Sensationele zege Poels in Luik-Bastenaken-Luik

Wout Poels heeft op indrukwekkende wijze de 102de editie van Luik-Bastenaken-Luik op zijn naam geschreven. De Limburger was in de finale, die pas laat op gang kwam, sterker dan zijn medevluchters Michael Albasini, Rui Costa en Samuel Sanchez.

Adrie van der Poel was in 1988 de laatste Nederlander die Luik-Bastenaken-Luik won. De laatste Nederlander die een klassieker won, was Niki Terpstra. Hij schreef in 2014 Parijs-Roubaix op zijn naam.

Op het laatste met kasseien geplaveide klimmetje (Côte de la Rue Naniot) reden Poels, Albasini, Costa en Sanchez weg uit het uitgedunde peloton. De 28-jarige Poels probeerde op 600 meter van de meet weg te springen, werd bijgehaald en had in de sprint alsnog genoeg over.

Poels is pas de vierde Nederlander die La Doyenne op z'n palmares bijschrijft, na Ab Geldermans (1960), Steven Rooks (1983) en dus in 1988 Van der Poel, die gisteren nog tegen de NOS zei dat er vandaag geen Nederlandse opvolger van hem zou komen.

De 102de Luik-Bastenaken-Luik was er een van vier seizoenen in een dag. Het ene moment leek het onder een waterig zonnetje best goed toeven, het andere moment was het met regen, hagel, sneeuw en een straffe wind een kwestie van afzien.

Wat constant bleef, was de koude. Negen renners trokken zich van de barre omstandigheden niets aan en trokken al vroeg in de koers ten strijde. De groep, met ervaren vluchters als Thomas de Gendt, Alessandro De Marchi, Paolo Tiralongo en Jeremy Roy, pakte zo'n negen minuten en daarmee was het beeld van de race voor de volgende uren bepaald.

In het peloton, dat werd geregisseerd door Etixx-Quick-Step, hielden de grote mannen zich vanzelfsprekend koest. Pas op vijftig kilometer van de meet veranderde het beeld: op de Col du Maquisard viel de kopgroep uiteen en sprong Thomas Voeckler - die een reputatie geniet als man van lange, ogenschijnlijk kansloze ontsnappingen - in zijn eentje weg.

Zo'n 25 kilometer later, aan de voet van de Côte de La Roche-aux-Faucons, werden De Marchi en Edet als laatsten in de kraag gevat en kon de koers beginnen. Pas na die stevige helling waagde Carlos Alberto Betancur als eerste van de outsiders een poging, maar ook de vlucht van de Colombiaan was geen lang leven beschoren. Dat gold ook voor zijn tweede poging op de Côte de Saint-Nicolas.

Nieuwe klim doorslaggevend

Pas op de Côte de la Rue Naniot, die op 2,5 kilometer van de meet z'n debuut maakte in La Doyenne, werd de slag geslagen. Al was van de favorieten geen spoor. Poels, Rui Costa, Sanchez en Albasini bleken de beste overlevers.

Albasini deed het meeste werk, Sanchez was de minste, Costa het meest uitgekookt en Poels was domweg de sterkste. Zijn poging op 600 meter strandde, maar in de sprint bleek de 28-jarige Limburger nog altijd superieur.