"We waren feest aan het vieren en ineens viel het licht uit. Er klonk een oorverdovende dreun. Alles bewoog, niemand kon blijven staan." Italiaan Dante Camacci vertelt over de aardbevingen waardoor het midden van zijn land deze zomer werd getroffen.
"We hadden nog nooit zo'n enorme aardbeving meegemaakt. Zelfs de oudere mensen die hier wonen hadden dit nog nooit meegemaakt." De aardbeving op 24 augustus had een kracht van 6 op de schaal van Richter. Het epicentrum was in bergachtig gebied, in de buurt van de steden Perugia en L'Aquila.
Bijna 300 mensen kwamen om. In het plaatsje Arquate del Tronto vielen 49 doden. "Dankzij het feest bij ons in het dorp, hebben veel jongeren uit die plaats het overleefd. Hun ouders, hun familieleden en vrienden zijn allemaal dood", zegt Camacci.
De getroffen streek werd geëvacueerd, maar schapenherder Camacci en zijn ouders bleven achter in een van de dorpen. Ze kunnen niet weg, omdat ze voor hun dieren moeten zorgen.
"Hoe zou ik dit alles in de steek kunnen laten en er zelf vandoor gaan? Dat is onmogelijk, die beesten moeten ook naar buiten kunnen", zegt Camacci.
Het huis van zijn ouders is onbewoonbaar verklaard. "De scheuren in de muren lopen van onderen tot boven. We vrezen dat bij een nieuwe beving het huis niet overeind blijft staan. Het is verschrikkelijk. Het doet pijn om zoveel schade te zien in de plaatsen waar je bent opgegroeid."
De Italiaanse bureaucratie werkt traag, iedereen is bang dat ze ons gewoon vergeten.
In het gebied zijn meer dan 15.000 mensen dakloos geraakt. Veel huizen zijn zwaar beschadigd, sommige zo erg dat ze alsnog kunnen instorten. Camacci is bang dat het jaren gaat duren voordat de huizen in zijn dorp worden gerestaureerd.
"Ik wil niet eindigen als de mensen die de aardbevingen meemaakten in L'Aquila of Irpinia. Mensen wonen daar al jaren in noodwoningen. De Italiaanse bureaucratie werkt traag, iedereen is bang dat ze ons gewoon vergeten."
Zeven jaar geleden werd het Italiaanse L'Aquila opgeschrikt door een aardbeving, met honderden doden als gevolg. De inwoners van L'Aquila wachten nog altijd op de restauratie van hun huizen.
De wederopbouw van de stad wordt gekenmerkt door traagheid en corruptie. De Italiaanse overheid beloofde een grootse wederopbouw, maar die bleef uit.
Blokhut
Camacci en zijn ouders hebben toestemming gekregen om in het dorp te blijven wonen. "We hebben het geluk dat mijn broer twee jaar geleden een blokhut heeft gekocht. We mogen daar voorlopig blijven."
"De aardbeving heeft me veranderd", zegt Camacci. "Het ene moment leef je en het ander moment ben je er niet meer. Je moet dus proberen zoveel mogelijk goed te doen. Zoveel als je kunt. De rest, daar heb je geen moer aan."
