Familie Vollering viert Tourwinst op de camping: 'Demi is altijd Demi gebleven'
Anne van Eijk
Volgt de Tour de France Femmes in Frankrijk
Anne van Eijk
Volgt de Tour de France Femmes in Frankrijk
Het is een halfuur voordat Demi Vollering van het startpodium zal gaan rollen in Pau voor de afsluitende tijdrit in de Tour de France. Het staat bomvol bij de ploegbus van SD Worx. Iedereen wil een glimp opvangen van de geletruidraagster die zich aan het warm rijden is.
Achteraan staan moeder Germa, vader Kees en zus Nena, die zichzelf een weg naar voren moeten wurmen om hun dochter en zus te zien. De van trots glimmende vader zwaait, Demi kijkt even omhoog, lacht, maar blijft in haar focus.
De familieliefde is van de gezichten af te lezen. "Ja, ze is wel echt een familiemens", bevestigt zus Nena. De renster zelf vertelde zaterdag na haar ritzege op de Tourmalet al dat haar familie en vrienden langs het parcours haar "alle kracht" gaven.
Spanning op Tourmalet
De familie Vollering stond bij die etappe vol zenuwen op ongeveer 3 kilometer van de top. Nena: "Het was heel spannend. Ik durfde bijna niet meer te kijken."
Omdat de internetverbinding boven op de mistige Tourmalet te wensen overliet, kón de familie op een gegeven moment ook niks meer volgen van de etappe. Het was een grote verrassing dat Demi als eerste voorbijkwam.
"Ik dacht dat Niewiadoma als eerste zou komen, maar toen hoorde ik mensen Demi aanmoedigen en kwam zij tevoorschijn uit de mist. Ik dacht wel even: hoe kan dat?", vertelt haar zus.
Even later kreeg Vollering voor het eerst in haar carrière de gele trui omgehangen. "Heel bijzonder", vindt Nena het om haar zus in het geel te zien. "We hoopten al heel lang voor haar dat het zou gaan lukken, en nu is het dan ook echt gelukt."
Vriendenboekjes
Een meisjesdroom? "Jazeker", vertelt moeder Germa. "In vriendenboekjes was haar antwoord op de vraag wat ze later wilde worden steevast: wielrenster."
"Terwijl we helemaal geen wielerfamilie zijn. Wij fietsen wel hoor, maar dan op normale fietsen", lacht moeder Germa. "De kinderen van mijn zus wielrenden wel. Ik denk dat Demi's passie daar vandaan komt."
Op de vraag wat Vollering zo goed maakt, waarom juist zij de Tour de France heeft gewonnen, antwoordt haar moeder: "Ze blijft dicht bij zichzelf, ze gaat recht op haar doel af. Verder heeft ze niet te veel nodig. Als ze in een oud autootje moet rijden, dan is het ook prima."
Dikkebandenrace
Als moeder Germa vertelt over de eerste fietskilometers van haar dochter, straalt ze van trots. "Kun je geloven dat het ooit met een dikkebandenrace is begonnen?"
"Die worden meestal in wielerrondes georganiseerd. Dat is echt geweldig. Kinderen mogen dan op hun normale fiets, waarmee ze ook naar school gaan, over het parcours rijden."
Tussen de Vollering van de dikkebandenraces en de Vollering die de Tour de France wint, zit volgens haar familie geen enkel verschil.
"Demi is gewoon Demi gebleven", zegt haar zus resoluut. "Zaterdag nog vroeg ze aan ons: komen jullie zondag ook kijken? Ze is zo nuchter gebleven."
"Ze is heel sociaal, met iedereen begaan en echt een teampersoon", vult moeder aan. Maar tijdens de Tour laat de familie haar "vooral in haar eigen bubbel".
"We spreken haar niet heel veel, afgezien van enkele berichtjes over en weer. Na haar zege op de Tourmalet hebben we haar wel eventjes gezien. Toen is ze vanaf de top terug naar beneden gefietst."
Op adem komen
Daarna proostte de familie tijdens een etentje al voorzichtig op de Tourwinst. Zus Nena: "Maar niet uitgebreid, hoor. We waren behoorlijk moe."
Daar is de komende dagen wel tijd voor. "Ik denk dat ze dat het liefst doet door een paar dagen op de camping door te brengen en lekker het bos in te gaan met haar hondje." Want waar Vollering gaat, daar is vaak ook hond Flo. "Haar hond is echt haar mascotte."