Etappe 9: stress, hectiek en gevaar in gravelrit die voor Van der Poel gemaakt is
Een groot deel van het Tourpeloton werd vanochtend wakker met bibbers in de benen, denkend aan de rit van vandaag. In de negende etappe, de laatste voor de eerste rustdag, krijgen de renners in een rondje van 199 kilometer van en naar Troyes liefst veertien gravelstroken voor de wielen. En dat betekent: stress.
"Veel jongens gaan hier niet blij mee zijn", zegt Michael Boogerd. "Iedereen is hier bang voor. Niet alleen voor de stroken, maar er is al veel nervositeit in aanloop naar die stroken. Dat maakt de rit gevaarlijk."
"Het wordt een mooie rit", denkt NOS-analyticus Tom Dumoulin. "Dit is natuurlijk een rit die Mathieu van der Poel heeft aangestipt."
Veertien gravelstroken
Waar zijn ze dan precies bang voor? Het witte grind, op hoge snelheid de bochten in vliegen op onverharde wegen, het duwen en trekken voor de beste positie op weg naar een van de veertien gravelstroken. En dat bijna 200 kilometer lang.
Hoe gevaarlijk en moeilijk het wordt, hangt ervan af hoe het gravel erbij ligt. Wordt het stoffig of juist blubberig? Hoe dan ook zullen er zenuwen zijn in het peloton.
"Het kan zijn dat niet het gravel het verschil gaat maken, maar wat wel een dingetje is: iedereen rijdt nerveus naar zo'n strook", vreest Boogerd. En daarbij, voorspelt Stef Clement, ook analyticus bij de NOS: "Je krijgt ook situaties waar auto's er niet op tijd bij kunnen zijn. Materiaalpech. Stress ten top."
Ook klimmen
Het blijft niet alleen bij gravelstroken. Er moet ook geklommen worden. Vier gecategoriseerde côtes krijgen de renners voor de wielen, allen van de vierde categorie, in totaal moeten 2.000 hoogtemeters worden bedwongen.
Fietsen over kasseien kwam al vaker voorbij in de Tour, fietsen over gravel niet. In Parijs-Tours, de eendagskoers in het najaar, zitten wel gravelstroken en de voorjaarsklassieker Strade Bianche wordt er juist om geroemd.
Maar de bazen van grote ploegen als Soudal-Quickstep en Visma-Lease a Bike zien liever helemaal geen graveletappes in de Ronde van Frankrijk. Het zou niet horen in de Tour.
Je kunt gravelfan zijn of niet, toch past gravelen in een groeiende wielertrend. Amateurrenners kopen vaak liever een gravelfiets - een racefiets met dikkere banden zodat je off-road kunt fietsen - dan een klassieke racefiets.
Fietsen over gravel is volgens Tom Dumoulin moeilijker dan fietsen over kasseien. "Nog technischer. Je moet echt voorzichtig zijn in de bochten. Dit wordt een heel hectische rit, eentje waar de klassementsmannen niet naar uitkijken."
Remco Evenepoel heeft alle stroken maanden geleden al verkend, maar heeft toch de kriebels. "Ik heb er zin in, maar ben ook een beetje nerveus." Geletruidrager Tadej Pogacar is ook niet dolenthousiast. "Het kost veel energie en je moet continu opletten", blikte de leider in het algemeen klassement vooruit na de achtste etappe.
In sommige Tour-agenda's staat etappe negen wel rood omcirkeld. De specialisten op gravelstroken natuurlijk. De Belg Gianni Vermeersch, ploegmaat van Van der Poel, was de eerste wereldkampioen gravelen. En ook Matej Mohoric, de Sloveen is de huidige wereldkampioen.
De renners die leerden fietsen in het veld stappen ook met goed gemoed op, mannen als Thomas Pidcock, Wout van Aert en natuurlijk Mathieu van der Poel.
