Kooij na 'zure' tweede plek in EK-wegwedstrijd: 'Teleurstelling overheerst'
Het gezicht van Olav Kooij sprak boekdelen toen hij zijn zilveren medaille in ontvangst nam. De 22-jarige wielrenner kwam in de massasprint van de EK wielrennen in Hasselt net tekort achter de Belg Tim Merlier. De Est Madis Mihkels sprintte verrassend naar brons.
"Op dit moment overheerst de teleurstelling. Dit is een zure tweede plek", zei Kooij, nadat hij van het podium was gekomen. "Maar dat is ook sprinten, hè. Ik zat misschien niet helemaal waar ik moest zitten bij de inzet van de sprint."
Nee, pech is het niet, zei hij. Een sprint heb je volgens Kooij toch grotendeels ook in eigen hand. "Ik kon nog wel veel goedmaken, maar de streep kwam net te vroeg. Dat resulteert erin dat hij (Merlier, red.) wel in die kampioenstrui staat, en ik niet."
De Nederlandse ploeg van bondscoach Koos Moerenhout koerste op twee fronten. Mathieu van der Poel en ook Pascal Eenkhoorn, Mike Teunissen en Danny van Poppel zaten mee in een ontsnapping op de kasseistroken en korte beklimmingen. Als de vlucht uiteindelijk niet succesvol zou zijn, dan was het woord aan sprinter Kooij.
Lead-out
Kooij denkt niet dat ze door het wedden op twee paarden te veel energie hebben verspild voor een goede lead-out in de sprint. "Anders moet je er achteraan rijden, en dat kost ook veel kracht. Daar hebben Italië en België in het peloton ook mannen mee opgeofferd."
Kooij: "We zaten altijd mee voorin, vooral de laatste ontsnapping was goed. Maar je zag ook wel dat er bij iedereen de vermoeidheid in de benen sloop. Ik heb mezelf redelijk rustig kunnen houden, ik voelde me goed. Tja, dan is het erg jammer dat het net niet gelukt is."
Van der Poel: 'Gedaan wat ik kon'
Ook Mathieu van der Poel baalde van de positionering in het peloton, vlak voor de massasprint. "Het was vrij hectisch, zoals verwacht, met die tegenwind. We wilden wel naar voren, maar we kwamen er net niet langs."
"We wisten dat het moeilijk ging worden. Ik had natuurlijk ook al onderweg mijn ding gedaan. Ik heb gedaan wat ik kon, en op het einde gingen we met de hele ploeg vol voor Olav. Ik denk dat Olav nog een hele sterke sprint rijdt."
Van der Poel kleurde de koers met zijn vele vluchtpogingen, maar uiteindelijk mocht het niet baten. "Ja, dat wist ik ook al wel op voorhand. Dus dat is ook niet iets waar ik me heel erg druk om maak", zei hij realistisch over het parcours, dat toch meer op het lijf was geschreven voor de sprinters.
Winnaar Merlier
De uiteindelijke winnaar, Merlier, dacht even dat het voor hem al vroeg over en uit was, nadat hij een lekke band had gekregen. "Maar gelukkig kwam alles goed. Ik had er ook wel vertrouwen in, ik geloofde steeds meer in de overwinning."
En toen viel ook nog zijn ketting eraf, zo'n 300 meter voor de finish. Gek genoeg zei hij daarover: "Misschien is dat achteraf wel mijn redding geweest." Even moest hij inhouden, zo kwam hij niet te snel op kop voor de sprint.
Hij kreeg de ketting er al snel weer op en ging meteen aan. "Ik kwam daarna op het juiste moment uit het peloton, kwam meteen aan de leiding en de streep kwam dichter en dichterbij. Toen kon ik mijn handen omhoog gooien."
