Herdenkingsmonument zorgt voor erkenning bij nabestaanden gijzeldrama München

5 september 1972. Een datum die voor altijd gegrift staat in het geheugen van veel atleten en Israëliërs. Die dag worden elf Israëlische atleten slachtoffer van de Palestijnse terreurbeweging Zwarte September tijdens de Olympische Spelen. Acht terroristen dringen het complex van de atleten binnen en schieten daar twee Israëliërs neer.

De negen overige slachtoffers worden gegijzeld en vinden uiteindelijk de dood bij een mislukte reddingsoperatie op vliegveld Fürstenfeldbruck. Ook een politie-agent overlijdt daarbij. De terroristen eisten vrijlating van honderden Palestijnse gevangenen.

De internationale gemeenschap is geschokt, maar de Olympische Spelen gaan door. "The games must go on", spreekt IOC-voorzitter Avery Brundage.

Ter nagedachtenis is er dinsdag een korte ceremonie op het vliegveld en woensdag wordt een museum en een nieuw gedenkmonument onthuld voor de vermoorde Israëliërs.

Het monument bevindt zich in het voormalige olympische dorp in München en heeft uitzicht op de straat waar het drama begon. Bij de opening morgen zijn zowel de Duitse als Israëlische president aanwezig.

NOS-correspondent Ankie Rechess-Spitzer is een van de initiatiefnemers van het monument. Zij verliest tijdens de aanslag haar man en schermcoach André Spitzer.

Het monument heeft volgens haar flink wat voeten in de aarde gehad. Zowel bij het Internationaal Olympisch Comité als bij het lokale bestuur in Beieren vond de oproep tot officiële erkenning weinig gehoor. Rechess-Spitzer is daarom blij met de huidige erkenning van het drama.

'Beter laat dan nooit'

''Het heeft veel te lang geduurd, maar beter laat dan nooit. Het is niet te geloven op hoeveel tegenstand we zijn gestuit. We zijn heel lang aan het lijntje gehouden door de leiding in München en Beieren. Maar gelukkig waait er nu een frisse wind en is het mogelijk gemaakt.''

De minister van onderwijs, wetenschap en kunst van de deelstaat Beieren, Ludwig Spaenle, reageert: ''Deze plek komt erg laat, maar het is niet te laat. Na 45 jaar is dit een waardige plek om de 12 slachtoffers te gedenken.''