Dankzij mondialisering en emigratie staan steeds meer voetballers voor een lastige keuze: ga ik mijn nieuwe thuisland vertegenwoordigen of het land van mijn ouder(s)? Sergiño Dest bijvoorbeeld. En Mohamed Ihattaren.
Maar van welke talenten is het nog meer aannemelijk dat ze in de toekomst voor een keuze staan tussen het Nederlands elftal en de nationale ploeg van een ander land?
Myron Boadu (18), Nederland en Ghana
Met stip op één. Myron Boadu stond al bekend als toekomstig topper, maar het was de vraag hoe hij terug zou komen van een zware knieblessure én een zware enkelblessure in iets meer dan anderhalf jaar tijd. Op die vraag heeft de jonge spits inmiddels op overtuigende wijze antwoord gegeven.
Boadu is de onbetwiste eerste spits van AZ en maakt dit seizoen een zeer sterke indruk, met onder meer drie goals en vier assists in zes eredivisiewedstrijden. In de Europa League(-voorrondes) staat de teller op twee doelpunten en drie assists in zes duels. Puike cijfers.
De snelle Boadu is geboren en getogen in Amsterdam, maar kan vanwege zijn Ghanese ouders ook voor dat land uitkomen. Voorlopig noemt de 18-jarige spits uitkomen voor Oranje "zijn prioriteit". Maar prioriteiten kunnen veranderen, zo bleek onder meer bij Hakim Ziyech die uiteindelijk toch voor Marokko koos.
Naci Ünüvar (16), Nederland en Turkije
Over Naci Ünüvar is eigenlijk iedereen het eens: dit wordt een wereldtopper. De aanvallende middenvelder moet zijn debuut nog maken bij Ajax, maar zijn naam en faam reiken mede dankzij een glansrol bij de opening van het Estadi Johan Cruyff tot in Spanje.
De 16-jarige Ünüvar, die dit jaar de Abdelhak Nouri Trofee won als grootste talent van Ajax, behoort tot de selectie van Oranje onder 18, maar kan ook voor een interlandloopbaan bij Turkije kiezen. Zijn ouders zijn beiden in Nederland geboren, maar van Turkse afkomst.
Anderhalf jaar geleden zei Ünüvar dat hij "later gewoon voor Nederland wil spelen". Inmiddels is hij voorzichtiger. "Daar denk ik niet over na. Ik denk nu aan het WK met Oranje onder 17 in Brazilië. Daar wil ik me op focussen."
Naoufal Bannis (17), Nederland en Marokko
Feyenoord-trainer Jaap Stam ziet het zitten in de jonge Naoufal Bannis. De 17-jarige spits mocht dit seizoen al zes keer als invaller zijn opwachting maken in het eerste, viermaal in de eredivisie en twee keer in de voorronde van de Europa League.
Bannis, die tegen Hapoel Beer Sheva indruk maakte op clubicoon Willem van Hanegem, veroverde in mei de Europese titel met Oranje onder 17. De Feyenoorder nam in de finale tegen Italië een van de vier Nederlandse doelpunten voor zijn rekening. Net als Ünüvar, overigens.
Het is echter niet uitgesloten dat hij in de toekomst voor een ander land zijn doelpunten maakt. De ouders van Bannis zijn Marokkaans, waardoor ook hij over de Marokkaanse nationaliteit beschikt.
Kik Pierie (19), Nederland en Verenigde Staten
227 van de 230 maanden dat Kik Pierie op aarde rondwandelt, was hij inwoner van Nederland. Het zijn echter die andere drie, de eerste van zijn leven, die maken dat de centrumverdediger de keuze heeft uit twee nationale teams. De Ajacied werd namelijk geboren in het Amerikaanse Boston, waar zijn vader destijds werkte.
De 19-jarige Pierie is naar eigen zeggen "een trotse Nederlander", maar laat er ook geen misverstand over bestaan dat de Amerikaanse mentaliteit en manier van leven hem "heel erg aanspreken". De bond van de Verenigde Staten volgt de linkspoot dan ook nauwgezet.
Voorlopig behoort Pierie nog gewoon tot de selectie van Oranje onder 20 en vecht hij voor een kans in het eerste van Ajax. Sinds de Amsterdammers hem deze zomer overnamen van sc Heerenveen moet de tiener het doen met minuten in het beloftenelftal.
Xavi Simons (16), Nederland en Spanje
De Spaanse bond informeerde al eens naar de beschikbaarheid van Xavi Simons, die tot deze zomer dertien jaar in Spanje woonde. De 16-jarige middenvelder speelde er onder meer voor FC Barcelona, waar hij als een van de meest veelbelovende talenten gold.
Maar dat bovenstaande werkwoorden in de verleden tijd staan, is mogelijk goed nieuws voor Nederland. Simons heeft namelijk nog geen Spaans paspoort en speelt inmiddels in Frankrijk, bij Paris Saint-Germain. En de regels schrijven voor dat iemand bij de aanvraag van de Spaanse nationaliteit tien jaar onafgebroken in Spanje moet wonen. En dus niet 'hebben gewoond'.
Voorlopig speelt Simons zijn wedstrijden ook 'gewoon' in het oranje en is hij niet bezig met een overstap. De zoon van oud-prof Regillio Simons behoort tot de selectie van Oranje onder 17.
Het talent is overigens goed begonnen bij Paris Saint-Germain. Simons maakte de enige Franse goal in de UEFA Youth League-ontmoeting met Real Madrid en mocht begin september al meetrainen met het eerste elftal, toen meerdere spelers ontbraken vanwege interlandverplichtingen.