Wat je niet zag, maar wél gebeurde in Vuelta: valpartij door overstekende ree
Grote gevolgen voor de koers had de valpartij van de Italiaan Giulio Ciccone, de Spanjaard Txomin Juaristi en de Colombiaan Santiago Umba in de achtste etappe van de Vuelta niet. De val zelf was niet eens in beeld. Toch was het achteraf een van de meest besproken incidenten van de dag.
In het medisch communiqué dat de organisatie elke avond uitstuurt viel namelijk te lezen dat de renners ten val waren gekomen door een overstekende ree.
Zien om te geloven
Pello Olaberria, ploegleider bij Euskaltel, was als een van de eersten bij zijn onfortuinlijke renner Juaristi. "Twee minuten later sprong een andere ree over de auto van de koersdokter, waarbij Txomin bijna voor de tweede keer geraakt werd. Daarna sprong een derde ree nog over onze auto, tussen de fietsen door, waarbij heel veel materiaal beschadigd raakte. Ik kon het niet geloven, het leek wel een grap."
Ook Esteban Peña, ploegleider van UAE-Emirates, zat op de eerste rang toen het gebeurde. "Drie reeën zijn over de auto's gesprongen, één valt bovenop de Euskaltel-auto en trekt daarbij een fiets omver", schrijft hij op X. "Je moet het echt gezien hebben om het te geloven."
Dat gaat dus niet helaas, want er zijn geen beelden van het incident.
Paarden, struisvogels, beren
Dat is in het verleden wel eens anders geweest. Met enige regelmaat spelen dieren onbedoeld een rol in de koers, die zich door de openbare ruimte en in veel gevallen ook door de vrije natuur begeeft.
De meest gedenkwaardige was misschien wel het paard dat tientallen meters lang voor Demi Vollering uitholde in Strade Bianche van vorig jaar.
Bauke Mollema kreeg het bij het WK in Wollongong in 2022 aan de stok met eksters en kwam later in botsing met een meeuw. Mikel Landa reed in de Dauphiné van 2011 tegen een loslopende koe.
En dan heb je nog de vliegende insecten die voor problemen zorgen, zoals in het geval van Lukas Pöstlberger die de Tour van 2020 moest staken nadat hij door een bij in zijn mond gestoken was.
Ook is er het verhaal van voormalig Europees kampioen Matteo Trentin, die ooit tegen een beer op botste bij een training. Er zijn beelden van renners die achterna gezeten worden door struisvogels. En in de Tour Down Under wordt steevast gewaarschuwd voor overstekende kangoeroes.
Loslopende honden
Bij de meeste ongelukken in de koers gaat het echter om - menselijke toeschouwers - en al dan niet goed aangelijnde honden. Je kunt het de trouwe viervoeters moeilijk kwalijk nemen als een kleurrijk peloton passeert. Yves Lampaert kwam op weg naar Alpe d'Huez al eens ten val door een loslopende hond. Remco Evenepoel overkwam het in de Giro van 2023. En ook in de afgelopen Giro zorgde een hond voor paniek in de kopgroep.
Een botsing is vaak niet zonder gevolgen voor mens en dier. Op 30 april 1984 kwam de Portugees Joaquim Agostinho - meervoudig podiumklant in de Tour en de Vuelta - tijdens de Ronde van de Algarve zwaar ten val na een aanrijding met een hond.
Hij reed door tot de finish, klaagde over hoofdpijn en werd met spoed naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis (400 kilometer verderop) vervoerd. Tien dagen later overleed Agostinho aan de gevolgen van zijn schedelbasisfractuur.
Zo ernstig zijn de gevolgen voor Umba, Ciccone en Juaristi na hun aanvaring met de Spaanse reeën gelukkig niet. Alle drie verwachten ze zondag weer aan de start te staan van de negende etappe.
