Catalanen nemen bezit van Brussel op koude protestdag
In alle vroegte zijn ze de weg al aan het zoeken. Gezinnen, ouderen, stelletjes, alleenstaanden. Allemaal Catalanen met vlaggen. Soms wapperen de kleuren fier in de wind, meestal is het doek om de nek gebonden. Overal hebben ze geslapen. Tot in de kleinste Vlaamse dorpjes hebben mensen bedden beschikbaar gesteld en in Brussel zitten de hotels, de Airbnb-appartementen en gastgezinnen vol.
Vanaf 10.00 uur is het verzamelen bij het Jubelpark, een park dat ooit is aangelegd om de overwinning van Belgische opstandelingen op de Hollanders te vieren. Onder de triomfboog doet de wafelverkoper goede zaken. Veel in het geel gehulde Catalanen willen wel wat warms op deze koude dag, waarop ze massaal demonstreren voor onafhankelijkheid.
In het Vlaamse plaatsje Sint-Niklaas, vlak bij de grens met Zeeland, is de dag voor veel Catalanen al 's ochtends vroeg begonnen. Ze verzamelen zich vlak voor het station, bakje koffie in de hand, om de trein naar Brussel te nemen.
Een van hen is Isabel Sabartés. Met man en twee dochters is ze naar België gekomen om voor de onafhankelijkheid te demonstreren. "We willen Europa laten zien dat we vrijheid willen. Vrijheid voor Catalonië, maar ook voor de politici die vastzitten maar niets hebben misdaan."
In de trein, die overvol zit met Catalanen, heerst een gezellige sfeer. Het hele arsenaal aan patriottische liederen wordt aangesproken. Natuurlijk het volkslied, maar ook liederen uit de tijd van Franco worden gezongen. Het woord fascisme valt vaak.
"Brussel-Noord", klinkt het in het Catalaans door de speakers van de trein. Er wordt gelachen, gejoeld en gejuicht. "Visca Catalunya. President Puigdemont." En een leus waarmee de vrijlating van de opgepakte politici wordt geëist.
In het Vlaamse plaatsje Sint-Niklaas, vlak bij de grens met Zeeland, is de dag voor veel Catalanen al 's ochtends vroeg begonnen. Ze verzamelen zich vlak voor het station, bakje koffie in de hand, om de trein naar Brussel te nemen.
Een van hen is Isabel Sabartés. Met man en twee dochters is ze naar België gekomen om voor de onafhankelijkheid te demonstreren. "We willen Europa laten zien dat we vrijheid willen. Vrijheid voor Catalonië, maar ook voor de politici die vastzitten maar niets hebben misdaan."
In de trein, die overvol zit met Catalanen, heerst een gezellige sfeer. Het hele arsenaal aan patriottische liederen wordt aangesproken. Natuurlijk het volkslied, maar ook liederen uit de tijd van Franco worden gezongen. Het woord fascisme valt vaak.
"Brussel-Noord", klinkt het in het Catalaans door de speakers van de trein. Er wordt gelachen, gejoeld en gejuicht. "Visca Catalunya. President Puigdemont." En een leus waarmee de vrijlating van de opgepakte politici wordt geëist.
- NOS / Tom Wisseborn
Drukte in het treinverkeer rond Brussel - NOS / Tom Wisseborn
Catalanen in de trein, op weg naar de betoging - NOS / Tom Wisseborn
Catalaanse demonstranten in de trein - NOS / Tom Wisseborn
Catalanen onderweg naar het Jubelpark, waar wordt gedemonstreerd - NOS / Tom Wisseborn
Veel Catalanen kochten een warme wafel bij de demonstratie in de kou - NOS / Tom Wisseborn
Een Nederlandse demonstrant en zijn dochter bij betoging
De metro op Brussel Centraal kan de drukte niet aan. Veel Catalanen blijven achter op het perron. Niet iedereen heeft het geduld om te wachten op de volgende metro. Op de Wetstraat, die rechtstreeks naar de demonstratie leidt, wemelt het van de demonstranten. Al ver voordat de stoet vertrekt, is het Jubelpark vol.
De Brusselse politie houdt het op 45.000 mensen, ongeveer een half Barcelona-stadion vol. De organisatie schat dat het er veel meer zijn. Het is in ieder geval de grootste demonstratie van Catalanen buiten Catalonië.
Honderden bussen staan langs het parcours. De meeste zijn vanochtend vroeg aangekomen, nadat ze de hele nacht hadden doorgereden. Heel veel campers staan aan de andere kant van het Jubelpark, met af en toe een verdwaalde caravan.
Menselijke toren
Terwijl het waterkoud is - met vlagen van regen - proberen mensen zich warm te houden door te klappen, te zingen en te dansen. Speciale groepen bouwen een menselijke toren, de zogenoemde castellers. Bovenop staat een klein kind met een helm op. Als de zevende laag bereikt is, barst een groot applaus los.
Veel later dan afgesproken zet de stoet zich in beweging. De naam van Puigdemont wordt gescandeerd. Er heerst een vriendelijke sfeer. De ordebewakers blussen elke vorm van opkomende irritatie. De afgezette Catalaanse leider voegt zich om veiligheidsmaatregelen pas bij de stoet als de demonstratie ten einde loopt.
Dan treffen we ook een Nederlander die getrouwd is met een Catalaanse en al jaren in Barcelona woont. "Het is schandalig dat er nu politieke gevangenen zijn in de EU. Het is ongehoord dat de Europese Unie de Catalanen de rug toekeert." Hij loopt mee voor zijn dochter, een vrolijk meisje met in haar zak een Catalaanse vlag. "Voor haar wil ik een betere toekomst", zegt hij.
