Bellen met het buitenland: Van der Hoorn bewondert Agüero

• Thierry Boon

  redacteur Sport

Van Augsburg tot Seattle en van Oostende tot Istanbul: over heel de wereld voetballen 'onze' jongens. De NOS pakt de telefoon, draait een aantal buitenlandse nummers en spreekt met Nederlanders in het buitenland. In deel 3 van de serie 'Bellen met het buitenland': Mike van der Hoorn, speler van Swansea City.

Hij kwam als groot verdedigend talent naar Ajax, maar bleek het niet waar te kunnen maken. Al groeide hij door een invalbeurt als spits in de wedstrijd tegen Excelsior wel uit tot een cultheld in Amsterdam. Inmiddels weet Mike van der Hoorn zich voor het tweede jaar op rij staande te houden in misschien wel de sterkste competitie ter wereld.

De laatste weken speelt Van der Hoorn alles voor Swansea City, een van de ploegen die hoopt te overleven op het hoogste niveau van Engeland. En de resultaten zijn ook prima.

In alle competitieduels in 2018 stond de 25-jarige speler uit Almere in de basiself bij de huidige nummer zestien van de Premier League en werden er onder meer knappe zeges op Arsenal (3-1) en Liverpool (1-0) geboekt.

"Ik voel dat ik sterker en sterker word", vertelt Van der Hoorn vanuit Wales. "Fysiek maak ik hier stappen, net als tactisch. Terwijl ik in Nederland gewend was om maar één of hoogstens twee systemen te spelen, spelen we er hier in veel meer. Het spel verandert constant."

Bij Swansea speelt hij vaak in een vijfmansverdediging en wordt er vooral van hem verwacht dat hij zijn tegenstander uitschakelt.

Al is dat in een competitie met spitsen als Harry Kane, Romelu Lukaku, Pierre-Emerick Aubameyang en Sergio Agüero natuurlijk een relatief begrip.

"Ik moest wel even wennen aan het baltempo en het atletisch vermogen van die gasten", erkent de bij FC Utrecht opgeleide Van der Hoorn. "Ze blijven gaan."

"Al zijn spitsen die je de hele wedstrijd niet ziet en dan toch een duel beslissen de besten. Agüero is bijvoorbeeld zó slim. De hele wedstrijd hoor en zie je hem niet en denk je dat je 'm in je zak hebt, maar dan maakt-ie er uit het niets toch twee. Hij is denk ik de beste."

Van de eredivisie naar de Premier League: in Engeland gaat alles drie keer sneller, merkt de centrumverdediger. En dat is ook niet gek als je de jonge groeibriljantjes van de Nederlandse velden vergelijkt met de pure atleten in Engeland.

"Hier spelen alleen gasten die op de top van hun kunnen zitten", weet Van der Hoorn, die bij Swansea leert omgaan met overlevingsvoetbal. Dat was bij zijn vorige club Ajax wel anders. Daar speelde hij om de titel en werd er altijd gedacht vanuit balbezit.

In zijn eerste jaar in Amsterdam vertelde toenmalig coach Frank de Boer aan iedereen die het wilde weten hoe ongelooflijk goed de jongeling trainde. Maar speelminuten gaf hij de verdediger niet: De Boer koos voor Joël Veltman.

"In dat eerste jaar heb ik te weinig gespeeld, waardoor ik direct een achterstand opliep. Ik kreeg steeds te horen dat ik geduld moest hebben. Ik moest toen echt even mijn weg vinden."

De echte doorbraak als verdediger kwam er niet bij Ajax. Als pinchhitter bleek hij meer dan waardevol. Zo brak hij ooit de uitwedstrijd tegen Excelsior open met een late treffer, waarna het Amsterdamse uitvak massaal Alle ballen op Mikey inzette. Een cultheld was geboren.

Mede door blessures achterin werd hij in zijn laatste maanden bij Ajax dan toch basisspeler. En met succes. Zijn treffer in de voorlaatste wedstrijd tegen FC Twente leek Ajax de titel op te leveren. Dan had er alleen even gewonnen moeten worden op De Vijverberg een week later. Maar dat verhaal is bekend: Ajax speelde gelijk tegen De Graafschap en de titel ging naar PSV.

"Dat laatste halfjaar voelde het alsof ik alles van me had afgespeeld. Ik ben echt blij dat ik deel heb uitgemaakt van Ajax. Een schitterende club. Ik kijk er met een mooi gevoel op terug."

Toekomst

Van der Hoorn is 25. Dat is niet oud voor een verdediger. Het is een leeftijd waarop de volgende stap in zijn loopbaan weleens van groot belang kan worden. Zijn contract loopt na dit seizoen nog een jaar door.

"Ik vind Engeland wel echt een mooie competitie, ook de Championship is van hoog niveau. De Premier League wordt elk jaar gekker en gekker. Elke week opnieuw zie je weer tegenstanders met een grote naam op het bord staan. Daar wil je zo lang mogelijk deel van uitmaken."