Bellen met buitenland: Nuytinck veert op van tactische lessen in Serie A
Van Augsburg tot Seattle en van Oostende tot Istanbul: over heel de wereld voetballen 'onze' jongens. De NOS pakt de telefoon en spreekt met Nederlanders in het buitenland.
In deel 4 van de serie 'Bellen met het buitenland': Bram Nuytinck, speler van Udinese.
"Of het nu goed gaat of niet, ik vind het fantastisch om mee te maken. Het blijft een enorme ervaring waarvan je leert. Zowel als mens als als voetballer."
Wie praat met Bram Nuytinck hoort het enthousiasme in zijn stem. Op gemak praat hij over zijn bewuste keuzes, zijn tijd bij Anderlecht en de manier waarop hij zich in Italië manifesteert, zowel als voetballer als als mens.
Nuytinck doorliep de jeugdopleiding van NEC, waar hij in 2009 doorbrak. Hij verdiende er een transfer naar Anderlecht. Na vijf jaar Brussel en drie kampioenschappen tekende hij deze zomer bij Udinese.
Afzien in 'ritiro'
Vanaf de eerste speelronde kan hij in bijna alle duels rekenen op een basisplaats. Na een dramatische start met acht nederlagen in de eerste twaalf competitieduels (gevolgd door een trainersontslag) is Udinese inmiddels middenmoter en hoopt het mee te kunnen doen in de strijd om Europees voetbal.
"Het begin was echt slecht", erkent de 27-jarige Nuytinck. "Dan is het afzien en ga je een week lang naar een hotel toe, zonder dat je naar huis mag. Ritiro noemen ze dat. Twee keer per dag hard en lang trainen. Dat is wel even anders dan in Nederland of België."
Het is niet het enige dat opvalt bij de Gelderlander in Noord-Italiaanse dienst. Er wordt niet alleen harder getraind in Italië, er wordt ook veel meer aandacht aan tactiek gegeven.
"Vier dagen in de week... Dat heb ik hiervoor nooit gehad. In Italië is dat zo belangrijk. Ik hoor in Nederlandse voetbalpraatprogramma's kenners weleens roepen dat je niet te veel naar de tegenstander moet kijken. Daar ben ik het echt niet mee eens."
"Wat kan het kwaad om zwakke punten van de tegenstander uit te baten? Dat doen we hier heel veel. We werken veel met video-analyses. Mooi om mee te maken."
Je moet niet plannen, maar keihard werken en vooral plezier hebben in de dingen die je doet in het leven
Nuytinck geniet van het Italiaanse calcio. Na zijn jaren bij Anderlecht was het een bewuste keuze om te kiezen voor een grotere competitie. Van een terugkeer naar Nederland was totaal geen sprake.
Alhoewel het misschien best gek is dat hij nooit uitkwam voor een club uit de traditionele topdrie. In zijn jonge jaren kwam de verdediger liefst 23 keer uit voor Jong Oranje en droeg hij de aanvoerdersband in een sterke lichting met spelers als Daley Blind en Stefan de Vrij.
Toch heeft hij de wetten van een topclub ervaren. Onder John van den Brom kende hij een uitstekend eerste jaar bij Anderlecht, met de landstitel als bekroning. "Nog zo'n jaar en ik ga naar een grotere club, dacht ik toen."
Maar als je in één beroepsgroep niet kunt plannen, dan is het wel de voetballerij, zo merkte Nuytinck. "Het kan zo raar lopen. Je kunt geblesseerd raken of een slechte band krijgen met een trainer..."
"Je moet niet plannen, maar keihard werken en vooral plezier hebben in de dingen die je doet in het leven. Ik ben trots dat ik speel voor Udinese en zie wel waar ik over een paar jaar ben beland."
Het zijn voetballessen die hij in de loop der tijd heeft geleerd. Maar ook levenslessen. Want Nuytinck is behalve centrale verdediger van Udinese ook 'gewoon' een 27-jarige man die in zijn eentje - zijn vriendin woont in Amsterdam - in Italië woont.
"Ik heb vijf jaar alleen in Brussel gewoond en nu ook hier. Dat kan eenzaam zijn, maar dat ervaar ik niet zo", vertelt Nuytinck. "Kijk, als je na de training naar huis gaat en achter de Playstation kruipt, kan ik me voorstellen dat het eenzaam is."
Sterker
"Maar je kunt ook genieten. Zo leer je nieuwe mensen, nieuwe talen en nieuwe culturen kennen. Het is jammer dat je vrienden en familie amper ziet, maar ik heb hier van tevoren goed over nagedacht. Ik wilde deze ervaring meemaken."
"Voetballers die vijftien jaar lang in de eredivisie spelen, kunnen ervaren zijn. Maar het buitenland maakt je sterker."
