Matej Mohoric heeft na de zevende etappe ook de negentiende etappe in de Tour de France gewonnen. De Sloveen van Bahrain Victorious demarreerde op 25 kilometer van de streep in Libourne uit de overblijfselen van een sterke kopgroep, met daarin ook Mike Teunissen, en reed solo naar de zege.
De Sloveens kampioen kwam juichend over de streep, maar maakte met een gebaar kort voor de finish (vinger op de lippen en daarna het in de wielerwereld zeer beladen gebaar alsof hij de mond dichtritst) ook duidelijk dat het hem allerminst zinde dat er een vooronderzoek gestart is naar mogelijke overtreding van de dopingregels door werkgever Bahrain-Victorious.
"In de laatste kilometer dacht ik aan de inval van de politie in ons hotel, twee dagen geleden", verklaarde Mohoric kort na de finish. Ik voelde me toen echt een crimineel. Aan de andere kant, het is ook goed dat ze blijven controleren. Dat is goed voor de sport. We hebben bij Bahrain ook niks te verbergen."
Na een onrustig begin nam het peloton na alle inspanningen van de afgelopen dagen en de tijdrit van zaterdag nog voor de boeg een snipperdagje en eindigde op ruim twintig minuten van de winnaar.
De dag van Cavendish
In de 19de etappe van Mourenx naar Libourne wees alles vooraf op een onvermijdelijk massasprint. De 207 kilometer, grotendeels door het natuurgebied Les Landes aan de Franse westkust, kende amper hoogtemeters. En bovendien stond de wind de hele dag pal op kop, wat normaal gesproken een nadeel is voor aanvallers.
En dus was de kans groot dat Mark Cavendish vandaag met zijn 35ste zege het recordaantal zeges van Eddy Merckx op zijn naam zou zetten. Voor de start in Mourenx, waar Merckx in 1968 een van zijn meest fameuze solozeges in de Tour boekte, kwamen de twee wielergrootheden al samen.
Toen een kopgroep van vijf met bescheiden namen als Franck Bonnamour (B&B), Georg Zimmermann (Intermarché-Wanty Gobert), Julien Bernard (Trek), Jonas Rutsch (EF) en Simon Clarke (Qhubeka) al vroeg in de etappe het ruime sop koos, leek er geen vuiltje aan de lucht voor de ambities van Cavendish.
Dat veranderde echter toen achter de kopgroep vijftien achtervolgers, met daarbij onder anderen oud-ritwinnaars Mike Teunissen (Jumbo-Visma), Nils Politt (Bora) en Matej Mohoric de handen ineensloegen.
De twintig aanvallers kregen de zegen van het peloton, waar Deceuninck-QuickStep zich ook wel tevreden wist met de rappe Davide Ballerini. Maar Ballerini zou er niet aan te pas komen.
In de tussentijd werd het peloton weer opgeschrikt door een valpartij, met Wilco Kelderman wederom als een van de voornaamste slachtoffers.
De finale begon al op een kilometer of vijftig van de streep met een spervuur aan demarrages en wat daarna volgde had nog het meest weg van een afvalrace.
Het groepje vooraan werd kleiner en kleiner, maar Teunissen hield zich telkens keurig staande bij de voorsten.
Toen Matej Mohoric op 25 kilometer van de finish in de aanval ging, moesten Teunissen en de anderen passen. De Sloveens kampioen was vervolgens op de grote versnelling in een mum van tijd uit het zicht verdwenen.
Achter Mohoric kwam de organisatie niet meer op gang en een voor een kwamen de achtervolgers over de streep.
Christophe Laporte (volgend jaar Jumbo-Visma) werd tweede, de Deen Casper Pedersen (DSM) derde. Mike Teunissen eindigde als vierde.
Bekijk hieronder de reactie van Teunissen (4de), Pedersen (3de) en Jasper Stuyven (10de).
Op 20.49 minuten van de winnaar kwam het peloton, met een lachende Cavendish, over de streep in Libourne.
De Britse sprinter krijgt zondag de kans om het record van Merckx te breken op de koninklijkste aller sprints op de Champs-Élysées.
