De wereldkampioen wachtte, wachtte en wachtte. En kwam uiteindelijk te laat. Te laat in de tegenaanval. Te laat voor het bijhalen van de kopgroep. Te laat voor de zege in de door velen gevreesde graveletappe van de Tour. Een rit die smeekte om een heroïsche overwinning van Mathieu van der Poel.
Maar op zijn regenboogtrui en bijpassende witte broek lag na de finish in Troyes een beige stoflaagje. De wereldkampioen had afgezien. Toch had Van der Poel ook gesmuld van koersen op gravel. "Hoe de rest erover denkt, weet ik niet. Ik vond het prachtig. Heel mooi."
'Volle bak'
"Het was een enorm lastige wedstrijd, in het peloton ook. Alle gravelstroken was het volle bak. En dat voel je wel op het einde", pufte Van der Poel uit.
Het gat dichten van ruim een minuut op de kopgroep, waar winnaar Anthony Turgis uit kwam, leek even mogelijk. Op veertig kilometer voor de finish lanceerde Van der Poel - tot dan toe ogenschijnlijk geruisloos mee geslopen voorin de koers - de tegenaanval met onder anderen Biniam Girmay.
"Op het einde rijden we met een goede groep weg, maar ik denk dat iedereen op de limiet zat. Het zat een beetje op slot achteraan. Er was niet veel anders te doen."
Bekneld in het koersverloop
Ze kwamen tot een seconde of veertig van de koplopers. "Het zag er even goed uit, maar het gat was net te groot. Je merkte dat iedereen ook al wel had afgezien." Van der Poel was volgens hemzelf bekneld komen te zitten in het koersverloop.
"Het eerste deel van de wedstrijd was lastiger dan ik had ingeschat. Nog best veel hoogtemeters", zocht hij naar een verklaring.
Ook waren de klassementsrenners, vooral geletruidrager Tadej Pogacar en Remco Evenepoel, in de kilometers daarvoor ook als beesten tekeergegaan op de gravelstroken. Een moordend tempo.
Hoe Van der Poels benen voelden? "Niet super, maar ook niet slecht. Ik ben blij dat ik het geprobeerd heb."
'Heel mooie etappe'
Ritzege of niet, de veldrijder in Van der Poel had een heerlijke dag. "Sommige stroken waren wel op het randje, soms lagen ze wel echt los, dat je er diep inzakte. Ik vond het niet zo heel erg. Ik vond het zelf een heel mooie etappe."
De rustdag breekt aan en Van der Poel vond de eerste week toch wel lastig. "Ik voel dat ik nog wel meer harde dagen als vandaag nodig heb. Ik voel wel dat ik aan het groeien ben, daar ben ik blij mee, maar ik had gehoopt het wel iets beter te doen in de eerste week."
Dinsdag is er weer een sprintkans voor ploegmaat Jasper Philipsen. Verder zal de wereldkampioen de laatste twee weken toch ook vooral als training zien. Alles ter voorbereiding op die ene olympische wegrace, als hij het goud wil ophalen in Parijs.
