Stewardess van de koning: broodjes kaas en geen gouden kranen

Het is een interessant en onbekend wereldje: wat gebeurt er eigenlijk in het regeringstoestel? Wie reizen er mee? Wat wordt er gegeten? Voor het cabinepersoneel van de inmiddels verkochte KBX was elke vlucht weer een uitdaging.

Het vliegtuig werd vooral gebruikt door het koningspaar, de minister-president, ministers en prinses Beatrix. Maar wie denkt dat zij tijdens elke vlucht van een uitgebreid lunchbuffet genoten, heeft het mis. "Vaak was het een kopje soep en een broodje kaas", legt stewardess Engeline Gmelich Meijling uit.

Gmelich Meijling werkte jarenlang als stewardess in het voormalige regeringsvliegtuig van Nederland. Solliciteren kon niet, je werd ervoor gevraagd. "Anders wil iedereen wel", zegt ze. "Er werden uitblinkers benaderd. Dus dat was echt een eer."

Een belangrijke eigenschap die de vliegtuigcrew moest hebben, was improvisatievermogen. "Soms heb je alles ingericht op een middagvlucht met een drankje en nootje aan boord en opeens willen ze eerder vertrekken en aan boord lunchen. Dat moet je dan direct mogelijk maken."

Maar geen luxe lunches dus. "Het zijn meestal werkvluchten. Ministers zijn druk met allemaal papieren in de weer. Die willen niet uitgebreid lunchen." Alleen wanneer de KBX werd gebruikt voor een staatsbezoek en er gasten aan boord waren, werd alles uit de kast gehaald. "Dan dekten we de tafels en maakten we een uitgebreide lunch."

Gmelich Meijling kijkt terug op een mooie tijd als stewardess van de KBX. Ze kende veel ministers en leden van het Koninklijk Huis. "Je ziet elkaar vaak en in een kleine ruimte. Ook mensen die in het begin wat afstandelijk zijn, leer je gaandeweg beter kennen. En je ziet ze heel anders. Als ze 's nachts wilden slapen bijvoorbeeld."

Want mooi opgemaakte bedjes stonden niet voor de gasten klaar. Geen slaapvertrekken, geen gouden kranen. "De tafels werden ingevouwen en daar konden de mensen dan liggen", vertelt Gmelich Meijling. "Niet in speciale ruimtes dus. Maar slapen deden vooral de ministers en ambassadeurs. Nooit de koning en koningin."

Het was een kunst om de service aan boord zoveel mogelijk te perfectioneren. "Als we de lunch voor de koning en ministers verzorgden, keken we altijd waar ze veel en weinig van aten. Dat werd bijgehouden en gedeeld onder het team."

Wie drinkt welke thee? Wat is iemands favoriete broodbeleg? De keer erna werd het dan daarop aangepast. "Maar wat de voorkeuren van de koning zijn zeg ik niet", lacht Gmelich Meijling. "Dat is beroepsgeheim."