Etappe 20: tijdrijden tussen wijngaarden waar rondewinnaars tot wasdom komen

Zoef, zoef, zoef. Eindeloos blijven doortrappen in een aerodynamische en dus per definitie ongemakkelijke houding. Voortdurend die druk op de benen. Stampen, stampen tot de streep.

Nog één etappe scheidt de renners van de Champs-Élyseés. Nog één keer moeten ze tot het gaatje gaan in de Tour de France. Vandaag in de twintigste etappe, een individuele tijdrit van 30,8 kilometer van Libourne naar Saint-Émilion, een vermaard wijndorp van zo'n 2.000 inwoners in de buurt van Bordeaux.

Ook in 1996 was Saint-Émilion het eindpunt van de laatste tijdrit in de Tour. Het was de Tour van Bjarne Riis en de ontmaskering van vijfvoudig winnaar Miguel Indurain.

Maar in die tijdrit stak een ander tijdritfenomeen zijn neus aan het venster: Jan Ullrich. Als enige wist Ullrich die dag, met een omgekeerd petje op het hoofd in plaats van een tijdrithelm, meer dan 50 kilometer per uur te rijden en dat 63,5 kilometer lang.

De toen 22-jarige Duitse wielrenner werd die Tour tweede achter zijn kopman Riis, maar alle kenners waren het erover eens: Ullrich zou nog heel vaak de Tour winnen. Dat viel uiteindelijk mee. In 1997 won hij zijn eerste en meteen zijn laatste Tour.

Sloveense overheersing

Ongelukken daargelaten zal zondag een 22-jarige Sloveense wielrenner voor de tweede keer in het geel staan te pronken in Parijs. En gezien zijn overweldigende zege in de eerste tijdrit deze Tour moet je niet gek staan te kijken als Tadej Pogacar zaterdag zijn vierde ritzege boekt.

En ook nu staan de kenners klaar om de jarenlange overheersing van de Sloveense renner te voorspellen. Ook de allergrootste zelf, Eddy Merckx, verwacht dat Pogacar zijn vijf eindzeges zal overtreffen.

Zo spannend als vorig jaar zal deze tijdrit niet worden. De kloof tussen het geel en de rest is gapend en ook de rest van de toptien ligt aardig stevig in de plooi. Eigenlijk is er alleen voor Wilco Kelderman nog iets te halen.

Zijn achterstand op Ben O'Connor (32 seconden) is te overzien voor de Nederlander, die te boek staat als een betere tijdrijder. Maar dan moet wel alles kloppen bij Kelderman, die vrijdag voor de tweede dag op rij van de fiets viel.

Dan is de strijd om de ritzege wellicht interessanter. Gepatenteerde tempobeulen als Stefan Küng, Stefan Bissegger, Mikkel Bjerg en Kasper Asgreen zullen zeker hun beste beentje voorzetten.

Ook Wout van Aert heeft zijn zinnen gezet op deze tijdrit. En wat kan de verrassing van deze Tour, zijn onervaren teamgenoot Jonas Vingegaard?

En de Nederlanders dan? Op Kelderman na staat er niets meer op het spel.

Wellicht kan Dylan van Baarle nog een knappe tijdrit uit het lijf persen, al heeft hij een flink jasje uitgedaan in de laatste Pyreneeënritten.

Voor de anderen is het vooral een kwestie van gezond aan de finish komen. En dan op naar de champagne!