Tour uitrijden of voorbereiden op Spelen? 'Plezier voor Van der Poel doorslaggevend'
Valt er nog wel iets te winnen voor Mathieu van der Poel deze Tour de France? Kan hij zich niet beter gaan voorbereiden op zijn grootste doel deze zomer, de olympische wegwedstrijd op 3 augustus in Parijs?
"Een moeilijke vraag", erkent zijn ploegleider Christoph Roodhooft. "Voor mij onbeantwoordbaar. De gemoedstoestand van Mathieu en het plezier dat hij hier nog heeft, zal een doorslaggevende factor zijn. Als hij zich niet oké meer voelt, dan zullen we dat wel merken."
Heel vaak hebben we de regenboogtrui nog niet gezien in deze Tour de France. Maar als de wereldkampioen zich toont, dan is dat wel in een speciale en memorabele etappe.
In de spectaculaire graveletappe ging Van der Poel in de tegenaanval, maar was hij te laat om de kopgroep nog te achterhalen. In de tot waaierspektakel getransformeerde overgangsrit van vrijdag was hij juist te vroeg.
'Ongelooflijke wattages'
De grote kopgroep die zich kort na de start in Agen vormde, had alle kans van slagen. Ware het niet dat met Adam Yates een serieuze bedreiging voor de top van het algemeen klassement was mee geslopen.
Wat volgde was een achtervolging van anderhalf uur op het scherp van de snede. "Ik heb ongelooflijke wattages gereden", zou Van der Poel later zeggen tegen Mike Teunissen. "We reden volle bak. Ongelooflijk dat ze ons hebben teruggepakt."
Het was misschien wel de laatste kans voor Van der Poel deze Tour om mee te strijden om de dagzege. De komende twee dagen liggen twee kneiters van bergritten in de Pyreneeën te wachten op het peloton.
Na de rustdag kan hij sprinter Jasper Philipsen nog van dienst zijn in de jacht op diens derde ritzege en daarna volgen nog twee heuvelritten, die op papier aan de zware kant lijken voor een renner van zijn postuur.
In de laatste drie dagen wordt er nog geklommen naar het dak van de Tour (de Cime de la Bonnette op 2.802 meter), geklommen in de buurt van Nice en geklommen in de afsluitende tijdrit naar Nice.
"Ik vind dat er bij Mathieu een positieve evolutie in zit deze Tour", vindt Roodhooft. "Hij is misschien 'ietske' minder begonnen aan deze Tour. Hij gaat misschien niet met rasse schreden vooruit, maar ik vind wel dat zijn conditie aan het verbeteren is."
Vertrouwelingen
Het is niet voor niets dat de vraag gesteld wordt aan Roodhooft. Want ook al rijdt Van der Poel de Olympische Spelen in Oranje-tenue, zijn voorbereiding, materiaalkeuze en training doet hij in de vertrouwde omgeving van zijn ploeg.
Niet voor niets zijn de broers Christoph en Philip Roodhooft - met wie Van der Poel een jarenlange vertrouwensband onderhoudt - bij vrijwel elk kampioenschap van hun pupil aanwezig. Zo ook vorige zomer in Glasgow.
De regenboogtrui straalt ook positief af op de ploeg en zijn sponsors. Bij een olympische titel is dat lastiger, want daar hangt immers geen speciale trui aan vast.
Maar reken maar dat de broers Roodhooft en trainer Kristof De Kegel goed waken over de vorm van Van der Poel. Vorm die zijn piek moet krijgen over drie weken in Parijs.
Gaan we de stijgende vorm ook zien in de komende bergritten? "Dat verwacht ik niet", is Roodhooft realistisch. "Hij kan niet opeens zes, zeven kilo lichter worden. We hebben nu al vaak genoeg gezien dat het voor hem bijzonder moeilijk is in de bergritten. En ook dat een lange rittenkoers voor hem niet evident is. Maar ik denk dat we richting de zomer en het najaar op de goede weg zijn."
Filosofisch
Is het dan wel verstandig om door te rijden tot in Nice, dit jaar de finishplaats van de Tour? "Er is een probleem", antwoordt Roodhooft filosofisch. "Of je rijdt naar Nice, of je rijdt er niet naartoe. Als het meevalt door er niet naartoe te rijden, dan kun je zeggen: goed dat ik het niet gedaan heb. En als je wel doorrijdt, valt het misschien ook mee. Je weet nooit wat het beste was. En je kunt maar een benadering kiezen."
