De Olympische Winterspelen van Peking zijn achter de rug, de paralympiërs kunnen niet wachten om te beginnen aan hun Paralympische Spelen. Vandaag wordt het bal om 13.00 uur geopend met de openingsceremonie (live te zien op NOS.nl en in de NOS-app) en dan wordt er vanaf zaterdag een week lang gestreden om de medailles.
Deze editie bestaat de Nederlandse ploeg uit acht sporters. Wie zijn zij en waar liggen hun kansen? We stellen de paralympische ploeg aan je voor.
Snowboardster Lisa Bunschoten
Op haar dertiende stond ze voor het eerst op een snowboard en komend weekend begint de inmiddels 26-jarige Lisa Bunschoten alweer aan haar derde Paralympische Winterspelen.
Ze werd geboren met fibula aplasie, wat in haar geval betekent dat het linkerbeen korter is dan het rechterbeen. Op haar zestiende besloot ze op advies van haar arts haar voet te laten amputeren. De fysieke ongemakken weerhielden Bunschoten er na deze ingrijpende operatie niet van om het snowboarden weer op te pakken.
Met een onderbeenprothese liet ze zien tot de beste paralympisch snowboarders van de wereld te behoren. In 2014 maakte ze haar debuut bij de Spelen van Sotsji en eindigde ze als zevende op de snowboardcross, vier jaar later in Pyeonchang veroverde ze twee keer zilver.
Dit seizoen steekt ze in topvorm en won ze onder meer twee keer goud en een keer zilver op de WK parasnowboarden en was ze de sterkste in alle wereldbekerwedstrijden op het onderdeel banked slalom.
Snowboarder Chris Vos
Chris Vos was slechts vijftien jaar oud toen hij zijn debuut maakte op de Paralympische Winterspelen in Sotsji. Inmiddels is hij 24 jaar en maakt hij zich in Peking op voor zijn derde Spelen.
Op zijn vijfde kreeg Vos een ongeluk, waardoor bijna alle spieren in zijn been uitvielen. Na zijn ongeluk werd hem verteld dat hij nooit meer zou kunnen lopen, maar twee jaar later ging Vos zelfs weer op wintersport. Met behulp van speciale ortheses kan hij lopen, snowboarden en andere extreme sporten beoefenen.
Al op jonge leeftijd bleek dat Vos een getalenteerd snowboarder was. Tijdens de WK van 2015 greep hij de wereldtitel op de banked slalom en de snowboardcross. Een jaar later won hij alle wereldbekerklassementen en ook in het seizoen 2016/2017 bleek de parasnowboarder nagenoeg onverslaanbaar.
Tijdens de Paralympische Spelen van 2018 in Pyeongchang veroverde hij zilver op de snowboardcross en eindigde op de banked slalom als vierde.
Snowboardster Renske van Beek
Al op jonge leeftijd was Renske van Beek verliefd op de sneeuw en stond ze op ski's. Na een herseninfarct, die haar op haar tiende trof, raakte Van Beek deels verlamd. Skiën was daardoor verleden tijd.
Ze liet zich echter niet uit het veld slaan en besloot te gaan snowboarden. In 2018 maakte ze haar paralympisch debuut in Pyeongchang, waar ze op twee onderdelen als vierde eindigde. Haar droom om nog een keer op de Spelen te staan, gaat komende week uitkomen. "En een medaille winnen is dan het ultieme", schrijft ze op haar website.
"Maar dat is slechts een stapje naar mijn droom." Van Beek heeft namelijk een groter doel. Ze wil een pionier zijn, een voorbeeld voor anderen.
"Ik wil anderen laten zien dat ik hetzelfde heb meegemaakt en zij ook met hun handicap van alles kunnen bereiken. Ik wil het pad voor ze uitzetten, zodat zij heel even een volgzaam schaapje mogen zijn. Om daarna, zelf als pionier, te kunnen stralen."
Zitskiër Jeroen Kampschreur
Jeroen Kampschreur heeft ondanks zijn jonge leeftijd al veel bereikt als zitskiër. In 2017 beleefde hij zijn grote doorbraak met drie keer goud op de WK. Hij werd wereldkampioen op de slalom, reuzenslalom en supercombinatie.
