijna een seizoen verder en hun niveau gaat bij elke wedstrijd verder omhoog. "In het begin verloren we alleen maar, maar nu hebben we zelfs een paar keer gewonnen en gelijk gespeeld. We staan niet meer helemaal onderaan", zegt coach Omar blij.

De scheidsrechter van de club heeft nog wel een paar puntjes. "Ze moeten leren dat de scheidsrechter de beslissingen neemt, en zich daar ook wat sneller bij neerleggen. Ze moeten de scheidsrechter de baas laten zijn en zelf aan de gang met het voetbal. Ze blijven nu een beetje te lang in hun emoties hangen."

Volgens BFC-bestuurslid Anneke Frenk loopt de integratie soms wel iets stroever dan ze in het begin hadden gedacht. "Met Pasen bijvoorbeeld hadden we een activiteit waarbij twee spelers zouden helpen in een paashaaspak. Maar ze kwamen niet opdagen. Of zo'n pak te ver gaat qua integratie? Nee hoor, Pasen hoort bij Nederland."

Deze Syriërs leren Nederland kennen via de sport

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl