'Defensie 100 procent verantwoordelijk voor dood van mijn zoon'

"Wat ik ze het meest kwalijk neem, is dat dit bekend was", zegt Greetje Groenbroek, de moeder van een van de twee militairen die vorig jaar in Mali sneuvelden door een mortiergranaat. "In het onderzoeksrapport stonden alleen maar rode kruizen, het was fout op fout. Bovendien hadden ze drie jaar de tijd om de mortieren te keuren, toen ze terugkwamen uit Afghanistan. Dat is nooit gebeurd. Ik vind het onvoorstelbaar."

De zoon van Greetje Groenbroek kwam op 6 juli vorig jaar om het leven, net buiten de Nederlandse basis in Mali. Tijdens een oefening ontplofte een granaat. Hij en een andere mortierschutter kwamen om het leven. "Ik ben razend", zegt Groenbroek in een interview met RTV Noord. Je helpt mensen daar omdat het er onveilig is, en vervolgens komen onze eigen mensen om het leven door grove nalatigheid."

Uit het onderzoeksrapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) blijkt dat Defensie ernstig tekort is geschoten in de zorg voor de veiligheid van de Nederlandse militairen in Mali. Volgens de OVV deugde de munitieveiligheid niet en was de acute medische zorg niet op orde.

Groenbroek denkt dat Defensie wist met wat voor mortieren er werd gewerkt. "De jongens zelf niet, maar Den Haag wist dit. In het aankoopbewijs stond dat ze niet konden garanderen dat het veilig was, en ook dat de Amerikanen het zelf niet gebruikten. Daar hadden ze lering uit moeten trekken. Dit is grove nalatigheid."

Minister van Defensie Hennis vindt niet dat ze moet aftreden vanwege het kritische OVV-rapport. Daarover zegt Groenbroek: "Daar heb ik geen woorden voor. Ze heeft het lef niet eens gehad om contact met ons op te nemen. Dat had ik wel normaal gevonden."

'100 procent verantwoordelijk'

De nabestaanden zijn van plan juridische stappen te ondernemen. "Defensie is 100 procent verantwoordelijk voor de dood van mijn zoon. Iemand binnen defensie heeft bewust het risico genomen en de aanbeveling naast zich neergelegd. Ze komen hier niet mee weg wat ons betreft, hier moeten koppen rollen."

Wat er uit een eventueel vervolgtraject zal volgen, van één ding is Groenbroek zich goed bewust: "We krijgen de jongens er niet mee terug. Mijn kleindochter moet haar leven lang zonder haar vader. Daar kan ik me woest over maken, maar ik ben er in eerste instantie natuurlijk heel verdrietig over."