Twee jaar later wist hij die prestatie zelfs nog te overtreffen. Op de WK van 2019 werd hij op alle vijf de onderdelen wereldkampioen (Super G, supercombinatie, afdaling, slalom en reuzenslalom).
Zijn olympische debuut maakte Kampschreur in 2018 in Pyeongchang en direct pakte hij goud op de supercombinatie. Bij de sluitingsceremonie mocht hij de Nederlandse vlag dragen.
Met zijn op maat gemaakt zitski hoopt hij in Peking op meer paralympische titels. "In 2018 was ik gewoon een jonkie. Nu merk ik dat ik gewoon op de top van mijn kunnen zit."
Zitskiër Niels de Langen
De liefde voor wintersport kreeg Niels de Langen met de paplepel ingegoten, maar door de ziekte meningokokken sepsis verloor hij al voor zijn eerste verjaardag zijn rechteronderbeen en raakte zijn linkeronderbeen zwaar beschadigd. Op zijn zestiende besloot hij daarom ook zijn andere onderbeen te laten amputeren.
Zijn handicap weerhield De Langen er niet van te gaan sporten en op zijn achtste begon hij met skiën, waarmee hij de wintersportpassie van zijn ouders overnam. Sindsdien is hij verslingerd aan de sport.
Zijn olympische debuut maakte hij in 2018 in Pyeongchang, waar hij op de achtste plaats eindigde. Zijn eerste WK-medaille behaalde hij in 2017, toen hij derde werd op de slalom.
Dit jaar pakte De Langer twee bronzen medailles op de wereldkampioenschappen: op de slalom en de supercombinatie.
Zitskiester Barbara van Bergen
Barbara van Bergen maakt in Peking haar debuut op de Paralympische Winterspelen, maar de zitskiester is niet onbekend met het paralympische toneel. In 2008, 2012 en 2016 was ze al aanwezig op de Zomerspelen met het Nederlands rolstoelbasketbalteam. In Londen en Rio de Janeiro veroverde ze met de basketbalsters brons.
Na de Spelen in Rio heeft Van Bergen zich direct gestort op een andere passie van haar: het zitskiën. Voor Pyeongchang 2018 wist ze zich niet te kwalificeren, maar in Peking is ze van de partij. En ze is in vorm. Bij de WK van dit jaar werd ze tweede op de afdaling.
Voordat Van Bergen ging rolstoelbasketballen en zitskiën was ze een fanatiek atlete, die zich toelegde op de meerkamp en het polsstokhoogspringen. Ze deed mee op nationaal niveau, maar stopte in 2006. Dat jaar werd ze aangereden op haar motor, waardoor ze een dwarslaesie opliep.
Zitskiër Floris Meijer
Van jongs af aan is Floris Meijer gek op sporten en vooral op wintersport. Hij studeerde aan de Opleiding voor Sportleiders (CIOS), gaf jarenlang skiles in Oostenrijk en deed mee aan internationale skiwedstrijden en won daarmee meerdere prijzen.
Totdat hij in 2012 een ernstig skiongeluk kreeg. Na een sprong van een skischans kwam hij verkeerd terecht, met een complete dwarslaesi tot gevolg.
Zijn passie voor de bergen en sterke wil om ooit weer te skiën, sleepten hem door deze zware periode heen. Ruim een jaar later daalde hij in een zitski weer de berg af.
Inmiddels traint Meijer vijf dagen per week op Papendal en heeft hij zijn grote doel bereikt: meedoen aan de Paralympische Spelen van Peking.
Skiër Jeffrey Stuut
Door een hersenbloeding bij zijn geboorte kampt Jeffrey Stuut met cerebrale parese, waardoor hij aan zijn linkerzijde verlamd is. De artsen vreesden dat hij nooit zou leren lopen, maar Stuut bewees het tegendeel. En op vijfjarige leeftijd stapte hij al voor het eerst op ski's.
Na jarenlang recreatief skiën ging hij in 2012 meedoen aan wedstrijden. Daar viel zijn talent op. Hij werd een jaar later uitgenodigd voor de nationale skiselectie.
In 2017 veroverde hij op de WK twee bronzen medailles en een jaar later maakte hij zijn debuut op de Paralympische Spelen. Stuut deed in Pyeongchang mee aan alle onderdelen. Zijn beste prestatie leverde hij op de reuzenslalom, met een twaalfde plaats.
