Iedere vrijdag bezoekt Halil (29) de beruchte Silivri-gevangenis bij Istanbul. Daar ziet hij zijn broertje, meestal met een dik kogelvrij glas tussen hen in. Halils broer Umut zit sinds 15 juli vast: de avond van de mislukte coup in Turkije.
"Hij wordt beschuldigd van deelname aan de coup. Maar daar is natuurlijk geen sprake van", vertelt Halil. Umut (22) was student aan de militaire academie, en werd er volgens Halil door zijn eigen commandanten ingeluisd.
Onder leiding van twee commandanten werd Umut in de nacht van 15 juli samen met 65 mede-studenten naar een vliegveld gebracht, dat de coupplegers wilden bezetten. Tot ze bij het tolstation Orhanli werden tegen gehouden door politieagenten.
"De militairen kwamen tegenover de politie te staan. Een commandant liet het bevel van het staat van beleg zien, maar de politie weigerde. De studenten hadden vrijwel meteen door dat ze waren misleid door hun commandanten", vertelt Halil.
"De militairen zijn toen een heuvel op gegaan. Daar hebben ze zich verschanst. Drie, vier uur moeten ze daar gezeten hebben. Er kwamen snel mensen op af, die dreigden dat ze zouden omkomen. Er is op ze geschoten, maar zelf hebben ze het vuur niet geopend." Na onderhandelingen met de politie, gaven de jongens zich over.
De staatsgreep mislukte. Enkele uren nadat coupplegers zeiden de macht volledig in handen te hebben, gaven tientallen coupplegers zich over. Niet veel later stelde de Turkse regering dat de coup is afgeslagen.
Er kwamen die avond honderden mensen om het leven. Ook een van de commandanten van Halil wordt neergeschoten door de politie en overlijdt op weg naar het ziekenhuis. In de dagen die volgen worden tienduizenden militairen, rechters en journalisten opgepakt. De meesten wachten nog op een aanklacht.
Ze worden behandeld als terroristen.
Umut wordt sindsdien vastgehouden in de Silivri-gevangenis. Een van de grootste gevangenissen ter wereld die vol zit met vermeende coupplegers. "Onze bezoeken zijn zeer beperkt, uiteindelijk worden ze behandeld als terroristen", zegt Halil.
Ook tegen Umut is nog geen officiële aanklacht geformuleerd. Zijn advocaat tast in het duister over welke straf hij opgelegd kan krijgen, het kan levenslang zijn, maar ook vrijspraak.
Ondertussen wachten Halil en zijn familie af. Hij is ervan overtuigd dat zijn broer onschuldig is. "Umud is een slachtoffer. En niet alleen Umut, 567 luchtmacht-studenten zijn allemaal zoals hij. Hun gevallen zijn niet van elkaar te scheiden. Ze zijn allemaal naar deze school gegaan met dromen en verwachtingen. Maar toen ze hun ogen openden, zaten ze in de gevangenis."
