Na dollemansrit met waaiers wint Philipsen in turbulente sprint tweede rit deze Tour
Jasper Philipsen heeft de 13de etappe in de Tour de France, een rit van 165 kilometer van Agen naar Pau, op zijn naam geschreven. De Belg, die ook al de tiende etappe had gewonnen, was na een spectaculaire waaierrit landgenoot Wout van Aert te snel af in de sprint. Pascal Ackermann werd derde.
De sprint werd ontsierd door een valpartij, waarbij onder anderen Cees Bol en Arnaud De Lie betrokken waren.
Uitvallers
Wat op papier een saaie overgangsrit had kunnen worden met twee zware Pyreneeënritten in het vooruitzicht, draaide uit op een wervelend spektaktel op alle fronten. De dag begon nog met teleurstellend nieuws vanuit de top van het klassement.
Primoz Roglic (na zijn valpartij van gisteren zesde in het klassement) stapte niet meer op. En ook de nummer acht, Juan Ayuso, gaf na een kilometer of dertig de pijp aan maarten. De 21-jarige Spanjaard werd ondanks een coronabesmetting twee jaar geleden nog derde in de Vuelta.
Ook bij zijn Tourdebuut zou - volgens Spaanse media - het virus hem parten spelen, maar dit keer zit een topklassering er niet in. Na een goede dertig kilometer in de 13de etappe kneep het rugnummer 13 definitief in de remmen.
Op dat moment was het tempo in het peloton al moordend in de achtervolging op een grote en sterke kopgroep met daarbij drie Nederlanders: wereldkampioen Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck), de revelatie van de openingsrit Frank van den Broek (DSM-firmenich-PostNL) en de rappe Marijn van den Berg (EF Education-EasyPost).
In normale omstandigheden zou de kopgroep van 19 weleens vrij baan kunnen krijgen op een dag als deze, ware het niet dat Adam Yates (UAE-Emirates) stiekem meegeslopen was.
Wat volgde was een meeslepend gevecht tussen kopgroep en het peloton, waarbij Yates zelf alles op alles moest zetten om het verschil rond de minuut te houden.
Het was duidelijk dat de ploegen van de andere klassementstoppers nooit zouden toestaan dat Yates (de nummer drie van vorig jaar) op deze manier terug zou keren in het peloton, maar de achtervolgende meute wist toch slechts mondjesmaat dichterbij te komen.
Op een goede honderd kilometer van de finish vond Magnus Cort (Uno-X) het genoeg, demarreerde uit de kopgroep en kreeg Romain Grégoire (Groupama-FdJ), oud-wereldkampioen Michal Kwiatkowski (Ineos) en Julien Bernard (Lidl-Trek, de man die tijdens de tijdrit uitgebreid de tijd nam om zijn familie te begroeten) met zich mee.
Hoewel numeriek zwakker, was die aanval kansrijker dan in een grote groep met Yates. Maar ook de vier kregen de zegen niet. En dat had alles te maken met de opstekende wind uit de juiste richting.
Waaiers
Op 60 kilometer van Pau waaide de wind schuin in de rug en sloegen Tadej Pogacar, Remco Evenepoel en Jonas Vingegaard de handen ineen in het trekken van waaiers.
Die opzet slaagde met vlag en wimpel, al lieten de prominenten in de top van het klassement zich niet verrassen. Aanvankelijk wist Dylan Groenewegen zich ook te handhaven in de voorste waaier, maar hij moest die groep op een van de twee klimmetjes van de vierde categorie laten gaan en zag de kans op een tweede sprintzege in rook opgaan.
Biniam Girmay, de zegekoning in deze Tour tot nu toe, zat wel voorin, net als andere rappe mannen als De Lie, Van Aert, Démare en Ackermann.
Vergeefse aanvallen
Toch was een sprint nog altijd niet zeker. Eerst probeerden Richard Carapaz (EF Education-EasyPost) en Tobias Halland Johannesen (Uno-X) het in de heuvelzone, later roerden Jasper Stuyven (Lidl-Trek), Brent Van Moer (Lotto-Dstny), Mathieu Burgadeau (TotalÉnergies), Christophe Laporte (Visma-Lease a Bike).
Maar die uitvallen waren vergeefs, net zoals die van de immer aanvallende Jonas Abrahamsen (Uno-X) in de slotfase. De sprint kwam er, maar niet zonder incidenten.
De Belg Amaury Capiot liet zich terugzakken nadat hij zijn Arkéa-sprinter Arnaud Démare vooraan had afgezet, drong zijn landgenoot Maxim Van Gils (Lotto-Dstny) daarbij tegen de hekken. Van Gils beukte zich uit het gevaar, maar bracht Capiot daarmee ten val. Onder anderen Cees Bol en Axel Zingle - die eerder nog op knappe wijze over de vallende Mads Pedersen wist te springen - konden een val niet meer voorkomen.
Zo bleef een klein groepje over voor de sprint en daarvan was Philipsen duidelijk de sterkste.
